Όταν φανεί ένας μεγάλος Σταυρός πάνω από την Πόλη… προετοιμαστείτε

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥΡΚΙΑ: Ό μοναχός Γεννάδιος, όπως πολλοί ασκη­τές της εκκλησίας, ήταν πνευματοφόρος και χριστοφόρος. Εξ αιτίας αυτής της θείας χάριτος έλεγε προφητείες, έβλεπε οράματα και έκανε προβλέ­ψεις, όπως θα διαπιστώση ο αναγνώστης από τα παρακάτω που θα γραφούν.

Με αφορμή την με­γάλη αποστασία του ανθρώπου από το Θεό, έδίδασκε ότι έρχεται το τέλος του κόσμου, η Δευτέ­ρα Παρουσία του Κυρίου. Πρώτα θα παραχωρήση ο Κύριος να γίνη παγκόσμιος πόλεμος, διότι ο κόσμος δεν μετανοεί.

Ο πόλεμος αυτός θα είναι και ο τελευταίος, επειδή η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική. Ένα μικρό κρατίδιο θα είναι η αφορμή του παγκοσμίου πολέμου. Ίσως το κρα­τίδιο αυτό να είναι η Κύπρος. Όταν έγινε ο κα­τακλυσμός του Νώε. οι άνθρωποι επνίγησαν εις τα νερά. Τώρα θα πνιγούν εις το αίμα.

Εις την Κωνσταντινούπυλιν θα γίνη μακελειό μεγάλο και η θάλασσα θα κοκκινίση από αίματα εσφαγμένων ανθρώπων. Τριχρονίτικο δαμάλι (μοσχάρι) θα πλεύση στο αίμα. όπως λέγει ο Κοσμάς ο Αιτωλός στις προφητείες. Τούτο δηλώνει την μεγάλη σφαγή, αιματοχυσία και καταστροφή που πρόκειται να γίνη. Ο ουρανός θα γεμίση αερο­πλάνα και θα ρίχνουν φωτιές (βόμβες) εις τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι τρομαγμένοι θα φωνά­ζουν «Παναγία μου… Παναγία μου…»! Ας φωνά­ζουν, ας φωνάζουν οσο θέλουν. Δεν θα τους βοηθή κανείς. Διατί δεν μετανόησαν τόσον καιρόν; Την Κωνσταντινούπολη θα την πάρουν πάλιν οι Έλληνες, αλλά θα γίνη σκοτωμός μεγάλος. Με­γάλη καταστροφή θα πάθωμεν εμείς οι Έλληνες από τις αμαρτίες μας. Πριν αρχίση ο πόλεμος, θα φανή ένας μεγάλος Σταυρός του Χριστού εις τον ουρανόν επάνω από την Κωνσταντινούπολιν.

Οι Τούρκοι θα μας επιτεθούν, θα περάσουν τον Έβρον ποταμόν, προκαλούντες παντός είδους καταστροφάς. Θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια (Θεσ­σαλονίκη ή Κόρινθο ή τα έξι μήλια της υφαλοκρηπίδας όπως λέγει ο γέρονρας παΐσιος). Έπειτα θα τους αντεπιτε­θούμε, θα μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί, πιθανόν οι Ρώσοι ή οι Γάλλοι. Θα καταδιώξωμεν τότε τους Τούρκους, θα καταλάβωμεν την Πόλιν και την Μικρά Ασία, που άλλοτε ήσαν Ελληνικά εδά­φη. Οι Τούρκοι θα πάθουν μεγάλες καταστροφές, και θα καταδιωχθούν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά (στη Μέκκα, πρωτεύουσα της Αραβίας).

Από τον πόλεμον το ένα τρίτον του Τουρκικού πληθυσμού θα φονευθή, το άλλο τρίτον θα καταδιωχθή μέχρι την Κόκκινη Μηλιά και το υπόλοιπον ένα τρίτον θα βαπτισθή και θα γίνουν χρι­στιανοί. Αυτοί που θα βαπτισθούν είναι όσοι κατάγονται από χριστιανικό αίμα, όσοι δηλαδή προέρχονται από έλληνες, που δεν κατώρθωσαν να έλθουν εις την Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή το 1922 και παρέμειναν ζωντανοί εις την Τουρκία.

Εκεί παραμένουν αρκετοί κρυπτοχριστιανοί και σήμερον, αλλά θα έλθη καιρός που θα φανερωθούν. Κατόπιν των παραπάνω γε­γονότων, οι Μεγάλοι, Ρωσία – Αμερική, θα συνορίζονται ποιός να πάρη την Κωνσταντινούπολιν, λόγω της στρατηγικής θέσεως της και θα είναι επικίνδυνη άλλη πολεμική σύγκρουσις μεταξύ των. Διά να μην έλθουν σε τέτοια πολεμική σύ­γκρουση και να μην την πάρη μήτε ο ένας, μήτε ο άλλος, θα είναι και εκ Θεού να την δώσουν εις τους Έλληνες, εις τους οποίους και ανήκεν.

Το Ελληνικόν Κράτος θα υποστή μεγάλες καταστρο­φές. Θα τα βάλλουν και οι δικοί μας (οι Έλλη­νες) μεταξύ των και θα δημιουργηθή πιθανόν εμφύλιος πόλεμος, Και εδώ στην Κρήτη τότε θα έλθουν οι Τούρκοι. Λέγουν πως η Κρήτη είναι δι­κή τους, πατρογονική. Θα ξεβαρκάρουν οι Τούρκοι από το νοτιο μέρος της Κρήτης, από τα Πρεβελιώτικα (Μοναστήρι Πρέβελη) και από το Μαρι­δάκι, από το χωρίο Χόνδρος, κοντά στους Καλούς Λιμένες Ηρακλείου. Οι Τούρκοι θα κάνουν ένα πέρασμα και από τα μέρη που θα περνούν θα κά­νουν γενική σφαγή και καταστροφή.

Στην Επαρχία Μεραμβέλλου Λασιθίου θα γίνη μεγάλο μακελειό καικαταστροφή. Το βογγητό και το κλάμα των ανθρώπων θα ακούεται από την Βουβάλα, βουνό στις Μέλαμπες Ρεθύμνου. Εις το τέλος της περιπέτειας αυτής οι Τούρκοι θα νικη­θούν και θα καταστραφούν οριστικά.

Θα οπισθο­χωρούν άτακτα και θα τους καταδιώκουν ακόμη και γυναίκες με τις ρόκες, με ασήμαντα δηλαδή μέσα. Βέβαια θα υπάρχη Ελληνικός στρατός εις την Κρήτην, αλλά δεν θα γίνη αντιληπτόν σε ποιο ακριβώς μέρος θα ξεβαρκάρουν οι Τούρκοι. Στο σημείο αυτό θα έχη πέση και ομίχλη, κατά παρα­χώρηση του Θεού, ακριβώς διά να αποβιβασθούν ανενόχλητοι και να μας τιμωρήσουν διά τα αμαρ­τήματά μας.

Η Κρήτη θα βουλιάξη όχι από βόμβες αλλά από τις αμαρτίες μας. Δεν θα μείνη από αυτήν τί­ποτα έκτος από ένα ελάχιστο μέρος δι’ ανάμνηση ότι εδώ ήτο κάποτε η Κρήτη. Εκατομμύρια χρή­ματα διατίθενται από τους ξένους διά να απομα­κρύνουν τους Έλληνες από την ορθόδοξη πίστη και Ιστορία τους.

Αν, όμως, εγκαταλείψουν την πίστιν τους, αυτό θα φέρη και την καταστροφήν τους. Ό,τι έπαθαν οι Κύπριοι το 1974 από τους Τούρκους, που κατάλαβαν την μισή Κύπρο, τα ίδια θα πάθωμεν καί εμείς, οί Έλληνες, εάν δεν επιστρέψωμεν εις τον Θεόν. Οι Τούρκοι, είναι έτοιμοι, ακονίζουν τα μαχαίρια, αλλά δεν ήλθε η ώρα, δεν το επιτρέπει ακόμη ο Θεός. Υπομένει ο Θεός. Περιμένει την μετάνοιά μας.

ΣΗΜ: περί τα μέσα Ιουνίου 2011 συνάντησα τυχαία έναν ηλικιωμένο κύριο (τον κ. Γιώργο) στη Μάνδρα Αττικής, ο οποίος σε κάποιο σημείο μου είπε τα εξής:

Η αδελφή της γυναίκας μου, μία γυναίκα αγράμματη, πριν δύο χρόνια μου είπε ότι είδε σαν όραμα ότι η λεβεντογέννα θα καταστραφεί και του έκανε μεγάλη εντύπωση η προσωνυμία λεβεντογέννα καθόσον θεωρούσε σχεδόν αδύνατο να γνώριζε αυτή τη προσωνυμία της μεγαλονήσου ΚΡΗΤΗΣ.