Ο Γέροντας της Αίγινας Ιερώνυμος συμβούλευε τους επισκέπτες του σχετικά με τον πνευματικό αγώνα. Ειδικότερα έλεγε: «Απολαύστε την πνευματική ζωή. Δεν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο από αυτή. Ο αγώνας είναι σκληρός, είναι γλυκείς όμως οι στέφανοι. Δριμύς ο χειμώνας, γλυκύς ο Παράδεισος. Χωρίς αγώνα δεν αποκτούμε αρετή».

«Να αποφεύγετε την αργολογία. Εγώ σαράντα τόσα χρόνια που είμαι κληρικός στην Αίγινα, δεν κάθισα σε τραπέζι ούτε μία φορά. Όταν επέμειναν, το πολύ να έπινα ένα καφέ. Τίποτε παραπάνω. Το πολύ θάρρος, η παρρησία και η ελευθεριότητα εξασθενίζουν την αντίσταση του ανθρώπου και σιγά σιγά εισέρχεται ο πειρασμός και δημιουργούνται άσχημες καταστάσεις. Γι’ αυτό καλύτερα είναι όσο μπορείτε να απέχετε».

Και άλλοτε χρησιμοποιούσε κάποιο παράδειγμα για να τονώσει τους αρχάριους.  Συχνά ανέφερε την περίπτωση του μικρού φυτού «που στην αρχή μεγαλώνει λίγο, μια πιθαμή και έπειτα μένει στάσιμο.

Εκείνοι που το έχουν νομίζουν ότι δεν θα αυξηθεί παρ’ όλη την περιποίηση και έχουν λύπη. Μετά από λίγο καιρό όμως, ενώ φαινόταν πως πάει τελείωσε και δεν πρόκειται να μεγαλώσει άλλο, αυτό μεγαλώνει και ανεβαίνει ψηλά».
Ο Γέροντας Ιερώνυμος νουθετούσε με παραδείγματα:

«Το άλογο το δυναμώνει το κριθάρι. Όταν το άλογο είναι καλό, δουλεύει και υπακούει και γίνεται αιτία να χαίρεται το αφεντικό του και να του αυξάνει την τροφή του. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και σε μας. Αν υπακούουμε στο Θεό, αν αγωνιζόμαστε και έχουμε πόθο για το αγαθό, ο Θεός θα μας αυξήσει τη χάρη και τα πνευματικά αγαθά. Από μας εξαρτάται να χορτάσουμε τα πνευματικά ή να πεινάσουμε».

Απευθυνόμενος σε κάποιον που μάθαινε μουσικά, είπε: «Καλός είσαι, αλλά δεν βρέθηκε τεχνίτης να σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος. Να σου πω ένα παράδειγμα: Από ένα άγριο δέντρο που υπάρχει στο δάσος, μπορεί ένας τεχνίτης να κάνει ωραίο τραπέζι. Αν δεν βρεθεί τεχνίτης το δέντρο θα μείνει όπως είναι».

Από: Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση, Διδαχές Γερόντων, σελ. 62 και 66