Μαρτυρία Ειρήνης Μπεντενιώτου από τον Πόρο, κανδηλανάπτριας του ιερού Ναού του άγιου Γεωργίου:
«Ένα απόγευμα καθάριζα τα μανουάλια και βλέπω να μπαίνει μια γυναίκα στο ναό.
-Χαίρετε, μου λέει.
-Χαίρετε, λέω.
-Τί κάνετε;
-Να, καθαρίζω τα μανουάλια γιατί βουλώνουν και δεν μπορεί ό κόσμος να βάλει το κερί του.
-Σήμερα είχατε Λειτουργία;
-Είχε o παπάς ιδιωτική Λειτουργία σε άλλη Εκκλησία αλλά εγώ δεν πήγα.
-Σήμερα είναι το «Άξιον εστίν», ή Παναγία. Στο Αγιον Όρος γίνεται μεγάλη γιορτή.
-Τί λες; της λέω. Δεν το ξέραμε ούτε και ό παπάς μου είπε τίποτε.
-Τέλος πάντων, έπρεπε όμως.
» Μόλις έφυγε ακούω μια βοή, ένα θόρυβο, άνοιξαν τα παράθυρα του τρούλου μόνα τους πού ποτέ δεν ανοίγουν, και ή πόρτα του Ιερού- το δεν τέμπλο κόντεψε να πέσει. Με ένα κρότο ακόμη ξανάκλεισαν τα παράθυρα και ή πόρτα του Ιερού, μάλιστα δεν έσπασε και το τζάμι της.
Όταν ήρθε ό παπάς του διηγήθηκα τί συνέβη και μου είπε: Κυρία Ειρήνη, ή Παναγία ήταν. Σήμερα γιορτάζεται το θαύμα πού συνέβη μπροστά στην εικόνα του “Άξιον εστίν”.
»Και από εκείνη την ημέρα (ήταν Τετάρτη) κάνομε πάντα κάθε Τετάρτη την Παράκληση της Παναγίας».
ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
