ΑΓΙΑ ΑΝΝΗ: Ο Παρακλητικός Κανών Αγίας Άννης διαβάσετε το απόγευμα στους Ιερούς Ναούς την ημέρα εορτής της Συλλήψεως της Αγίας Άννης η της Κοιμήσεως της Αγίας Άννης η σε κάθε άλλη περίσταση.
Ο Ιερεύς : Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Αναγνώστης : Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιειν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α΄. Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τα παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
τη θεοφόρω εκτενώς νυν προσέλθωμεν, οι ταπεινοί ως αληθώς και προσπέσωμεν, εν κατανύξει κράζοντες θερμώς εκ ψυχής, Άννα πολυΰμνητε, σπλαχνισθείσα σοις δούλοις πάσης ημάς λύτρωσαι, προσβολής εναντίας, και απειλής δεινών παντοδαπών εις σε γαρ πάντες, αεί εγκαυχώμεθα.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τα, δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων ; τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους ; ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μουεπί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άνολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Είτα ψάλλομεν τας Ωδάς του Κανόνος.
Ωδή α΄. Ηχός πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών.
Επίβλεψον άνωθεν ευμενώς προμήτορ Κυρίου, και επόμβρησον δαψιλώς, τα ρείθρα του θείου σου ελέους, τοις προσιούσι θερμώς εν τη σκέπη σου.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Παθών ακαθέκτων την χαλεπήν κατεύνασον ζάλην, και παντοίων επιφορών, την ρύμην ανάστειλον θέοφρον, σαις προς Θεόν ιεραίς παρακλήσεσιν.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
εν νόσοις σε εύροιμεν ιατρόν, φιλάγαθε Άννα, και εν θλίψεσι πλατυσμόν, και πύργον ισχύος εν ανάγκαις, και εν κινδύνοις ταχείαν αντίληψιν.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Επίσκεψαι Δέσποινα συμπαθώς, τους πίστει και πόθω, σε υμνούντας ανελλιπώς, και πάσι παρασχού σωτηρίαν και φωτισμόν και ειρήνην και έλεος.
Ωδή γ. Ουρανίας άψίδος.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Συμφορών και κινδύνων, και αναγκών ένδοξε, και ανιαρών επαλλήλων, και περιστάσεων, πάντας διάσωσον, τους τω σεπτώ σου τεμένει, πόθω προσεδρεύοντας, και σε γεραίροντας.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Εξ εφόδου παντοίας, βαρβαρικής πάνσεμνε και δαιμονικής επηρείας, και επιθέσεως, κακοποιούντων ανδρών, ρυσαί την ποίμνην σου ταύτην, την εκ διαθέσεως, σε μεγαλύνουσαν.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Νοσημάτων παντοίων και αλγεινών λύτρωσαι, τους ειλικρινώς αιτουμένους, την σην, αντίληψιν, Άννα φιλεύσπλαγχνε, όσα γαρ θέλεις ανύεις, ως προμήτωρ ένθεος, του Παντοκράτορος.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
η ελπίς η βεβαία, των γηγενών Άχραντε, και η οξυτάτη και μόνη ημών βοήθεια, ρυσαί δεόμεθα, της πολυπλόκου κακίας, του δολίου δράκοντος, τους σε δοξάζοντας.
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, σώφρον Άννα, ότι πάντες προς σε θερμώς, αεί καταφεύγομεν, ως ένθεον προς Θεόν ημών πρέσβυν.
Επιβλέψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Ήχος β. τα άνω ζητών.
Πρεσβείαν την σην, ως όπλον απροσμάχητον, πλουτούντες αεί, οι δούλοι σου πανεύφημε, εκτενώς βοώμέν σοι, θεοδόξαστε Άννα προφθάσον, και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη προμήτωρ του ποιήσαντος.
Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Συνεχόμενοι πάντοθεν, και δεινοίς παντοίοις κλυδωνιζόμενοι, βοηθείας της σης τύχοιμεν, Άννα οι προστρέχοντες τη σκέπη σου.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Τάς βουλάς διασκέδασον, των ωρυομένων κατά της ποίμνης σου, και ματαίωσον δεόμεθα, τας αυτών ελπίδας Άννα πάνσεμνε.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
μη παρίδης θεόληπτε, τους προσκαλουμένους σε εις βοήθειαν αλλά τάχυνον του ρύσασθαι, της παρενοχλούσης ημάς θλίψεως.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Συμφορών και κακώσεων, και επερχομένων δεινών συμπτώσεων, και ποικίλων παραπτώσεων, Θεοτόκε σώζε τους υμνούντας σε.
Ωδή ε. Φώτισον ημάς.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Ίασαι ημών, των σωμάτων τα συντρίμματα, και του νοός τας εκτροπάς αγαθή, και διανοίας διασκέδασον την ζόφωσιν.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Αίτησαι ημίν, επταισμένων την συγχώρησιν, ελευθερίαν πολυτρόπων δεινών και ειρηναίαν παμμακάριστε κατάστασιν.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Πάσης απειλής, και παντοίας ελευθέρωσον, θέοφρον Άννα δυσχερείας ημάς, όπως υμνώμεν αεί τα μεγαλεία σου.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Προστήθι αγνή, τοις πιστώς σε λιτανεύουσι, και ασιγήτως σε γεραίρουσι, και ορθοδόξως Θεοτόκον καταγγέλλουσιν.
Ωδή ς. την δέησιν
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Μή παύση υπέρ ημών πρεσβεύουσα, προνοούσά τε αεί και φρουρούσα προς σε και γαρ παναοίδιμε Άννα, δια παντός αφορώμεν οι δούλοι σου παντοίας ουν επιφοράς, ανωτέρους ημάς διατήρησον.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Εκ πάσης ημάς αεί περισώζε, συνοχής τε και παντοίας οδύνης, και χαλεπής ελευθέρωσον βλάβης, ψυχής όμου τε και σώματος ένδοξε, ισχύεις γαρ ως αληθώς, ως προμήτωρ του πάντα ισχύοντος.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
εκ σάλου της των παθών οχλήσεως, και δεινής ημάς θεόληπτε Άννα, των πονηρών λογισμών καταιγίδος, προς γαληνότατον όρμον προσόρμισον, προνοία σου της αγαθής, αγαθού τε Δεσπότου προμήτορος.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
ως πάντων την δεσποτείαν έχουσα, οία μήτηρ του των πάντων Δεσπότου, δίδου ημίν εγκλημάτων την λύσιν, και παθημάτων Αγνή απολύτρωσιν, κινδύνων τε απαλλαγήν, και Θεού βασιλείας οικείωσιν.
Διάσωσον, από κινδύνων τους δούλους σου σώφρον Άννα, ότι πάντες προς σε θερμώς αεί καταφεύγομεν, ως ένθεον προς Θεόν ημών πρέσβυν.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
ο Ιερεύς μνημονεύει είτα το Κοντάκιον, ήχος β.
Προστασία των πιστών ακαταμάχητε, μεσιτεία προς Θεόν αμετακίνητε, μη παρίδης σων οικετών ικέσιον φωνήν, αλλ επιβλέψον ως συμπαθής, εις την ταπείνωσιν ημών, των πιστώς προστρεχόντων σοι, σώζουσα εκ κινδύνων, και σκέπουσα εκ παντοίων, πειρατηρίων χαλεπών, Άννα πάνσεμνε τους δούλους σου.
και ευθύς το Προκείμενον.
Αγαλλιάσθε δίκαιοι εν Κυρίω, τοις ευθέσι πρέπει αίνεσις.
στιχ. Μακάριοι πάντες οι φοβούμενοι τον Κύριον.
Ευαγγέλιον. εκ του κατά Λουκάν (η΄. 16-21).
Είπεν ο Κύριος Ουδείς, λύχνον άψας, καλύπτει αυτόν σκεύει, η υποκάτω κλίνης τίθησιν αλλ επί λυχνίας επιτίθησιν, ίνα οι εισπορευόμενοι βλέπωσι το φως. ου γαρ εστι κρυπτόν, ο ου φανερόν γενήσεται ουδέ απόκρυφον, ο ου γνωσθήσεται, και εις φανερόν έλθη. Βλέπετε ουν πως ακούετε ος γαρ αν έχη, δοθήσεται αυτώ, και ος αν μη έχη, και ο δοκεί έχειν αρθήσεται απ αυτού Παρεγένοντο δε προς αυτόν η Μήτηρ και οι αδελφοί αυτού, και ουκ ηδύναντο συντυχείν αυτώ δια τον όχλον. και απηγγέλθη αυτώ, λεγόντων η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου εστήκασιν έξω, ιδείν σε θέλοντες. ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς. Μήτηρ μου και αδελφοί σου εισίν, οι τον λόγον του Θεού ακούοντες, και ποιούντες αυτόν.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
ταις της σης Προγόνου, πρεσβείαις, ελεήμον, εξαλείψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ταις της Θεοτόκου, πρεσβείαις, ελεήμον, εξαλείψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
Είτα. Ελέησον με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Ήχος πλ. β. Όλην αποθέμενοι.
μη παρίδης ένδοξε, την ανυμνούσαν σε πίστει, και πόθω γεραίρουσαν, και αδιαλείπτως σε μεγαλύνουσαν, ιεράν ποίμνην σου, αλλ αυτήν Θέοφρον, ακοιμήτω προστασία σου, περιχαράκωσον, και διαπαντός περιτείχισον, και πάσαις ανεπιβατόν, ταις αντικειμέναις δυνάμεσιν, ανάδειξον ταύτην, πανεύφημε προμήτορ του Χριστού, εν σοι γαρ αύτη κρατύνεται, και αυχεί και σώζεται.
ο Ιερεύς :
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου επισκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και καταπεμψον εφ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων ικεσίαις του Τιμίου και Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων ων εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, των Θαυματουργών των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος και Στρατηλάτου, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων. των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. και πάντων σου των Αγίων. Ικετεύομεν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.
Ωδή ζ. οι εκ της Ιουδαίας.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Πειρασμών ανηκέστων, συμφορών αδοκήτων, Άννα θεόκλητε μαστίγων πολυτρόπων, δεινών ολεθροτόκων, ρυσαί πάντας τους ψάλλοντας, ο των πατέρων ημών, Θεός ευλογητός ει.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Δυσμενείας παντοίας, και δεινής προσδοκίας, και πάσης ένδοξε, βουλής κακομηχάνου, περισώζε τους πίστει, εισαεί αναμέλποντας ο των πατέρων ημών, Θεός ευλογητός ει.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Ψυχικήν ευεξίαν, και σωμάτων την ρώσιν, πάσι θεόληπτε, παρασχού τους εν πίστει, τω θείω σου τεμένει, προσιούσι και ψάλλουσιν ? ο των πατέρων ημών, Θεός ευλογητός ει.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτόκιον.
Σηπεδόνας ψυχής μου, και παθών αλγηδόνας, θάττον αφάνισον, και όλον με Παρθένε, ροπή του σου ελέους, σεσωσμένον ανάδειξον, όπως ύμνω σου αεί, τας θείας δυναστείας.
Ωδή η. τον Βασιλέα των Ουρανών.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Τούς εκ παντοίων, ανιαρών τρυχομένους, και δεινοίς αεί εταζομένους, λύτρωσιν θέοφρον, παρασχού εις αιώνας.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Τής των δαιμόνων, πανωλεθρίου μανίας, και ανδρών εχθίστων απηνείας, προφθάσον και ρυσαί,, τους σους σεμνή οικέτας.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
τους εν ποικίλοις, πειρατηρίοις του βίου, πολυτρόπως πάντοτε θέοφρον, περιστατουμένους, σώζε εις αιώνας.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
τους πεποιθότας, ανενδοιάστως Παρθένε, τη πανσωστική σου προστασία, ανεπηρέαστους, συντήρει εις αιώνας.
Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Τούς πίστει προσκυνούντας, την σεπτήν σορόν σου, και εμφερείας το θείον εκτύπωμα, σκέπε και φρούρει, και σώζε Άννα φιλάγαθε.
Αγία Θεοπρομήτορ Άννα πρέσβευε υπέρ ημών
Εκ θείων υψωμάτων, μη ελλείπης όλως, θέοφρον Αννα ημάς εποπτεύουσα, και τας ιάσεις αφθόνως πάσι βραβεύουσα.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
μη παύση συντηρούσα ταύτην σου την ποίμνην, εκ πολυπλόκων σκανδάλων του όφεως, και εξ ανθρώπων αδίκων, Άννα πανθαυμαστέ.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Ελπίς μου γλυκυτάτη, και αναψυχή μου, και της ψυχής μου χαρά Παναγία, χαράς εκείνης με δείξον πάναγνε μέτοχον.
και ευθύς ψάλλομεν το.
Άξιόν εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την Αειμακάριστον, και Παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και Ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
και τα μεγαλυνάρια.
Δεύτε ευφημήσωμεν οι πιστοί, Άνναν την Αγίαν, την προμήτορα του Χριστού, την αξιωθείσαν, γεννήσαι την Παρθένον, την μόνην Θεοτόκον και Παναμώμητον.
Χαρίτων ως έμπλεως αγαθή, χαρίτωσον πάντας τους εν πίστει σε ακλινεί, ανυμνολογούντας, και πόθω προσκυνούντας, της θείας κληρουχίας πάντας αξίωσον.
το θείον αγλάισμα των πιστών, δικαίων το κλέος, προπατόρων την καλλονήν, την εκλελεγμένην, και κεχαριτωμένην, Προμήτορα του Λόγου, πάντες τιμήσωμεν.
Χαίροις χαριτώνυμε αληθώς, χαίροις η Προμήτωρ, του των όλων Δημιουργού, χαίροις η τα κάτω, συνάψασα τοις άνω, τω θείω τοκετώ σου, Άννα πανόλβιε.
ταις θεοφεγγέσι μαρμαρυγαίς, εκλελαμπρυσμένη, και του κάλλους του νοητού, κατεμφορουμένη, Θεοπρομήτορ Άννα, μνημονεύε των πόθω, μνημονευόντων σου.
τους περιπολούντας διηνεκώς, τω θείω ναώ σου, και υμνούντας ανελλιπώς, σου τας δυναστείας, Προμήτορ του Κυρίου, παντοίας επηρείας, πάντας διάσωσον.
τον δεκαεξάριθμον και σεπτόν, δήμον των Οσίων, ευφημήσωμεν ευλαβώς, χαίρετε βοώντες, του Άθω σεπτά κρίνα, και Σκήτης της Προγόνου Χριστού οι φοίνικες.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.
το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανό και επί της γης. τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
ο Ιερεύς·
Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ο Ιερεύς ως έθος μνημονεύει.
εν τη Απολύσει, προσκυνούντες την αγίαν Εικόνα ψάλλομεν το παρόν
Ήχος β. Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν.
Πάντων μνημονεύεις αγαθή, των μνημονευόντων σου πόθω, και ευφημούντων σε, και εκλιπαρούντων σε Θεοπρομήτορ θερμώς, και προς σε μετά πίστεως, αεί αφορώντων, και προς την αντίληψιν καταφευγόντων την σην πάσης ουν ημάς επηρείας, νόσων συμφορών και κινδύνων, και δεινών απάντων ελευθέρωσον.
Έτερον όμοιον.
Πάντες σοι προσπίπτομεν πιστώς, πάντες σε θερμώς δυσωπούμεν, Άννα φιλεύσπλαγχνε, πάντας ημάς λύτρωσαι τη μεσιτεία σου, πολυτρόπων κακώσεων, μελλόντων κινδύνων δεινών επιθέσεων, και αλγηδόνων πικρών, και ανιαρών επαλλήλων, και αρρωστημάτων ποικίλων, και πολυειδών ετέρων θλίψεων.
Έτερον όμοιον.
Πάσης των εθνών επιδρομής, πάσης των εχθρών κακουργίας, πάσης στενώσεως, πάσης περιστάσεως, πάσης κακώσεως, πάσης άλλης συμπτώσεως, παντοίας ανάγκης, εκ πάσης τε θλίψεως, και προσβολής του εχθρού, και εκ πολυτρόπων σκανδάλων, και πειρατηρίων του βίου, ρυσαί τους σους δούλους Άννα ένδοξε.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄.
την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
ο Ιερεύς : δι ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
