8 Νοεμβρίου: Εορτή της Συνάξεως των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ

Τη Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων τιμά σήμερα, 8 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας.

Η λέξη Σύναξη ερμηνεύεται, σε σχέση με τη συγκεκριμένη εορτή, ως προσοχή, ομόνοια και ένωση, καθώς επίσης και σε ανάμνηση της αποστασίας του σατανά.

Ο Θεός και Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, εκτός από τον ορατό και υλικό κόσμο, δημιούργησε και τον αϋλο και αόρατο Αγγελικό κόσμο, ως Ποιητής «ορατών τε πάντων και αοράτων».

Οι Άγγελοι είναι ασώματοι και αϋλοι. Υμνούν τον Θεό ακατάπαυστα. Περικυκλώνουν τον Θρόνο του Θεού στον Ουρανό, αλλά στέκονται με δέος, φόβο και σεβασμό, όπου δεν μπορούν να ατενίσουν τον Θεό κατά πρόσωπο. Γι’αυτό και καλύπτουν με τις πτέρυγές τους το πρόσωπό τους.

Συγκεκριμένα, ο Θεός δημιούργησε δέκα Τάγματα Αγγέλων, τα εννέα από τα οποία έχουν τις εξής ονομασίες : Σεραφίμ, Χερουβίμ, Αρχάγγελοι και Άγγελοι. Ο επικεφαλής του δεκάτου τάγματος, ήταν ο Εωσφόρος.

Τι συνέβη και ο Θεός τον έριξε από την ουράνια δόξα; Γιατί τον έδιωξε από κοντά του;
Λοιπόν, ο Διάβολος λόγο της υπερβολικής του υπερηφάνειας, καυχήθηκε ότι θα βάλει τον θρόνο του πάνω στις νεφέλες του ουρανού και ότι θα γίνει όμοιος με τον Θεό και όπως γράφει ο προφήτης Hσαΐας (Hσ. ιδ΄, 14), αμέσως μόλις τα σκέφτηκε αυτά ο Διάβολος έπεσε απ’την ουράνια δόξα και το αρχαγγελικό του αξίωμα. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει ότι «Eθεώρουν τον Σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα» (Λουκ. ι΄, 18). Και το τάγμα του Εωσφόρου έπεσε μαζί του, κι από φωτεινοί Άγγελοι έγιναν σκοτεινοί και δαίμονες !!!

Ο Αρχιστράτηγος Μιχαήλ είδε αυτήν την πτώση των Αγγέλων και κατενόησε την αιτία της. Τότε με υποταγή και ταπείνωση επέδειξε την πίστη του προς τον Θεό και φύλαξε και την δική του δόξα και λαμπρότητα που του είχε χαρίσει ο Θεός, αλλά και την δόξα όλων των Αγγέλων. Για την υποταγή του αυτή ο Θεός όρισε ο Μιχαήλ να είναι ο πρώτος των Αγγελικών τάξεων.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ μάζεψε και ένωσε σε ένα, όλους τους Αγγέλους και τους φώναξε το “Πρόσχωμεν”, δηλαδή να προσέξουν και να κατανοήσουν τι έπαθαν αυτοί οι εκπεσόντες Άγγελοι, οι δαίμονες, για την υπερηφάνειά τους. Να στοχαστούν οι Άγγελοι και να κατανοήσουν τι είναι ο Θεός και τι είναι ο Άγγελος. Ο Θεός είναι ο Δεσπότης και ο Δημιουργός του παντός και οι Άγγελοι είναι δούλοι και κτίσματα του Θεού. Κι έτσι οι Άγγελοι ανύμνησαν και δόξασαν τον Θεό και είπαν τον Αγγελικό ύμνο “Άγιος, Άγιος, Άγιος Kύριος Σαβαώθ, πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτού”.

Απολυτίκιο:
Ήχος δ’.
Των ουρανίωv στρατιών Αρχιστράτηγοι, δυσωπούμεv υμάς ημείς οι ανάξιοι, ιvα ταίς υμώv δεήσεσι, τειχίσητε ημάς, σκέπη των πτερύγωv, της αύλου υμών δόξης, φρουρούvτες ημάς προσπίπτοντας, εκτεvως και βοώντας, Εκ των κινδύνων λυτρώσασθε ημάς, ως Ταξιάρχαι των άνω Δυνάμεων.