Της Γεωργίας Λινάρδου
Από τις 28 Δεκεμβρίου οπότε και ξέσπασε η φωτιά στο Norman Atlantic, οι έρευνες δεν έχουν ολοκληρωθεί στα γκαράζ του πλοίου. Ούτε πως ξέσπασε η φωτιά γνωρίζουμε. Ούτε, όμως, πόσοι και ποιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εκεί κάτω. Οι περισσότεροι, μάλιστα, επιζώντες έχουν αναθέσει σε δικηγόρους τη νομική εξέλιξη της υπόθεσης.
Ωστόσο, ανοιχτή πληγή παραμένει το ότι μέχρι σήμερα 12 άνθρωποι, ανάμεσα τους και ένα επτάχρονο παιδάκι, είναι αγνοούμενοι. Επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει. Μόνες οι οικογένειες προσπαθούν καθημερινά να συλλέξουν ότι στοιχείο μπορούν, ώστε να μάθουν τι συνέβη με τους ανθρώπους τους.
Το εξοργιστικό, όπως τουλάχιστον καταγγέλλουν συγγενείς αγνοουμένων και επιζώντες, είναι ότι η εταιρεία που είχε νοικιάσει το Norman Atlantic, η ΑΝΕΚ -ασχέτως τις δραματικές εξελίξεις με το πλοίο- κράτησε από τις πιστωτικές κάρτες, όσων είχαν πληρώσει το ταξίδι με αυτόν τον τρόπο, το ποσό για τα ναύλα! Και να σκεφτεί κάποιος ότι οι επιβάτες είχαν βγάλει εισιτήρια με άλλο πλοίο και άλλο τελικά είδαν στο λιμάνι εκείνη τη δραματική βραδιά της 28ης Δεκεμβρίου.
«Για τους ανθρώπους μας είναι σχεδόν αδύνατο να μάθουμε πληροφορίες, καθώς όσους έχουμε ρωτήσει, λένε ότι δεν τους είδαν εκτός από ένα με δύο άτομα που είδαν τους Καραβαγγέλη και Συμεωνίδη. Ότι μαθαίνουμε το μαθαίνουμε είτε μέσω διαδικτύου ψάχνοντας μόνοι μας, είτε δια τηλεφώνου που παίρνουμε από επιζώντες. Κάνουμε τα πάντα, όσα περνάνε από τα χέρια μας, αλλά χρειαζόμαστε βοήθεια. Το υπουργείο Ναυτιλίας τηλεφωνεί για να μας ενημερώσει απλώς ότι οι έρευνες συνεχίζονται», περιγράφει ο Β.Σακαρέλης.
Ούτε, όμως, και από την πλευρά των Ιταλικών αρχών υπάρχει ενημέρωση.
Τα ονόματα των αγνοουμένων είναι: Raed Frhan επτά ετών (τον αναζητεί ο πατέρας του), Carmine Balzano, Giuseppe Mancuso, Καραβαγγέλης Ευάγγελος, Παπαδόπουλος Γεώργιος, Σοφός Ιωάννης, Σαγιρίδης Νικόλαος, Σημεωνίδης Ιωάννης, Τσάμης Βασίλειος, Κουφογιώργης Αλέξανδρος, Νικολάρας Απόστολος και Δουλής Γεώργιος.
«Οι έρευνες καθυστερούν εξαιρετικά πολύ. Μας πουλάνε δικαιολογίες τύπου “έχει καπνούς” τη μία μέρα. Την άλλη λένε “τώρα θα βάλουμε μηχανήματα απορρόφησης καπνούς” και άλλα διάφορα μυθιστορήματα. Πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι η φωτιά δε μπήκε ούτε από μαγειρέματα, ούτε από τσιγάρο, ούτε και καλά από λαθρομετανάστες. Κάτι τέτοιο δε θα έκανε ποτέ κάποιος σε μέσο διαφυγής, για να καεί. Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες που είδαν άτομο του πληρώματος να κοιτάει την φωτιά και να μην ενημερώνει κανέναν», μου λένε.
Στους ανθρώπους που ήταν στο Norman Atlantic και στους συγγενείς των αγνοουμένων εκτός από πίκρα, κυριαρχεί και ο θυμός.
«Όλες οι οικογένειες των αγνοουμένων, απ’ όσο ξέρουμε, έχουν επικοινωνήσει με δικηγόρους. Θα φροντίσουμε να κινηθούμε νομικά, όπως ευελπιστούμε και όλοι οι επιζώντες. Δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι. Δε γίνεται κανείς να μην είδε τους ανθρώπους μας πάνω στο πλοίο. Δε γίνεται να σιωπούν και να το κρατάνε για τον εαυτό τους. Ας έρθουν λίγο στη θέση μας και ας σκεφτούν ότι ίσως αύριο μπορεί να αφορά έναν από αυτούς. Θέλουμε να βρούμε τους ανθρώπους μας. Δε γίνεται να έγιναν πουλιά και να πέταξαν», αναφέρει ο Β.Σακαρέλης.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στους εκατοντάδες ναυαγούς και στους αγνοούμενους επιβάτες ζητούνται τα ναύλα. Σε αυτούς τους ανθρώπους που για άλλο πλοίο είχαν βγάλει εισιτήριο και σ’ άλλο επιβιβάστηκαν.
Έτσι για την ιστορία θα σταθώ στην αναφορά ενός συγγενή αγνοούμενου ο οποίος υποστηρίζει: «Όταν κάποιος στην Ηγουμενίτσα ζήτησε να μην ταξιδέψει και να κατεβάσουν το αμάξι του, ο πλοίαρχος επικοινώνησε με τον εισαγγελέα Ηγουμενίτσας και ζήτησε να του γίνει μήνυση για παρακώλυση συγκοινωνιών! Και μπήκε ο άνθρωπος τι να έκανε!»
σ.σ., ένας από τους οδηγούς φορτηγών μόλις είδε το πλοίο να μπαίνει στο λιμάνι, εκεί κατά τη μία το βράδυ, είπε: «Τι σκυλοπνίχτης είναι αυτός;»
Τώρα, είναι ένας από τους πολλούς που ναι μεν σώθηκαν από το Norman Atlantic, αλλά που η ζωή του στοίχειωσε για πάντα…
