“Προσδοκώ Ανάστασιν” στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (φωτο)

Ρεπορτάζ για το Ραδιόφωνο της Εκκλησίας: Μάκης Αδαμόπουλος
Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης

Συναυλία της Σχολής Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος με τον τίτλο “Προσδοκώ Ανάσταση” πραγματοποιήθηκε το απόγευμα παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο “ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννη”, ενώ παρόντες ήταν επίσης, ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα, ο Πρωτοσύγκελλος και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, καθηγητές πανεπιστημίου, κληρικοί και λαϊκοί.

Ο διευθυντής της σχολής βυζαντινής και παραδοσιακής μουσικής της Αρχιεπισκοπής Πανοσ. Αρχιμ. Ειρηναίος Νάκος ξεκινώντας την εκδήλωση τόνισε “ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για να ζήσει μαζί με το Θεό. Ο άνθρωπος όμως έπεσε και από τη στιγμή της πτώσεώς του, αυτό που προσπαθούσε πάντοτε -και λέω προσπαθούσε γιατί ξέρουμε ότι στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους, υπήρξαν και φορές που απομακρύνθηκε τελείως από το Θεό- ήταν να έλθει κοντά με το Δημιουργό του.

Και το παράδοξο είναι ότι ο Δημιουργός του, ο Θεός δηλαδή, ενδιαφέρεται τόσο για το δημιούργημά του, και πεθαίνει ο ίδιος για να αναστηθεί το δημιούργημά του. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε ο τίτλος να είναι “Προσδοκώ Ανάστασιν”, γιατί είναι αυτό που προσδοκά ο άνθρωπος, ο οποίος δεν πλάστηκε για να πεθάνει, αλλά για να ζήσει. Ο άνθρωπος ζει, όταν ζει, κινείται και εργάζεται μαζί με το Θεό. Όταν λοιπόν ο Χριστός γεμίζοντας το Σταυρό και αδειάζοντας το μνημείο, ανασταίνεται, και μαζί μ’ Εκείνον ανασταίνεται όχι μόνον ο άνθρωπος αλλά και ολόκληρη η κτίση, πώς εμείς να μην προσδοκούμε αυτήν την Ανάσταση, την δική μας Ανάσταση την προσωπική μας Ανάσταση και Αναγέννηση;

Αλλά η Ανάσταση για να μην είναι κάτι ουτοπικό ή κάτι το οποίο απλά κάθε χρόνο να επαναλαμβάνεται, πρέπει να είναι αληθινή, ουσιαστική, Ανάσταση μέσα από την ψυχή μας, μέσα από την αληθινή μας πίστη. Γι’ αυτό λοιπόν επιλέξαμε αυτόν τον τίτλο. Εξάλλου οι ύμνοι που θα ακουσθούν αυτό το νόημα ακριβώς έχουν, το πέρασμα από το θάνατο προς τη ζωή”.

Στη συνέχεια ο π. Ειρηναίος ανέφερε ότι η βραδιά αφιερώνεται σε δύο μεγάλους δασκάλους τον Μανώλη Χατζημάρκο και το Χρόνη Αϊδονίδη. Ο αείμνηστος Μανώλης Χατζημάρκος υπήρξε ένας άνθρωπος της αναζήτησης αλλά προπάντων της μετάδοσης. Αυτά που έμαθε και αυτά που επίσης δημιούργησε δεν τα κράτησε για τον εαυτό του αλλά τα μετέδωσε στους μαθητές του σε όλη την Ελλάδα. Ο Χρόνης Αϊδονίδης τιμάται για την πολύχρονη παρουσία του στην παραδοσιακή μουσική και στο δημοτικό τραγούδι.

Αμέσως μετά, ο Αρχιεπίσκοπος “ευχαρίστησε όσους κουράστηκαν για να διοργανώσουν αυτήν την εκδήλωση η οποία είναι “μια ευκαιρία για ανάπαυση, ξεκούραση και κυρίως ανάταση”.

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος ανέφερε πως “είναι χρέος μας να τιμούμε τους ανθρώπους που έγραψαν ιστορία, όπως ο μακαριστός ιεροψάλτης Χατζημάρκος“, ενώ για τον δάσκαλο Χρόνη Αηδονίδη, επισήμανε πως “είναι μεγάλη η προσπάθεια του και η αγάπη του για την στήριξη και προώθηση του παραδοσιακού τραγουδιού”.

Η Συναυλία, περιελάμβανε Βυζαντινούς Εκκλησιαστικούς Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας, ενώ εκτός από τον π. Ειρηναίο Νάκο, συμμετείχαν ο Χορός Ιεροψαλτών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με διευθυντή τον Ηλία Ρεδιάδη Τούμπα, Πρωτοψάλτη του Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών και Καθηγητή της Σχολής, η Σοφία Μάνου, Τραγουδίστρια και μαθήτρια του Μανώλη Χατζημάρκου, ο Γεώργιος Δεμελής Καθηγητής της Σχολής. Ιερά κείμενα των Ευαγγελίων απέδωσε η Ηθοποιός Κατερίνα Λέχου.