Όσιος Παΐσιος: – Η Παναγία η Ιεροσολυµίτισσα. Μία φορά την είδα εκεί στο Καλύβι, στην Παναγούδα … Αν σου το πώ, σε πόσους θα το πής;
– Σε κανέναν, Γέροντα.
– Λοιπόν, είδα σε όραµα ότι θα πήγαινα µακρινό ταξίδι και έπρεπε να ετοιµάσω τα χαρτιά µου, διαβατήριο, συνάλλαγµα κ.λπ., αλλά οι υπάλληλοι δεν µού έκαναν τα χαρτιά. Εκεί ήταν πολλοί άνθρωποι, όµως δεν υπήρχε κανείς να µέ βοηθήση. «Ποιος θα µέ βοηθήση; λέω. Μά δεν βρίσκεται κανένας, για να ενδιαφερθή;». Είχα µιά αγωνία!… Και ξαφνικά παρουσιάζεται µία Γυναίκα µέ λαµπερό πρόσωπο, ντυµένη στα χρυσαφένια. Είχε µία ωραιότητα! Άστραφτε ολόκληρη! «Μην ανησυχής, εγώ θα σε βοηθήσω· ο Γυιός µου είναι Βασιλιάς», µού λέει και µε χτύπησε απαλά στον ώµο. Παίρνει τα χαρτιά και µέ µιά κίνηση τα βάζει στον κόρφο Της. Ώ, τι κίνηση ήταν εκείνη! Ύστερα µού είπε: «Θα περάσετε δύσκολες ηµέρες», και µού ανέφερε κάτι που έπρεπε να κάνω κι εγώ. Μετά από καιρό είδα την Παναγία την Ιεροσολυµίτισσα σε ένα βιβλίο και την αναγνώρισα.
– Κάποιος, Γέροντα, µάς ρώτησε: «Αφού η σωτηρία µας είναι στα χέρια του Θεού, γιατί, όταν επικαλούµαστε την Παναγία, λέµε: “Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ηµάς”»;
– Άς πούµε, µιά γυναίκα έχει γειτόνισσα την µάνα ενός υπουργού και την παρακαλεί να φροντίση, ώστε να βρεθή µιά δουλειά για το παιδί της. Η γειτόνισσα προθυµοποιείται, όµως δεν θα βρή η ίδια την δουλειά, αλλά θα παρακαλέση τον γυιό της, που ως υπουργός έχει αυτήν την δυνατότητα και θα κάνη το χατίρι της µάνας του. Έτσι κι εµείς, παρακαλούµε την Παναγία να µάς σώση και η Παναγία παρακαλεί τον Γιό Της που έχει αυτήν την δύναµη. Και Εκείνος της κάνει το χατίρι, γιατί αγαπάει πολύ την Μητέρα Του.
– Γέροντα, στην Παναγία προσεύχοµαι µε περισσότερη άνεση από ό,τι στον Χριστό. Μήπως αυτό είναι ανευλάβεια;
– Κι εγώ έτσι νιώθω. Από πολύ σεβασµό στον Χριστό, νιώθω περισσότερη άνεση στην Παναγία, όπως και τα παιδιά – και µεγάλα αγόρια να είναι – πηγαίνουν στην µάνα µε περισσότερο θάρρος από ό,τι στον πατέρα, από σεβασµό προς τον πατέρα. Οι άνθρωποι που έχουν πραγµατική ευλάβεια και σεβασµό στον Χριστό, συστέλλονται µπροστά στον Χριστό, ενώ στην Παναγία έχουν περισσότερο θάρρος και την πλησιάζουν άνετα, γιατί η Παναγία ανήκει στο γένος το ανθρώπινο.
– Καµµιά φορά, Γέροντα, όταν κάνω µετάνοιες, ψάλλω την Παράκληση της Παναγίας η λέω τους Χαιρετισµούς. Μήπως, όταν κάνω µετάνοιες, πρέπει να λέω µόνον την ευχή;
– Όχι, κάνε όπως αναπαύεσαι, γιατί και η Παναγία στον Χριστό τα πηγαίνει όλα, αλλά και µέ την στοργή και την τρυφερότητά Της γεµίζει την ψυχή µας από αγάπη και έρωτα προς τον Χριστό. Εγώ παρακαλώ την Παναγία να µού πάρη την καρδιά καί, αφού πρώτα την καθαρίση, να την κόψη στα τέσσερα: Τρία κοµµάτια να δώση στην Αγία Τριάδα και ένα κοµµάτι να κρατήση Εκείνη.
– Γέροντα, όταν λέω την ευχή, µπορεί να περάση πολλή ώρα και να µήν κάνω κανένα κοµποσχοίνι στην Παναγία, γιατί δεν µπορώ να αφήσω το όνοµα του Χριστού.
– Φοβάσαι µήπως παρεξηγηθή η Παναγία; Ευλογηµένη, δεν είπαµε ότι οι προσευχές προς την Παναγία και προς όλους τους Αγίους απευθύνονται στον Χριστό; Να κάνης όπως νιώθεις. Δεν παρεξηγείται η Παναγία ούτε οι Άγιοι.
– Γέροντα, σε µιά ατοµική αγρυπνία που την αφιερώνω στην Παναγία τι να κάνω;
– Να συλλογίζεσαι προηγουµένως την Παναγία. Σ᾽ αυτό µπορούν να σε βοηθήσουν και µερικά τροπάρια από την Παράκληση της Παναγίας η από το Θεοτοκάριο η από τον Ακάθιστο Ύµνο. Μετά να συνεχίσης µέ ευχή και ό,τι άλλο σου φανεί κατάλληλο.
(Έκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2012, σελ. 83-85)
