Ποιό είναι το κέρδος γνωρίζοντας πότε θα γίνει η συντέλεια;

«Για τους χρόνους όμως και τους καιρούς, αδελφοί, δεν έχετε ανάγκη να σας γράψουμε». Γιατί δεν είπε, ότι κανείς δεν γνωρίζει ; γιατί δεν είπε, ότι δεν έχει αποκαλυφθή, αλλά «δεν έχετε ανάγκη να σας γράψουμε»; Διότι με εκείνο τον τρόπο θα τους στενοχωρούσε περισσότερο, λέγοντας όμως έτσι θα τους παρηγόρησε.

Διότι το «δεν έχετε ανάγκη» , δεν άφησε να ερευνούμε αυτό και σαν περιττό και σαν ασύμφορο. Γιατί ποιό είναι, ειπέ μου, το κέρδος; Ας υποθέσουμε ότι η συντέλεια γίνεται ύστερα από είκοσι χρόνια, ύστερα από τριάντα, ύστερα από εκατό∙ τί σχέσι έχει αυτό για μας; Δεν είναι η συντέλεια του καθενός το τέλος της ζωής του; Γιατί ασχολείσαι και αγωνιάς για το κοινό τέλος όλων; αλλά εκείνο που παθαίνουμε σχετικά με τα άλλα, αυτά παθαίνουμε και στο ζήτημα αυτό.

Διότι, όπως ακριβώς στα άλλα, αφού εγκαταλείψουμε τα δικά μας πράγματα, φροντίζουμε τα κοινά λέγοντας ο τάδε είναι πόρνος, ο τάδε μοιχός, εκείνος έκλεψε, άλλος έκανε αδικία, κανένας όμως δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δικά του, αλλά φροντίζει περισσότερο για όλα, παρά για τα δικά του, έτσι και εδώ ∙ αφού παραμελήσαμε να φροντίζουμε ο καθένας για το δικό μας τέλος, θέλουμε να μάθουμε την κοινή κατάλυσι όλων.
Τί κοινό λοιπόν έχεις με εκείνη;

Εάν κάνης καλή χρήσι αυτού του τέλους της ζωής σου, δεν θα πάθης κανένα κακό από εκείνο.

Ας υποθέσουμε ότι δεν είναι μακριά, ας υποθέσουμε ότι πλησιάζει∙ καμμία σχέσι δεν έχει αυτό με εμάς. Γι’ αυτό δεν το είπε ο Χριστός, επειδή δεν μας συνέφερε. Πώς, λέει, δεν μας συνέφερε; Αυτός ο οποίος και απέκρυψε αυτό, Αυτός γνωρίζει, γιατί δεν μας συνέφερε. Διότι άκουε Αυτόν που λέει στους αποστόλους∙ «Δεν είναι δικό σας έργο να γνωρίσετε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατέρας κράτησε στην αποκλειστική του εξουσία» ( Πραξ. 1, 7 ) .

Γιατί είσθε περίεργοι; λέει. Οι απόστολοι που ήταν κοντά στον απόστολο Πέτρο άκουσαν αυτά, επειδή ζητούσαν να μάθουν ανώτερα από τον εαυτό τους.

Άκουσε τον Παύλο που λέει∙ «διότι εσείς γνωρίζετε με ακρίβεια, ότι η ημέρα του Κυρίου, όπως ο κλέπτης μέσα στη νύκτα, έτσι έρχεται», όχι μόνο η κοινή για όλους, αλλά και η προσωπική του καθενός, διότι αυτή μιμείται εκείνη, αυτή είναι και συγγενής. Διότι αυτό, που εκείνη κάνει γενικά σε όλους, αυτή το κάνει ξεχωριστά για τον καθένα.

«ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»