ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ -Για όσα τραγικά συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην πατρίδα μας -τα οποία προκαλούν ευλόγως τον φόβο και την ανησυχία ως προς τα μελλούμενα- μας είχε εγκαίρως προειδοποιήσει με τον θαρραλέο και γεμάτο σοφία λόγο του ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος.
Δεν είχε πάψει στιγμή σε όλη την πολυσχιδή και ιερή του διαδρομή να επισημαίνει με παρρησία τους κινδύνους, μεταξύ άλλων, για την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας, το σχέδιο αποχριστιανοποίησης, την εξέγερση του αραβικού κόσμου, την υποδούλωση στους ξένους, τον κίνδυνο διάλυσης της Ε.Ε. κ.ά.
Τα λόγια και οι επισημάνσεις του είναι και πάλι δραματικά επίκαιρα. Αναγκαίο περισσότερο από ποτέ για το καλό της πατρίδας μας είναι να προβληματιστούμε εκ νέου σήμερα για όσα άφησε ο ίδιος παρακαταθήκη στον ελληνικό λαό. Αλλά και να αναλογιστούμε πόσο διαφορετική θα ήταν η προοπτική της χώρας μας, εάν βρισκόταν σήμερα εν ζωή ο Χριστόδουλος.
Το μέλλον είναι ήδη εδώ, και είναι εφιαλτικό! Κατά πόσον, όμως, είμαστε διατεθειμένοι «να επαναλάβουμε το ”μολών λαβέ” και να διατρανώσουμε ότι δεν είναι εύκολος του Έλληνα ο τράχηλος», όπως τόνιζε ο μακαριστός ήδη από το 2003;
Ο Χριστόδουλος, όμως, είχε μιλήσει και για τους κινδύνους της μετανάστευσης ήδη από το 2005: «Δεν βοηθώ τον ξένο, γκρεμίζοντας την κοινωνία μου, στην αγκαλιά της οποίας κατέφυγε. ”Αγκαλιάζω τον μετανάστη” δεν σημαίνει ”πνίγω την οικογένειά μου”. Είναι δική σας μέριμνα (σ.σ.: της Ε.Ε.) να βρούμε τρόπους, που θα βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τη Σκύλλα της ομογενοποίησης αλλά και τη Χάρυβδη του πολυπολιτισμού. (…) Η Ευρώπη μας οφείλει να μην αντιγράψει ποτέ την αμερικανική κοινωνία. Οφείλει να διαμορφώσει ένα νέο μοντέλο κοινωνικής λειτουργίας, στο οποίο θα δρουν συμπληρωματικά τόσο η ενότητα όσο και η διαφοροποίηση».
Συγχρόνως, ο Χριστόδουλος μας καλούσε (2004) να αναρωτηθούμε ως προς το μέλλον της Ευρώπης και για το κατά πόσον οι Ευρωπαίοι πολιτικοί παλεύουν «για την ένωση της Ευρώπης ή για τη συγκρότηση μιας πολυεθνικής Ευρωπέξ, εταιρίας περιορισμένης ευθύνης». «Οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, βλέπουμε τον Ελληνισμό να οδηγείται επικινδύνως κοντά στον βωμό του Μολώχ των γεωσυμφερόντων και δεν μπορούμε να είμαστε απαθείς σε αυτό» υπογράμμιζε τότε με έμφαση.
Καθημερινά, εν έτει 2020, όλοι μας αγωνιούμε για το πώς θα διατηρήσουμε αλώβητη την εθνική μας ταυτότητα. Είχε διαβλέψει πρώιμα και με σαφήνεια ο μακαριστός, από τις αρχές του 21ου αιώνα, ότι δεν θα αργούσε η στιγμή που θα συντελείτο η απόρριψη του Ελληνισμού των τριών μεγάλων περιόδου: Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, νέος Ελληνισμός.
Η πολτοποίηση και ο αφανισμός ήταν ήδη προ των πυλών του Ελληνισμού, όταν έθιγε ο Χριστόδουλος έναν τέτοιον κίνδυνο το 2000, εξ αφορμής του θέματος των ταυτοτήτων. «Αυτοί που δημιούργησαν το θέμα των ταυτοτήτων, δηλαδή οι άνθρωποι της εξουσίας, είναι αριστοτέχνες στην επιστημονική σύλληψη του σκοπού που επιδιώκουν. Τα δε ΜΜΕ καλύπτουν το θέμα με εκπληκτική προσαρμογή στις απαιτήσεις της στρατηγικής που καταστρώθηκε, για να εξουδετερώσει την επιρροή της Εκκλησίας στον λαό μας. Η εφαρμογή του πιο πάνω σχεδίου επιδιώκει να μας μετατρέψει μέσα στη γενέθλια γη μας σε μετανάστες, στερημένους από τη θαλπωρή της πνευματικότητας που η ορθόδοξη πίστη μάς χάρισε. Η επιδιωκόμενη μετατροπή του κράτους σε ”άθρησκο” και ουδέτερο απέναντι στην Ορθοδοξία είναι αντίθετη με την ανάγκη που νιώθει κάθε Έλληνας να στηριχτεί σε κάποια μόνιμα και σταθερά ερείσματα για να επιβιώσει» επεσήμαινε με νόημα ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος.
Κώδωνας κινδύνου και για την αποχριστιανοποίηση
Προφητικός υπήρξε ο μακαριστός και ως προς τα σχέδια για την αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας. Πρώτος αυτός έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, το 2001, για τα σχέδια διάλυσης του Ελληνισμού και την παραχάραξη της Ιστορίας, σημειώνοντας τα εξής: «Με την προβολή του συνθήματος για την κατάργηση του έθνους-κράτους, επ’ ωφελεία μιας πολυπολιτισμικής, πολυφυλετικής και πολυθρησκευτικής κοινωνίας που διαμορφώνεται, οι βυσσοδομούντες φιλοδοξούν να πλήξουν την Εκκλησία, ώστε αυτή να σιωπήσει και να περιοριστεί σε ανούσιο ρόλο που δεν θα ενοχλεί».
Για τον αλησμόνητο Χριστόδουλο κυρίαρχη ιδεολογία συνιστούσε η υποτίμηση του Ελληνισμού, γεγονός που καθιστούσε αναγκαία την ανάληψη των ευθυνών από όλους εμάς.
Στο τελευταίο του μήνυμα, τα Χριστούγεννα του 2007, μας είχε απευθύνει τα εξής λόγια, ώστε να συνειδητοποιήσουμε την αποστολή και το χρέος μας: «Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζεται να πολλαπλασιαστούν οι άνθρωποι που κάνουν αντίσταση, που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες, στην Ιστορία μας. (…) Σταθείτε όλοι όρθιοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια σας. Ο λαός μας ξέρει να τα υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Αντίσταση και ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ό,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπιστούμε ό,τι κινδυνεύει!».
Discussion about this post