Του Αββά Ησαΐα
Η απλότητα και το να μη θεωρεί κανείς τον εαυτό του σπουδαίο, αγιάζουν την καρδιά και την καθιστούν απρόσβλητη από τον πονηρό.
Απεναντίας, όποιος βρίσκεται μαζί με τον αδελφό του έχοντας μέσα του πονηρία, δεν θ’ απαλλαγεί από την καρδιακή λύπη. Μάταια είναι όλα τα έργα εκείνου που, με πονηρή διάθεση, άλλα λέει και άλλα έχει μέσα στην καρδιά του.
Μη συνδεθείς με κανένα τέτοιον άνθρωπο, για να μη μολυνθείς από το δηλητήριό του. Κάνε συντροφιά με τους άκακους, για να πάρεις κάτι από τη δόξα τους και την αγνότητά τους.
Μην αντιμετωπίσεις με πονηρία κανέναν άνθρωπο, για να μην αχρηστέψεις τους (πνευματικούς) κόπους σου. Με όλους τους ανθρώπους να κρατάς την καρδιά σου καθαρή, και θα δεις την ειρήνη του Θεού να βασιλεύει μέσα σου.
Γιατί όπως ακριβώς, όταν ο σκορπιός χτυπήσει κάποιον, το δηλητήριό του διατρέχει ολόκληρο το σώμα και προσβάλλει την καρδιά του ανθρώπου, έτσι προσβάλλει την καρδιά και η κακία εναντίον του πλησίον. Γιατί το δηλητήριό της μολύνει την ψυχή, που κινδυνεύει έτσι (να χαθεί) από την πονηρία.
Όποιος λοιπόν λυπάται τους κόπους του και δεν θέλει να χαθούν, πετάει γρήγορα από πάνω του αυτόν το σκορπιό, δηλαδή την πονηρία και την κακία.
