Τα βρέφη που συμβιώνουν με οικόσιτους σκύλους εκδηλώνουν σπανιότερα ωτίτιδες και λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος σε σύγκριση με εκείνα που ζουν σε σπίτια χωρίς κατοικίδια, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Pediatrics.
Ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Κουόπιο στη Φινλανδία, αν και δεν κατάφεραν να αιτιολογήσουν επαρκώς τον συσχετισμό, αφήνουν να εννοηθεί ότι η επαφή με έναν σκύλο ο οποίος περνά τουλάχιστον κάποιον χρόνο εκτός σπιτιού μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.
Και οι γάτες παρέχουν ανάλογη προστασία στα βρέφη, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τους σκύλους.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στην Φινλανδία οι γονείς των οποίων κρατούσαν εβδομαδιαίο ημερολόγιο καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του, και συγκεκριμένα από εννέα έως 52 εβδομάδων.
Συνολικά, τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού (περιλαμβανομένων βήχα, ρινίτιδας, καταρροής και πυρετού) και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.
«Όταν τα παιδιά είχαν επαφή με σκύλο ή με γάτα στο σπίτι ήταν σημαντικά πιο υγιή στη διάρκεια της περιόδου πραγματοποίησης της έρευνας», αναφέρεται στο πόρισμα της μελέτης.
Μεγαλύτερη προστασία αποδείχτηκε ότι είχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία βρίσκονταν στο σπίτι με τον σκύλο τους για έως και έξι ώρες καθημερινά σε σχέση με τα παιδιά εκείνα που δεν είχαν σκύλο ή που είχαν σκύλο που βρισκόταν μονίμως στον κήπο.
«Εικάζουμε ότι η επαφή με ζώα μπορεί να βοηθήσει στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας σε πιο συγκροτημένη ανοσοποιητική αντίδραση και μικρότερη διάρκεια των λοιμώξεων», αναφέρει η μελέτη.
Η βελτίωση της υγείας τους ήταν σημαντική ακόμη κι όταν οι ερευνητές απέκλεισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο φλεγμονής, όπως να μην έχουν θηλάσει, να πηγαίνουν σε βρεφονηπιακό σταθμό, να έχουν μεγαλώσει από καπνιστές γονείς ή να έχουν αδέλφια. Επιπλέον, τα βρέφη που κατοικούσαν με σκύλους χρειάζονταν λιγότερα αντιβιοτικά.
Παλαιότερες έρευνες είχαν παρουσιάσει αντικρουόμενα αποτελέσματα καθώς κάποιες διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που συμβιώνουν με κατοικίδια με τρίχωμα δεν έχουν κάποιο όφελος για την υγεία τους, ενώ άλλες αποφάνθηκαν ότι η επαφή με τα ζώα παρείχε στα βρέφη κάποια προστασία απέναντι στα κρυολογήματα και στα στομαχικά προβλήματα.
Σύμφωνα με τους Φινλανδούς ερευνητές, η μελέτη τους διαφοροποιείται από παλαιότερες στο ότι επικεντρώνεται μόνο στον πρώτο χρόνο ζωής του παιδιού και δεν αφορά μεγαλύτερες ηλικίες.
