του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Διδάκτωρος Θεολογίας
Ποια είναι αυτή η Κυρά; Είναι αυτή που έφερε τα πάνω κάτω στα δύσκολα χρόνια του 16ου αιώνα που έζησε στολισμένη με τα πολλά και σπάνια χαρίσματά της. Υπήρξε πλούσια και στα υλικά και στα πνευματικά.
Η καλή όμως διαχείριση των υλικών αγαθών που ο καλός Θεός της χάρισε την βοήθησαν να ανέλθει στο ανώτατο πνευματικό στάδιο και ο λαός να της προσδώσει τον τίτλο της Κυράς και της Αγίας. Υπήρξε πολύ όμορφη και μορφωμένη, τόσο στην κοσμική σοφία όσο και στην κατά Θεό. Η μόρφωσή της αυτή χρησιμοποιήθηκε όχι εγωκεντρικά, αλλά αγιαστικά, μεταμορφωτικά. Ως νέα καλλονή πρόσφερε τα κάλλη της στον Χριστό. Δεν σπατάλησε τη νεότητά της ασώτος, χωρίς σκοπό και Χριστό. Στο γάμο της ατύχησε γιατί έγινε παρά τη θέλησή της με την παρέμβαση και των γονέων της.
Το συζυγικό της μαρτύριο, από τον τύραννο άνδρα της, κράτησε τρία χρόνια υπομένοντας καρτερικά. Η λύση του προβλήματος ήλθε από τον ουρανό καλώντας τον σύζυγό της για την άλλη ζωή. Έτσι λοιπόν έφθασε η ώρα για να κάνει αυτό που ήθελε πριν από τον γάμο της, να αφιερωθεί στο Θεό, να γίνει μοναχή.
Την υλική ευμάρεια την διαχειρίστηκε με τον καλλίτερο τρόπο, προς όφελος των δυστυχισμένων κατοίκων του λεκανοπέδιου, δημιουργώντας διάφορα ευαγή ιδρύματα, όπως, εκπαιδευτήρια, υδραγωγεία, και μοναστήρια που τόσο πολύ αγάπησε. Και δικαίως η περιοχή που διέμεινε πείρε το όνομα της καλογριάς, της Φιλοθέης. Ονομασία που παραμένει ως σήμερα Καλογρέζα. Και δικαίως, διότι στην περιοχή αυτή έφτιαξε τα περισσότερα ιδρύματα, όπως έγινε και σ’ άλλη περιοχή με το όνομά της Φιλοθέη.
Για ανάπαυση και μνημόσυνο των ψυχών των γονέων της, υδροδότησε την περιοχή που διέμεινε προς αναψυχή των κατοίκων που μαστίζονταν τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Και δικαίως οι κάτοικοι ονόμασαν τον τόπο κατοικίας τους Ψυχικό.
Το ωραιότερο όμως δώρο που ο Θεός της επιφύλαξε αυτής της μεγάλης γυναίκας της κυράς των Αθηνών ήταν το μαρτύριο. Επισφράγισε την ταλαιπωρημένη πορεία της με το αίμα του μαρτυρίου, ως προσφορά του αίματος του αρνίου.
Η εποχή στην οποία έζησε ήταν πολύ χειρότερη από τη σημερινή, γι’ αυτό ας μην παραπονιόμαστε. Αυτή όμως πάλεψε γενναία με τη φύση της, με τους Τούρκους και με τον «άρχοντα» του αιώνος τούτου. Και βέβαια όπως ήταν φυσικό νίκησε σε όλα, γιατί είχε μαζί της τον Χριστό.
Η αγιότητα δεν είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών συνθηκών, αλλά ένας αγώνας στηριζόμενος πάνω σε αξίες και πεποιθήσεις.
Με την ευκαιρία της μνήμης της το παρόν αποτελεί ένα μνημόσυνο, άλλα και μια υπενθύμιση προς όλους μας για να προβληματισθούμε στο πως θα μπορούσαμε και μείς να την μιμηθούμε. Οι πλούσιοι, την ελεημοσύνη της. Οι νέοι, τη σωφροσύνη της. Οι μορφωμένοι, την ταπείνωσή της. Οι σύζυγοι, την υπομονή της. Οι μαχητικοί, την ιεραποστολή της. Οι άρχοντες και κυβερνόντες, την τόλμη της. Όλοι λοιπόν κάτι μπορούμε να πάρουμε από το ευώδες άνθος της Εκκλησίας μας, την αγία Φιλοθέη αρκεί να το θελήσουμε.
