του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Χριστούγεννα και πάλι εφέτος και θα αναζητήσουμε, για μια φορά ακόμα, πού ο Χριστός γεννάται; Γεννάται εδώ, γεννάται εκεί; Πού στα αλήθεια γεννάται; Η απάντηση απλή· Μέσα στις καρδιές γεννάται.
Παραδόξως όμως μπορεί να γεννηθεί στην καρδιά ενός αδελφού και όχι του διπλανού, μπορεί στην καρδιά του παιδιού και όχι της ίδιας του της μάνας, στην καρδιά ενός πάμπτωχου ανθρώπου και όχι ενός πλουσίου. Όπου του δοθεί χώρος γεννάται! Εκείνος που ήταν τόσο ψηλά έρχεται σήμερα τόσο χαμηλά, κοντά μας, δίπλα μας, μέσα μας, γίνεται ένας από εμάς. Λαμβάνει σάρκα από την σάρκα μας, κόκκαλα από τα κόκκαλά μας, αίμα από το αίμα μας.
Παντού γεννάται χωρίς να κοιτά ηπείρους ή φυλές. Γεννάται στη Μέση Ανατολή αλλά απευθείας θανατώνεται, γεννάται και στην δύση και εκεί έχει την ίδια πορεία. Αφιλόξενος ο κόσμος για τον Ίδιο και για αυτούς που τον πιστεύουν. Υπάρχει και άλλη μια σκέψη. Άλλοι τον θανατώνουν πριν ακόμα γεννηθεί σε κλινικές με ιατρική παρέμβαση χωρίς ίχνος συντριβής και όμως Αυτός συνεχώς συνεχίζει να αγαπά τον άνθρωπο και να γεννάται. Τελικά γεννάται όπου υπάρχει ταπείνωση και απομακρύνεται πάντοτε από τον εγωϊσμό. «Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται ταπεινοίς δε δίδωδι χάριν».
Φέτος, ας ζήσουμε τα Χριστούγεννα κάπως διαφορετικά. Ας παραδώσουμε στο Χριστό το εγώ μας που σε τόσες ταλαιπωρίες μας έχει οδηγήσει. Ας του δώσουμε το εγώ αφού άλλωστε όλοι κάτι προσέφεραν για την γέννησή Του.
Οι μάγοι τα δώρα, οι ουρανοί τον αστέρα, η γη το σπήλαιο, το ανθρώπινο γένος το ωραιότερο λουλούδι της οικουμένης, την Παναγία. Εμείς; Εμείς, ας του προσφέρουμε την διάθεσή μας, να τον αγαπήσουμε καρδιακά. Ας γίνουμε χώρος για Αυτόν και τότε δεν θα υπάρχει χώρος για τα πάθη αφού όπου υπάρχει το φως δεν υπάρχει το σκοτάδι. Όπου υπάρχει ο Χριστός δεν υπάρχει μιζέρια αλλά ελπίδα και χαρά. Αν έτσι κάνουμε τα Χριστούγεννα θα τα γιορτάζουμε κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Κάθε μέρα θα χαιρόμαστε παρά τα τόσα προβλήματά μας. Κάθε μέρα θα είναι νέα μέρα. Μακάρι να ζήσουμε Χριστούγεννα με Χριστό και ας πάρει την θέση του «Χρόνια Πολλά»- που πόσα επιτέλους να είναι- το Χριστός
Ετέχθη, αληθώς ετέχθη!
