Το Ε’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) επεξεργάστηκε δύο σχέδια Προεδρικών Διαταγμάτων του υπουργείου Παιδείας, το ένα αφορά τις Μουσουλμανικές Σπουδές στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και το οποίο κρίθηκε νόμιμο, και το δεύτερο αφορά τη μετονομασία του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο κρίθηκε μη νόμιμο.
Ειδικότερα, το πρώτο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπει την ίδρυση εισαγωγικής κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), που αρχίζει από το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017.
Το ΣτΕ στην υπ’ αριθμ. 85/2016 γνωμοδότησή του, αναφέρει ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που συνοδεύουν το επίμαχο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, η ίδρυση της κατεύθυνσης Μουσουλμανικών Σπουδών «συναρτάται με τη διευκόλυνση των αποφοίτων των μουσουλμανικών ιεροσπουδαστηρίων της Θράκης να ολοκληρώσουν τις θεολογικές σπουδές τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και με την ανάγκη ενός διαθρησκευτικού διαλόγου».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας, όπως ανέφερε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, έκριναν νόμιμο το επίμαχο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος.
Παράλληλα, το δεύτερο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος αφορά τη μετονομασία του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών σε Τμήμα «Ρωσικής Γλώσσας και Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών», ενώ παράλληλα προβλέπει την ίδρυση δύο εισαγωγικών κατευθύνσεων: α) της Ρωσικής Γλωσσάς και Φιλολογίας και β) των Σλαβικών Σπουδών.
Το ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 84/2016 γνωμοδότησή του έκρινε μη νόμιμο το εν λόγω σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, καθώς είναι σε απόκλιση από τη γνώμη της «Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση» (ΑΔΙΠ).
Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότησή του ΣτΕ, η γνώμη της ΑΔΙΠ είναι ότι «δεν είναι δυνατόν στην παρούσα φάση να διατυπώσει θετική καταρχήν άποψη για τη μετονομασία του Τμήματος Σλαβικών Σπουδών και καθορισμού εισαγωγικών κατευθύνσεων εάν δεν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις».
Οι προϋποθέσεις αυτές, μεταξύ των άλλων, είναι να καθοριστούν η ακαδημαϊκή φυσιογνωμία, ο προσανατολισμός του προγράμματος σπουδών, η δομή και η οργάνωση αυτού, τα μαθησιακά αποτελέσματα και τα επιδιωκόμενα προσόντα (τα οποία πρέπει να είναι με τα διεθνώς αποδεκτά ακαδημαϊκά κριτήρια και πρότυπα), το διδακτικό προσωπικό που θα μπορούσε να συμβάλλει στη διδασκαλία, ο καθορισμός του γνωστικού αντικειμένου, κ.λπ.
