ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ – “Θα ‘ρθει καιρός που οι άνθρωποι θα τρελαθούν. Και όταν θα βλέπουν κάποιον που δεν θα είναι τρελός, θα τα βάζουν μαζί του και θα του λένε: “Eίσαι τρελός”. Και αυτό γιατί δεν θα τους μοιάζει”.
Η εποχή μας, όπως με οδύνη διαπιστώνει κάθε σύγχρονος χριστιανός, φαίνεται να είναι ο “καιρός” στον οποίο αναφέρεται το παραπάνω γνωστό απόφθεγμα του Μεγάλου Αντωνίου. Πράγματι, σήμερα περισσότερο από ποτέ οι πολλοί, που έχουν αυτονομηθεί από τον Θεό και οικειοποιηθεί την τρέλα της απιστίας, θεωρούν τρελούς τους λίγους, που ενάντια στη θεοποιημένη “λογική” του κόσμου, αποδέχονται τη θεοποιητική “μωρία” του κηρύγματος του Χριστού.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι πολλοί, που έχουν παραδοθεί στην αλογία και την αφροσύνη της αμαρτίας, θεωρούν άλογους και άφρονες τους λίγους που ζουν με έλλογη σωφροσύνη και λατρεύουν λογικά τον Κύριο.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ οι πολλοί, που ανεπίγνωστα σηκώνουν τον βαρύ ζυγό του διαβόλου, ειρωνεύονται και περιγελούν και περιφρονούν τους λίγους που με επίγνωση σηκώνουν τον ελαφρό ζυγό του Χριστού, θεωρώντας τους ανισόρροπους, λοξούς και σαλεμένους.
Και όλα αυτά γιατί σήμερα περισσότερο από ποτέ η “Βαβυλώνα η μεγάλη” του αμαρτωλού κόσμου με την επίγεια, τη σαρκική και δαιμονική σοφία της αδυνατεί να κατανοήσει το “μικρό ποίμνιο” του αναμάρτητου Ιησού με την ουράνια σοφία του, τη σοφία της καρδιακής απλότητας και της ευαγγελικής νηπιότητας, τη σοφία της βασιλείας του Θεού.
Ο Κύριος βεβαίωσε απερίφραστα “Αν δεν αλλάξετε κι αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού”. Των παιδιών λοιπόν την “μωρία”, αυτήν πρέπει να οικειωθεί κάθε άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει την αιώνια Αλήθεια, να αποκτήσει την αγιοπνευματική σοφία και να φτάσει στη θέωση. Γι’ αυτό ο απόστολος συμβουλέυει:
“‘Οποιος από σας νομίζει πως είναι σοφός με τα μέτρα αυτού εδώ του αιώνα, ας γίνει μωρός, για να γίνει πραγματικά σοφός. Γιατί ό,τι ο κόσμος αυτός θεωρεί σοφία, είναι μωρία στα μάτια του Θεού”.
Απεναντίας, “εκείνο που μοιάζει με μωρία του Θεού είναι σοφότερο από τη σοφία των ανθρώπων”, μολονότι αυτοί δεν το αντιλαμβάνονται, στερημένοι καθώς είναι της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.
“Μωρία”, λοιπόν, “είναι γι’αυτούς που οδηγούνται προς την απώλεια τους”, όπως λέει ο απόστολος, “το κήρυγμα για τον σταυρικό θάνατο του Χριστού”. Αυτό το κήρυγμα αποδέχονται και εγκολπώνονται οι πιστοί, που παρουσιάζονται στον κόσμο μωροί για χάρη του Χριστού. “Εμείς”, λέει ο απόστολος Παύλος, “κηρύσσουμε τον σωτήρα Χριστό και μάλιστα σταυρωμένο – ένα κήρυγμα που είναι για τους Ιουδαίους σκάνδαλο και για τους ειδωλολάτρες μωρία”.
Οι “Ιουδαίοι” και οι “ειδωλολάτρες” κάθε εποχής, οι άνθρωποι της λογικής και των αισθήσεων, δεν μπορούν να κατανοήσουν την εκκλησιαστική ζωή, τη ζωή της πίστεως, της αγάπης, της αυταπαρνήσεως και της εγκράτειας.
Για αυτό όποιος θέλει να ζήσει τη χριστιανική ζωή στη πληρότητά της, πρέπει να δείξει αυταπάρνηση, κάνοντας πολλές φορές τον μωρό. Πώς; Υπομένοντας γενναία, καρτερικά και αλύγιστα τη χλεύη, την αδικία, τη συκοφαντία, την περιφρόνηση, την περιθωριοποίηση. ‘Ετσι γίνεται όμοιος με τον Χριστό και επιστρέφει στην κατά φύση αθάνατη ζωή του προπτωτικού ανθρώπου.
*Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου “Όσιος Ανδρέας ο δια Χριστόν σαλός” εκδόσεις Ιεράς Μονής Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής, 2016.
