Για το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΙΒΗΡΙΤΗΣ – Διά φιλοτίμου δαπάνης του εξοχωτάτου Διοικητού Αγίου Όρους Άθω και Διαχειριστού της ΑΙΓΕΑΣ ΑΜΚΕ κ. Αθανασίου Μαρτίνου εξεδόθη εν Θεσσαλονίκη και εκυκλοφορήθη το νέον πολυτελές πόνημα του Γέροντος Μαξίμου Ιβηρίτου υπό τίτλον: Χριστιανικόν Θησαύρισμα.
Εγκόλπιον των Ιερών Καταλοίπων του Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου εις τον Κόσμον, τετρακοσίων και δέκα (410) εν όλω σελίδων με πλούσιον φωτογραφικόν υλικόν.
Εις το Προλογικόν Σημείωμα του συγγραφέως «Υπόμνημα τοις εντευξομένοις ευσεβέσι και Ορθοδόξοις Χριστιανοίς», αναγράφονται τα εξής:
«Το ανά χείρας πολυσέλιδον έργον είναι προιόν μακράς και συντόνου εργασίας, και εφεξής θα αποτελή ευλαβές εγκόλπιον και χρησιμώτατον εγκυκλοπαιδικόν ταμιείον. Φρονώ δε, ότι έσται χρησιμώτατον τοις πάσι, διότι εν αυτώ πας τις ευχερώς θα ανευρίσκη παν ο,τι ήθελεν επιζητήση προς ενημέρωσιν διά τα ανά τον Κόσμον διασωθέντα Πανσέβαστα Ιερά Κατάλοιπα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου. Η ύλη είναι ούτω τεταγμένη, ώστε εν τοις κεφαλαίοις να υπάρχη εσωτερικός σύνδεσμος και φυσική αλληλουχία θεμάτων, καθώς και τακτική μετάβασις από κεφαλαίου εις κεφάλαιον. Το ίδιον ισχύει και διά το παρατιθέμενον σπάνιον και πλούσιον σχετικόν φωτογραφικόν υλικόν.
Καθώς ευκόλως θέλει διαπιστωθή, μετά πλείστης επιμελείας συνέλεξα άνθη ευλαβείας εκ διαφόρων λειμώνων και κατήρτισα εξ αυτών μίαν πλουσίαν ανθοδέσμην. Την ανθοδέσμην δε ταύτην, υπό γενικόν τίτλον: Χριστιανικόν Θησαύρισμα, προσφέρω ευγνωμόνως προς την Αγίαν και Ορθόδοξον ημών Εκκλησίαν, διά την αιώνιον Δόξαν του Θεού. Οι λειμώνες, εις τους οποίους ανέτρεξα προς καταρτισμόν αυτής, είναι πλείστα Εκκλησιαστικά και Ιστορικά Βιβλία, Αρχεία, Υπομνήματα, Ιερά Προσκυνήματα, Ιεραί Μοναί, Ιεροί Ναοί, Βιβλιοθήκαι, Μουσεία κ.α.
Επί τη ευκαιρία δε πολλών προσκυνηματικών μοι εξορμήσεων εις διαφόρους χώρας, προέβην και εις μίαν ξεχωριστήν επιτόπιον έρευναν, προς συγκέντρωσιν αγνώστων τοις πολλοίς αυθεντικών στοιχείων και μαρτυριών.
Η εργασία αύτη είναι πρωτότυπος εις το είδός της, και θα έπρεπε βεβαίως να έχη γίνη παρ’ άλλων προ πολλού. Αλλά που το ενδιαφέρον; Δυστυχώς, ημείς οι άνθρωποι συνήθως περί άλλων μεριμνώμεν και τυρβάζομεν! Ο Κόσμος επίσης και ο Διάβολος, εν τη μανία των εναντίον των οσίων και ιερών της πίστεώς μας, ηρήμωσαν τα περιφημότερα κέντρα του Ορθοδόξου Μοναχισμού, τα οποία ήσαν οι γνήσιοι προασπισταί των πνευματικών μας παρακαταθηκών, τα πραγματικά θησαυροφυλάκια και αι ασφαλείς κιβωτοί της πνευματικής μας κληρονομίας. Εσβέσθησαν ούτως αι λυχνίαι της Θηβαίδος, της Νιτρίας, της πέραν του Ιορδάνου, της εν Εδέσση της ΒΔ. Μεσοποταμίας, του Βιθυνικού Ολύμπου, του Πόντου κ.ο.κ.
Δύο ακόμη απομένουν, και αύται υποτρέμουσαι από τους ισχυρούς ανέμους του νεωτερισμού ή της νέας τάξεως πραγμάτων: οι θεοβάδιστοι Άγιοι Τόποι και το περιώνυμον Άγιον Όρος Άθω.
Έχων και ο υποφαινόμενος την παρά Θεού εύνοιαν να εφησυχάζω εις το Άγιον Όρος επί ήμισυ ως έγγιστα αιώνα, δεν έπαυσα, εν ταυτώ, να θεωρώ ως ιερόν καθήκόν μου τον επιστηριγμόν της Ορθοδοξίας διά πάσης ανιδιοτελούς και αγαθής προσφοράς.
Εις τα πλαίσια της προσφοράς ταύτης εντάσσεται ούτω και η παρούσα κοπιώδης μεν, αλλ’ ευχάριστος εργασία. Απώτερος όμως πνευματικός μοι στόχος είναι, όπως κατακυριευθή ο αναγνώστης υπό απεράντου αγάπης και ατελευτήτου ευγνωμοσύνης προς τον μόνον Σωτήρα και Λυτρωτήν Ιησούν Χριστόν και την
κοινήν μας Μητέρα Υπεραγίαν Θεοτόκον».
[8 Οκτ. 2023 (ν.η.)]
