«Πίνετε Αγιασμό, όσο πιο συχνά, τόσο πιο καλά, Είναι το καλύτερο καί αποτελεσματικότερο φάρμακο. (Αρχιεπίσκοπος Άγιος Λουκάς καί ιατρός).
Μπορεί ο Αγιασμός να έχει μια περίοπτη θέση στη ζωή των πιστών, πόσοι, όμως, αλήθεια γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ο Αγιασμός, κάθε πότε και πως τελείται, πότε τελούμε Αγιασμό στο σπίτι μας και πως τον χρησιμοποιούμε;
Αγιασμός λέγεται η ωραία εκείνη ακολουθία κατά την οποία με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος κατά την διάρκεια της αναγνώσεως της σχετικής ευχής αγιάζεται το νερό. Με το αγιασμένο αυτό νερό παρέχονται ποικίλες ευλογίες σ’ όσους με πίστη το πίνουν, ραντίζουν ή ραντίζονται.
Ο μικρός Αγιασμός προέκυψε κατ’ απομίμηση του μεγάλου Αγιασμού, ο οποίος μαζί με την ακολουθία της Παρακλήσεως τον επηρέασαν μορφολογικά. Αυτό μαρτυρείται από τις Αποστολικές Διαταγές καί τελείται όχι μόνο στίς πρωτομηνίες, αλλά καί σε κάθε ασθένεια ή ανάγκη (Πηδάλιον, σελ.278)…
Αγιασμός: Η τέλεση και περιεχόμενό του
Ο Αγιασμός, τελείται συνήθως κάθε μήνα στους Ιερούς Ναούς (τις πρωτομηνίες, πλην Ιανουαρίου) καί στα σπίτια, όσων το επιθυμούν, για προσέλκυση θείων ευλογιών. Σέ ποικίλες άλλες περιπτώσεις, όπως ευλόγηση γραφείων, καταστημάτων, οχημάτων, έναρξη μαθημάτων ή εργασιών, θεμελιώσεις, εγκαίνια, κ.λ.π. τελούνται οι λεγόμενες περιστατικές ακολουθίες Αγιασμού. Στίς ακολουθίες αυτές μετά τα Ειρηνικά πρέπει να προστίθεται καί η αγιαστική ευχή του ύδατος πού απουσιάζει από τα Ευχολόγια, γιατί η ευχή «Κλίνον, Κύριε το ους σου…» δεν είναι αγιαστική ευχή.
Στούς Ι. Ναούς ο μικρός Αγιασμός τελείται κανονικά μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας. Μετά το πέρας του Αγιασμού, πρώτα τρώμε το Αντίδωρο καί μετά πίνουμε το μικρό Αγιασμό. Η ακολουθία του έχει θεομητορικό χαρακτήρα, πού της δίνει τη μορφή παρακλήσεως στη Θεοτόκο.
Στά Ειρηνικά, πού εκφωνούνται από τον Ιερέα, ζητείται να αγιαστεί το ύδωρ με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος καί να αποκτήσει δύναμη καθαρτική, ιαματική, αποτρεπτική των επιβουλών των εναντίων δυνάμεων καί φωτιστική. Με τις καθαγιαστικές ευχές της ακολουθίας αυτής η Χάρη του Θεού με τη μετάληψη καί το ραντισμό του καθαγιασμένου ύδατος απομακρύνει τους «ρύπους των παθών» καί θεραπεύει τις ασθένειες, «τάς νόσους ψυχών τε καί σωμάτων».
Πότε συμμετέχουμε ή κάνουμε Αγιασμό
Εξ αιτίας όλων αυτών οι πιστοί χριστιανοί πού γνωρίζουν τις δωρεές καί τις ευλογίες πού απορρέουν από τη πολύκαρπη καί πολύφημη αυτή ακολουθία του Αγιασμού, φροντίζουν καί:
• Συμμετέχουν στους Αγιασμούς πού τελούνται τις πρωτομηνίες στον ενοριακό τους ναό, μεταλαμβάνουν από το αγιασμένο νερό καί το μεταφέρουν καί στο σπίτι τους.
• Καλούν κατά διαστήματα τον Ιερέα για να τελέσει την ακολουθία του Αγιασμού στο ίδιο τους το σπίτι προς αγιασμό όλων των μελών της οικογενείας καί του οίκου τους.
• Καλούν επίσης εκτάκτως Ιερέα, όταν όλα τους πάνε ανάποδα καί αντιλαμβάνονται ότι ζουν την απουσία του Θεού από τη ζωή τους. Επίσης, τον καλούν, όταν υποψιάζονται ότι τους έχουν κάνει μάγια, ώστε, με τη δύναμη του αγιασμένου νερού καί την εν γένει ακολουθία, ο Θεός να αποδιώξει «τάς εναντίας δυνάμεις» καί να βασιλεύσει στο σπίτι τους η ειρήνη του Θεού καί ο νόμος Του.
Εννοείται ότι αυτό πού επιζητούμε -για διόρθωση των κακώς κειμένων- δεν γίνεται μαγικά, αυτονόητα, επειδή κάναμε Αγιασμό, ή χωρίς δικό μας κόπο. Εφ’ όσον η μέχρι τούδε τακτική καί συμπεριφορά μας δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα -«καί τα κάναμε θάλασσα»- χρειάζεται, διόρθωση, αλλαγή του τρόπου ζωής μας.
ΟΤΑΝ αποφασίσουμε αύτη την αλλαγή καί αρχίσουμε να ζούμε κατά Θεόν, ΤΟΤΕ θα πάψει να επηρεάζει το σπιτικό μας ο διάβολος καί οι δαίμονές του, καί θα κυβερνά τη ζωή μας ο Χριστός καί οι Άγγελοί Του. Εάν προ ή μετά τον Αγιασμό τρέχουμε σε μάγους ή μέντιουμ, εάν παραμελούμε συστηματικά τις εντολές του Ευαγγελίου καί δεν εξομολογούμαστε για να κοινωνούμε, ΠΩΣ θα ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας; Μαγικά είπαμε, ΠΟΤΕ δε λύνονται.
Πώς τελούμε Αγιασμό στο σπίτι μας
Όταν αποφασίσουμε να τελέσουμε Αγιασμό στο σπίτι μας (ή στο κατάστημα, στο γραφείο, κ.λπ.) συνεννοούμαστε με τον Ιερέα για την ημέρα καί την ώρα καί ετοιμάζουμε τα απαραίτητα μέσα πού απαιτούνται γι’ αυτή την Ιεροπραξία:
Δοχείο (βαθύ) ή φρουτιέρα (Καλό είναι όλα αυτά τα μέσα πού χρησιμοποιούμε για τις ιεροπραξίες να τα διατηρούμε ιδιαιτέρως για αποκλειστική αγιαστική χρήση (π.χ. το δοχείο, το ποτήρι καί την πετσέτα), με νερό, κηροπήγιο με λαμπάδα, μία εικόνα της Παναγίας, θυμιατήρι (με καρβουνάκι καί λιβάνι), δέσμη βασιλικού (εάν έχουμε), μία μικρή λευκή πετσέτα για τον Ιερέα, ένα μικρό ποτήρι για να πιούμε αγιασμό καί μία κατάσταση με τα ονόματα πού θέλουμε να μνημονεύσει ο Ιερέας στον Αγιασμό (παρόντων αλλά καί απόντων). Καλό είναι να παρευρίσκονται όλα τα μέλη της οικογενείας. Μπορούν να συμμετάσχουν καί συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα.
Πώς τον χρησιμοποιούμε
Μετά την ακολουθία όσος Αγιασμός περισσεύσει έχουμε τη δυνατότητα να τον κρατήσουμε ή να τον ρίξουμε στις γλάστρες ή σε τόπο πού δεν πατιέται, ποτέ όμως στο νεροχύτη ή στην αποχέτευση. Αυτόν πού κρατάμε μπορούμε να τον πίνουμε λίγο-λίγο κάθε πρωί μετά το Αντίδωρο (εάν έχουμε).
«Πίνετε Αγιασμό, όσο πιο συχνά, τόσο πιο καλά, Είναι το καλύτερο καί αποτελεσματικότερο φάρμακο. Αυτό δεν το λέω σαν παπάς, το λέω σα γιατρός. Από την ιατρική μου πείρα» (Αρχιεπίσκοπος Άγιος Λουκάς καί γιατρός χειρουργός). Να ρίχνουμε λίγο στα φαγητά μας, στα ζωντανά μας, στα λαχανικά του κήπου μας ή στα οπωροφόρα δέντρα μας, κ.λπ.
Όταν ένας βοσκός στην Εύβοια διαπίστωσε την προσβολή του ποιμνίου του από κάποια ασθένεια, έστειλε το γιο του επειγόντως όχι στον Κτηνίατρο, αλλά στον Ιερέα τους να του ζητήσει Αγιασμό, με τον οποίο ράντισε τα πρόβατά του καί έλυσε το πρόβλημά του.
Σέ κάποια χωριά της Κύπρου την παραμονή των Φώτων καί σ’ άλλα την 1η Σεπτεμβρίου οι γεωργοί μεταφέρουν στους Ί. Ναούς όλους τους σπόρους. τους οποίους πρόκειται να χρησιμοποιήσουν στη σπορά, για να ευλογηθούν με τον Αγιασμό αυτό.
Όσοι αντιδρούν καί δε θέλουν να πιουν Αγιασμό, διότι υποφέρουν από κάποια αιτία (οι ψυχοπαθείς συνήθως δεν αντιδρούν), τους ρίχνουμε λίγο Αγιασμό στο φαγητό ή στο ποτήρι τους. Ο Γέροντας π. Παΐσιος σ’ ένα παιδί πού το πείραζε ο δαίμονας, ξέροντας ότι δε θα πιει τον Αγιασμό, του έδωσε να φάει γλυκά για να διψάσει καί μετά του έδωσε νερό να πιει, στο όποιο έριξε καί Αγιασμό. Μόλις τον ήπιε άρχισε να φωνάζει: «Αυτό το νερό με καίει! Τί έχει μέσα;».
Με αυτό τον τρόπο βοηθάμε τους ανθρώπους μας κάνοντας με πίστη σωστή χρήση του Αγιασμού, με τον οποίο τους αγιάζουμε καί αγιαζόμαστε. Ιδίως όταν συνηθίσουμε κάθε ημέρα μαζί με την πρωινή μας προσευχή (η Προοιμιακή διαρκεί μόνο 2′) να πίνουμε καί λίγο Αγιασμό (πρίν από τον . . . καφέ μας!)
Επειδή το καθαρό νερό μόνο δέχεται τη Χάρη καί γίνεται Αγιασμός, ας προσέξουμε την καθαρότητα της ζωής μας, για να έχουμε τη δυνατότητα καί του δικού μας αγιασμού.
Τον αγιασμό τον πίνουμε νηστικοί! Όπως και το αντίδωρο εξάλλου!
Όταν καταλύουμε αντίδωρο και αγιασμό,προηγείται το αντίδωρο και έπεται ο -μικρός-αγιασμός, καλόν είναι ο χριστιανός, το πρωί, αφού κάνει την προσευχή του ,ή έστω το σταυρό του, να έχει φυλαγμένο αντίδωρο κομμένο σε πολύ μικρά κομματάκια-φυλαγμένα σε ένα καθαρό δοχείο, είτε στο ψυγείο, είτε να το έχει καψαλίσει για να μην μουχλιάσει- και να λαμβάνει ένα από αυτά κ μετά να πίνει -αρκετή ποσότητα- αγιασμό, κ έτσι να ξεκινάει τη μέρα του!”
Βιβλίο «Ιεροπραξίες της Εκκλησίας μας», πρεσβυτέρου Γεωργίου Σ. Κουγιουμτζόγλου
-250x180.jpg)
