ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Κάποτε ένας ιεροκήρυκας έκανε μια περιοδεία και περνώντας έξω από μία αγροικία, μια στάνη, λέει: «Δεν σταματάω και σ’ αυτόν εδώ τον χριστιανό; Κάτι θα βρω να του πω». Μπήκε, λοιπόν, και άρχισε να του μιλάη για τον Κύριο. Πρόσεξε όμως ότι μέσα στο σπίτι δεν υπήρχαν εικόνες. Του μίλησε, λοιπόν, για τις εικόνες.
– Τι είναι αυτό; ρώτησε ο χωρικός.
Έβγαλε μία ο ιεροκήρυκας από την τσεπούλα του, του την έδωσε. Του είπε να ανάβη το καντηλάκι, να κάνη προσευχή… Τον δίδαξε αρκετά.
Ενθουσιάστηκε ο χωρικός. Με την πρώτη ευκαιρία κατεβαίνει στην πόλι, παίρνει μια εικόνα της Παναγίας. Του άρεσε, έτσι όπως κρατούσε το βρέφος Ιησού. Βλέπει και τον Άγιο Δημήτριο, καβαλάρη, με το ακόντιο. «Θα τον πάρω, να χτυπάει τον εχθρό», σκέφθηκε. Ας πάρω και αυτόν τον μακρυγένη Άγιο…». Ήταν ο Άγιος Νικόλαος.
Τους έβαλε μέσα στο σπιτάκι του και άρχισε να κάνη την προσευχούλα του στην Παναγία, στον Άγιο Δημήτριο, στον Άγιο Νικόλαο.
Δεν πέρασαν πολλές ημέρες και κάποια φορά που έλειψε, μπήκαν μέσα στο σπίτι του κλέφτες και του τα πήραν όλα. Δεν του άφησαν τίποτα. Έμειναν μόνο οι τρεις εικόνες.
Μπαίνει μέσα έκπληκτος, βλέπει ότι όλα του τα είχαν κλέψει. Πηγαίνει λοιπόν στην εικόνα της Παναγίας:
– Καλά, εσύ είχες να φροντίσης το μωρό, να το πλύνης, να το ταίσης, δεν προλαβαίνεις. Τι να πρωτοκάνης; Το μωρό να κοιτάξης ή τους κλέφτες
Πάει στον Άγιο Δημήτριο.
– Κι εσύ, καβαλάρης, ώσπου να βγάλης το άλογο από το σταύλο, να το σελώσης, να το ετοιμάσης, φύγανε οι κλέφτες.
– Αμ, εσύ (απευθύνεται στον Άγιο Νικόλαο), τι έκανες; Τίποτα δεν έκανες! Γιατί δεν φύλαγες τα πράγματα; Λοιπόν, για τιμωρία σε βγάζω έξω!
Παίρνει την εικόνα του Αγίου Νικολάου και την κρεμάει έξω.
– Εδώ θα καθίσης, μέχρι να έρθουν τα πράγματα πίσω!
Την άλλη μέρα το πρωί καταφθάνουν οι κλέφτες, φορτωμένοι με τα πράγματα.
– Παρ’ τα γρήγορα, γιατί ένας γέρος μας τρέλλανε στο ξύλο!
Ο Άγιος Νικόλαος επέστρεψε τα πράγματα πίσω κάνοντας το θαύμα!
Από το βιβλίο Εμπειρίες από τη Θεία Λειτουργία, του πρωτοπρεσβυτέρου π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου, σσ. 80-81.
