Τη μνήμη του Αγίου Ευφροσύνου του Μάγειρα τιμά σήμερα, 11 Σεπτεμβρίου, η Εκκλησία μας. Ο Άγιος Ευφρόσυνος υπήρξε αγράμματος, αλλά αληθινά ευσεβής και πιστός. Έκανε οικονομίες με στερήσεις του εαυτού του, μόνο και μόνο για να κάνει ελεημοσύνες.
Το επάγγελμα του, του επέτρεπε να τρώει πρώτος τα καλύτερα φαγητά. Αυτός όμως, δεν θέλησε να το μεταχειριστεί ποτέ. Έτρωγε με μεγάλη ευχαρίστηση τα χόρτα και τις ελιές του, τη στιγμή που έβραζαν ή έψηναν μπροστά του τα ορεκτικότερα κρέατα και τα προκλητικότερα ψάρια.
Κατόπιν ο Ευφρόσυνος πήγε σε μοναστήρι, όπου και εκεί εξασκούσε το έργο του μαγείρου.
Αλλά αυτός, αντίθετα από ότι στα κοσμικά ξενοδοχεία, στο μοναστήρι έφτιαχνε μετριότατο φαγητό.
Σε μερικούς που τον ειρωνεύονταν γι’ αυτή του την κατάσταση, ο Ευφρόσυνος με πραότητα απαντούσε: «Η καλή μαγειρική δεν είναι τόσο καλός βοηθός για την βασιλεία των ουρανών. Την πολλή ευφροσύνη που ζητούν τα σώματα, θα τη χάσουν κατ’ ανάγκην οι ψυχές. Και εγώ δεν έχω εδώ προορισμό να σας κολάσω».
Τελικά ο Ευφρόσυνος, πέθανε σ’ ένα ερημικό ησυχαστήριο. Και η Εκκλησία, που ξέρει ότι στην αιώνια ζωή δεν έχει κανένα ανώτερο δικαίωμα από έναν μάγειρα ένας βασιλιάς ή φιλόσοφος, ανέγραψε μεταξύ των αγίων της τον μάγειρα Ευφρόσυνο, επειδή ήξερε και να πιστεύει και να ζει κατά το θέλημα του Θεού.
Απολυτίκιο:
Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ταπεινώσει καρδίας Πάτερ Ευφρόσυνε, τω μαγειρείω προσφέρων διακονίαν την σην, επληρώθης αληθώς Αγίου Πνεύματος· όθεν εγνώρισεν ημίν, την σην δόξαν ο Θεός, δι’ ιερέως οσίου· ης και ημάς θεοφόρε, μετόχους δείξον ταίς πρεσβείαις σου.
Discussion about this post