ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: -Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις αλλοιώσεις μας. Δεν είμαστε από ατσάλι.Ακόμη και ο καιρός αλλάζει συνέχεια πόσο μάλλον ο άνθρωπος .
Δεν μπορούμε άλλωστε να είμαστε πάντα χαρούμενοι. Χαζοχαρούμενοι είμαστε;
Η μόνιμη όμως και βαριά κατάθλιψη που δεν έχει ελπίδα είναι θανάσιμο αμάρτημα.Και δεν έρχεται η κατάθλιψη σε μια ημέρα από μόνη της.
Όταν διώχνουμε την ζωή μέρα με την ημέρα από την καρδιά μας τότε μετά από καιρό έρχεται και θρονιάζεται η βαριά κατάθλιψη.
Η μορφή αυτής της λύπης είναι δαιμόνιο.
Σε πλακώνει μέσα την καρδιά και νομίζεις ότι θα σκάσεις. Και ήλιος να υπάρχει εσύ νομίζεις ότι είναι σκοτάδι.
Ό,τι όμως πρόβλημα και αν έχει ο άνθρωπος ακόμη και την κατάθλιψη, είναι μία ευκαιρία και εμπειρία για να προσεύχεται για όλο τον κόσμο.
Ξέρεις πόσοι έχουνε κατάθλιψη; Ίσως και δισεκατομμύρια.
¨Όταν λοιπόν γυρίσεις το κουμπί στην προσευχή τότε έρχεται η Χάρις Του Θεού και σε απαλλάσσει από αυτό το πράγμα.
Αναλογίσου: πόσα δισεκατομύρια άνθρωποι θλίβονται; Τους σκέφτεσαι ,τους πονάς και έτσι κάνεις την εμπειρία αυτή προσευχή και κομποσχοίνι.
Να,πρίν λίγες ημέρες ένας Μοναχός από την Καψαλα έπαθε κολικό νεφρού. Τότε μας είπε πως πολλές φορές άκουγα ασθενείς να διαμαρτύρονται για τους οξείς αυτούς πόνους.¨Όμως εγώ δεν τους καταλάβαινα. Τώρα όμως μπορώ να τους νοιώσω καλύτερα και να προσεύχομαι με πόνο καρδίας για αυτούς.
Για να καταλάβεις λοιπόν τον άλλον πρέπει να είσαι ή Άγιος ή Παθών.
Επίσης τώρα θυμήθηκα τον μακαριστό π.Ισαάκ τον Λιβανέζο.
Όταν βρισκόταν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο είχε για 3 ημέρες λόξυγκα σε σημείο να μην μπορεί να κοιμηθεί ούτε καν να ηρεμήσει για ένα δευτερόλεπτο. Έφτασε έτσι σε μια δυσανασχέτηση.
Όμως έβαλε καλό λογισμό και είπε:
Ας κάνω ένα κομποσχοίνι και για όλους εκείνους ίσως και πάνω από 10.000.000 που περνάνε την ίδια ταλαιπωρία με εμένα και κοπιάζουν , και για περισσότερες ίσως ημέρες από εμένα!
Δεν πρόφτασε λοιπόν να κάνει ένα 100ρι κομποσχοίνι και αμέσως του σταμάτησε ο λόξυγκας.
Αν κάνουμε λοιπόν σε κάθε πρόβλημά μας έτσι και δεν θα έχουμε προβλήματα.
Επίσης πολύ βοηθά στην κατάθλιψη το ΔΟΞΑ ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ.
Πρόπερσι που είχε χειμώνα με πολύ ομίχλη και βροχή πήγε ο λογισμός μου να δυσανασχετήσει.
Μία ημέρα όμως μόλις είπα: « Δόξα Σοι ο Θεός»για τούτον τον καιρό , αμέσως μπήκε μία τέτοια χαρά μέσα μου και τώρα που όποτε βλέπω ομίχλη αισθάνομαι μία χαρά και γαλήνη.
Το κόλπο για να ξεπερνάς τα προβλήματά σου είναι να λές «δόξα σοι ο Θεός.»
Όταν τα βλέπεις όλα όμορφα τότε η ζωή σου είναι όμορφη.
Ας μας γεμίζει όμως χαρά και το γεγονός πως μας παίρνει ο Θεός κάποτε την χαρά που δικαιούμαστε και την δίνει σε έναν που έχει ανάγκη. Και έτσι μία ημέρα που εσύ στεναχωριέσαι χαίρεται ένα πονεμένο παιδάκι. Γιαυτό:
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣΑΙ !
