Έχει έρθει η Τίμια Ζώνη της Θεοτόκου μας. Περνάμε όμορφα αυτές τις μέρες. Πηγαίνουμε και προσκυνάμε κάθε βράδυ. Μάς δίνουν οι Βατοπαιδινοί άσπρες κορδέλες ευλογημένες, που τις φορούν οι κορούλες και κάνουνε μωράκια. Άλλα και κάθε άνθρωπος που πάσχει, άμα ζωστεί, θεραπεύεται.

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος

Γλυκές οι βραδιές στη Νέα Ιωνία. Νιώθεις μία ευταξία στην ουρά, μία γρηγοράδα στο προσκύνημα παρόλο το πλήθος του κοσμάκη, μία νοικοκυροσύνη ευλαβικιά.

Κάτι όμορφο συμβαίνει, ώστε θέλεις να βρίσκεσαι εκεί καθημερινά. Κάτι το ταπεινό, κάτι το βασιλικό συμβαίνει αυτές τις μέρες στη Νέα Ιωνία. Πήγε έξι, πήγε εφτά και βραδιάζει, ήσουν και χθες εκεί, όμως πάλι επιθυμείς να ξαναπάς. Να αγρυπνήσεις με την Παναγία μας.

Αχ, Παναγία μου, μη φύγεις… Που θέλεις, τώρα, να ταξιδεύεις και πότε θα μάς έρθεις ξανά; Μείνε να κάνουμε εορτές, Παναγία μου. Μείνε, μείνε για Χριστούγεννα!

Όμως, και πάλι, Παναγία μου, στις 13 του Νοέμβρη, άμα φύγεις, άσε πίσω σου μία ζωούλα για όλους εμάς. Ζώσε μας του Θεού τα πράματα, ζωές βασιλικές και ταπεινές.

Αυτές οι μέρες, θα μάς μείνουν αξέχαστες.