Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος (Αρθρο του Μαΐου 2014)
“Πάντα άνω και κάτω γέγονε, πάντα συγκέχυνται και διέφθαρται”. Ολα έχουν γίνει άνω κάτω, όλα βρίσκονται σε σύγχυση και έχουν διαφθαρεί. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Εν πρώτοις μια παραπομπή στο άρθρο 16,2 του εν ισχύ Συντάγματος, το οποίο οι ποικιλώνυμοι “αναθεωρητές” έχουν θέσει στο στόχαστρό τους.
Μεταξύ των όσων διαλαμβάνει για την παιδεία ως “βασική αποστολή του Κράτους” έχει και ως σκοπό και την ηθική αγωγή των Ελλήνων. Ο σεβαστός Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ε.τ., Βασίλειος Νικόπουλος, στο τελευταίο του εξαιρετικό πόνημα με τίτλο “Αγαπημένο μου Σύνταγμα ή αντιΣυνταγματικοί παραΛογισμοί” – βιβλίο που αποδομεί τους …αποδομητές του Εθνους – σημειώνει τα εξής σπουδαία: “Το Σύνταγμα αναφέρεται στην παιδεία των Ελλήνων. Στους Ελληνες αναφέρονται οι συνταγματικοί στόχοι της παιδείας… Η παιδεία την οποία παρέχει το ελληνικό Κράτος πρέπει κατά το Σύνταγμα να είναι αποκλειστικώς ελληνική…”. (εκδ. “Αρμός”, σελ. 322). Αρα ό,τι εισέρχεται στο σχολείο, κάθε γνωστικό αντικείμενο, πρέπει να σέβεται την ταυτότητά μας, τις παραδόσεις μας, την ιδιαιτερότητα του πολιτισμού των Ελλήνων.
Την “ηθική” όλοι την κατανοούμε. “Η ηθική είναι κείνη που σηκώνει τον άνθρωπο απάνω από το κτήνος και τον ντύνει με μιαν άφθαρτη στολή κεντημένη με κάθε ευγένεια, με κάθε σοβαρό και υψηλό αίσθημα και πλουμισμένη με τα αθάνατα διαμάντια που λέγονται φρονιμάδα, σεμνότητα, γενναιότητα της καρδιάς, ευαισθησία και ευγένεια της ψυχής και με όσα κάνουνε τον άνθρωπο, από ένα σιχαμερό και εξευτελισμένο ζώο, ένα πλάσμα πολύ σπουδαίο και θαυμαστό”, γράφει ο Φ. Κόντογλου στα “Μυστικά Ανθη”. (σελ. 25). Ερωτώ: προάγεται η ηθική αγωγή στο σχολείο μ’ αυτό που διάβασα και αμέσως παραθέτω; Είναι «Δελτίο Τύπου»:
«Η ομάδα Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, σε συνεργασία με το Σχολείο Παιχνιδιού – Εργαστήρι Πολιτιστικής Εκπαίδευσης, τη Ζωντανή Βιβλιοθήκη – Human Library Greece και το Σύλλογο Διδασκόντων 66ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, διοργανώνει την Παρασκευή 2 Μαίου 2014 στις 16.45, στο 66ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, ημερίδα με θέμα “Ομοφοβία και Τρανσφοβία στην Εκπαίδευση, παιδιά – γονείς – εκπαιδευτικοί”…
Στόχος της ημερίδας είναι να ανοίξει γόνιμο διάλογο για το θέμα του ομοφοβικού και τρανσφοβικού εκφοβισμού στην εκπαίδευση και να επισημάνει την αναγκαιότητα ανάληψης συστηματικών και πολυεπίπεδων δράσεων για τη δημιουργία ενός κλίματος ασφάλειας για όλα τα μέλη του, δηλαδή τα παιδιά, τους γονείς και τους/ τις εκπαιδευτικούς – όπως γίνεται σε αρκετά κράτη της ΕΕ.
Στην ημερίδα θα γίνει παρουσίαση της καταγραφής των ομοφοβικών και τρανσφοβικών περιστατικών στη σχολική ζωή με βάση τα δεδομένα της έρευνάς μας που διεξήχθη μέσω διαδικτύου από το 2010 έως το 2013 και θα γίνει ενημέρωση για τη νομοθεσία της ΕΕ και της Ελλάδας σχετικά με την ίση μεταχείριση σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Στη συνέχεια, θα προταθούν όροι βελτίωσης των προγραμμάτων σεξουαλικής αγωγής – διαφυλικών σχέσεων και καλές πρακτικές για την πρόληψη και αντιμετώπιση του ομοφοβικού / τρανσφοβικού εκφοβισμού στην εκπαίδευση και θα τονιστεί η αναγκαιότητα μιας αντισεξιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής – με ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση μιας νέας αντίληψης για τον ανδρισμό καθώς αυτό συνδέεται άμεσα μείωση του ομοφοβίας και της τρανσφοβίας. Τέλος, θα παρουσιασθεί, ως παράδειγμα, ένα παιδικό βιβλίο που σέβεται την οικογενειακή ποικιλομορφία και μπορεί να συμβάλει στην άρση ορισμένων εμποδίων που προέρχονται από την ομοφοβία, την ύπαρξη προκαταλήψεων και την έλλειψη ανάλογων παραδειγμάτων στο παιδαγωγικό υλικό».
Ερωτώ: τι ακριβώς σημαίνει “ομοφοβία” και “τρανσφοβία”; ποιoς φοβάται ποιoν ή τι; Υπάρχουν μεταξύ των παιδιών του Δημοτικού σχολείου τέτοια φαινόμενα; Δηλαδή φοβάται ή αντιμετωπίζει με ρατσισμό ένα παιδάκι 6-7 χρονών μια …λεσβία; Θα σταθεί δάσκαλος ενώπιον των μικρών παιδιών και θα τους αναλύει τέτοιες διαστροφές; (Oι γονείς θα τον καταγγείλουν ως σχιζοφρενή και θα τον στείλουν για τα περαιτέρω). Τι σημαίνει “νέα αντίληψη για τον ανδρισμό”; Γιατί ειδικά για τον “ανδρισμό”; Ο “παραδοσιακός”, “ο ανδρικός” ανδρισμός έχει ξεπεραστεί; (“Θέε μου τι λέπομεν στις μέρες μας” που έλεγε και ο Μακρυγιάννης. Δεν ξέρω πώς να εκφραστώ! Εγιναν οι αξίες σκουπίδια και τα σκουπίδια “αξίες”. “Το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους” έλεγε ο Πατροκοσμάς. Το “κακό” ήρθε και έχει όνομα “ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος”).
Τι εννοούν με την φράση “οικογενειακή ποικιλομορφία”; Μήπως τις διαστροφικές συμβιώσεις, που εξευτελίζουν τον θεσμό της αληθινής οικογένειας; Θα εξηγούν στα παιδιά μας αυτές “τις ποικιλίες” δηλητηριάζοντας τα διά βίου;
(Μεταξύ των εισηγητών είναι καθηγητές πανεπιστημίου, σχολικοί σύμβουλοι, δάσκαλοι και λοιποί… φοβισμένοι. Τον μόνο “φόβο” που δεν έχουν είναι “φόβο Θεού”. Και χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται κατά τον αείχλωρο λόγο του Ντοστογιέφσκι).
Τι θα πει, συνεχίζω με ερωτήματα, ότι αυτό “γίνεται σε αρκετά κράτη της Ε.Ε”; Δόξα τω Θεώ έχουμε (είχαμε) μείνει πίσω από την Ευρώπη σε κάποια πράγματα. Η Ευρώπη, πτώμα άταφο, τυμπανιαίας αποφοράς, είναι η χώρα των Γαδαρηνών. Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς έγραφε: “Ο Χριστός επήρε τον Σταυρόν Του και την ευλογίαν Του και απεμακρύνθη από την Ευρώπην. Έμεινε ζόφος και δυσωδία. Και σεις τώρα αποφασίστε με ποίον θα υπάγετε, ποίον θα ακολουθήσετε: την σκοτεινήν και δυσώδη Ευρώπην ή τον Χριστόν;”. (αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, “Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός”, εκδ. “Ορθόδοξος Κυψέλη”, σελ. 252). (Είδαμε τις “προκοπές” της Ευρώπης, αυτές τις ημέρες, στο τρισάθλιο κοπροθέαμα που ονομάζεται Γιουροβίζιον. Προφανώς το αλλόκοτο αυτό πλάσμα από την Αυστρία, εκπροσωπεί “την νέα αντίληψη για τον ανδρισμό” που ονειροφαντάζονται οι ημέτεροι προοδομανείς).
Πίσω όμως απ’ όλα αυτά τα παρδαλά καρυκεύματα, περί αντιμετώπισης των διαφόρων “προκαταλήψεων” στο σχολείο, κρύβεται ο ανομολόγητος στόχος αποσύνθεσης, σπίλωσης και κατασυκοφάντησης του οικογενειακού θεσμού. Η οικογένεια, το ευλογημένο καταφύγιο, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, είναι το τελευταίο, το έσχατο οχυρό της πατρίδας μας. Μέσω της τηλεόρασης, του τρίτου γονέα, τα παιδιά εισπνέουν όλες τις αναθυμιάσεις της κοινωνίας. Ούτε για δείγμα, έστω για κάποια ισορροπία εντυπώσεων, δεν συναντάς μια ομαλή και ευτυχισμένη οικογένεια. Στα σχολικά βιβλία γλώσσας “διαφημίζεται” το διαζύγιο. (“Απ’ όλες τις μορφές πόνου και απώλειας τίποτε δεν συγκρίνεται με το διαζύγιο” έλεγε ο Ιγ. Μπέργκμαν). Δεν υπάρχει ούτε ένα κείμενο στο οποίο να προβάλλεται η φυσιολογική οικογένεια. Υπάρχει όμως θέση, όπως έχω ξαναγράψει, σε σχολικό βιβλίο, στο τετράδιο εργασιών Α’ Γυμνασίου (σε 12-13χρονα παιδιά), για κείμενο – εξέρασμα στο οποίο εξυμνείται το βδελυρότατο των εγκλημάτων: η παιδεραστία (σελ. 16). Ο δεσμός 25χρονου με 13χρονη μαθήτρια. Ετσι γινόμαστε κι εμείς σιγά σιγά “Ευρωπαίοι”, ένας ανθρώπινος πολτός, που θα καταναλώνει τα ξυλοκέρατα, τις γουρουνοτροφές με τις οποίες θα μας ελεούν οι Φράγκοι και οι μνημονιακοί λακέδες που τους δορυφορούν.
Γι’ αυτό “ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι”.
Η πατρίδα καταστρέφεται, η παιδεία κατεδαφίζεται, η οικογένεια μαγαρίζεται. Οι πολιτικοί νάνοι και αρλεκίνοι, αντί να ασχολούνται με τα προβλήματα του λαού ασχολούμαστε εμείς με τα δικά τους. Αν θα επιβιώσει η Ελιά, η Ποταμιά και κάθε συμφορά του τόπου. Οι γονείς «να ταράξουν» στις μηνύσεις όσους βρομίζουν τα παιδιά τους. Για τα βιβλία και τις καντιποτένιες ημερίδες. Οι δάσκαλοι να διδάσκουν “ψυχή και Χριστό” και να μην φοβούνται. Να τρέμουν όσοι υπηρετούν τα σκοτάδια και τον άρχοντά τους. Ζούμε την απόλυτη παράνοια. Όσοι αντιστεκόμαστε μας λένε τρελλούς.
Ερχεται καιρός”, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, “ίνα οι άνθρωποι μανώσιν· επάν δε ίδωσι τινά μη μαινόμενον, επαναστατήσονται αυτώ, λέγοντες: συ μαίνει, διά το μη είναι όμοιον αυτοίς”. Θα έλθει καιρός που οι άνθρωποι θα τρελλαθούν, θα παραφρονήσουν. Εάν δουν κάποιον λογικό, θα επαναστατήσουν εναντίον του, λέγοντες: εσύ είσαι παρανοϊκός, γιατί δεν θα είναι όμοιός τους.
