Αν οι άνθρωποι κουράστηκαν και «βαρέθηκαν» στη ζωή τους, είναι διότι δεν πρόσεξαν να ζήσουν όπως δίδαξε ο Χριστός. Ποιος βαριέται;
Όταν κανείς βαριέται όχι μόνο να κάνει μια εξυπηρέτηση, αλλά ακόμη και να κάνει μια δουλειά για τον εαυτό του, αυτός κουράζεται και με την ξεκούραση. Ένας όμως που βοηθάει, ξεκουράζεται με την κούραση. Βαριούνται εκείνοι οι άνθρωποι, που δεν έχουν πνεύμα θυσίας. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Η επίγνωση της παρουσίας του Θεού, δεν αφήνει το αίσθημα της μοναξιάς, ούτε την πλήξη, που το ακολουθεί, να κυριαρχήσουν στην καρδιά μας. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Στους Χριστιανούς δεν έχουν θέση τα αισθήματα της ανίας και της πλήξης. Η εργασία διώχνει την πλήξη. (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Σε κυριεύει ανία, γιατί έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτόν σου και κατηγορείς τους αδύναμους. (Άγιος Ανατόλιος της Όπτινα)
Η ανία είναι της μελαγχολίας εγγονή και της οκνηρίας θυγατέρα. Για να την αποδιώξεις, μόχθησε στο έργο σου, μην είσαι οκνός στην προσευχή και τότε η ανία θα περάσει και θα έρθει ο ζήλος. Και αν σε τούτα προσθέσεις την υπομονή και την ταπεινοφροσύνη, τότε από πολλά κακά θα απαλλαγείς. (Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα)
Όταν μνημονεύεις ονόματα ούτε να βαριέσαι και να τεμπελιάζεις. Ούτε με το μάτι να τα διαβάζεις. Αλλά ένα-ένα και διαβάζοντάς τα να βάζεις μέσα στο νου σου το πρόσωπο εκείνου που μνημονεύεις. Και να κάνεις τον πόνο του ανθρώπου δικό σου πόνο, το πρόβλημα του ανθρώπου δικό σου πρόβλημα, την δοκιμασία του άλλου δική σου δοκιμασία. Και να ξέρεις ότι εκείνη την ώρα γίνονται θαύματα από μέρους του Θεού, όταν με φόβο Θεού μνημονεύετε εσείς οι Ιερείς τα ονόματα των ανθρώπων στην Αγία Πρόθεση. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Αν οι άνθρωποι κουράστηκαν και «βαρέθηκαν» στη ζωή τους, είναι διότι δεν πρόσεξαν να ζήσουν όπως δίδαξε ο Χριστός. (Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας)
