Τα τελευταία χρόνια, ο θεσμός του γάμου βάλλεται με δύο τακτικές: Από τη μία, χαλαρώνουν οι διατάξεις, τόσο ώστε να μπορεί να παίρνει διαζύγιο ένα ζευγάρι, με το πρώτο καβγαδάκι, με μια απλή υπεύθυνη δήλωση και σε μια ώρα (και μάλιστα τα ΜΜΕ διαφημίζουν ως σούπερ προϊόν τη νέα αυτή ρύθμιση!!!!).
Από την άλλη -κι αυτό είναι η κτηνωδία- όλοι οι φορολογικοί νόμοι και όλα τα επιδόματα, είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να τα δικαιούνται οι χωρισμένοι (μονογονεϊκές οικογένειες).
Τι σόι κοινωνία θέλουν; Να μεγαλώνουν τα παιδιά με τον έναν γονέα και να αποκτούν ένα σωρό ψυχολογικά προβλήματα; Έχει αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τα παιδιά από διαλυμένες οικογένειες έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες να πάρουν τον “στραβό δρόμο”. Έχει αποδειχθεί, ότι τα παιδιά χωρισμένων, χωρίζουν και τα ίδια πολύ πιο εύκολα. Έχει αποδειχθεί ότι πολλοί απ΄αυτούς που παίρνουν εικονικό διαζύγιο για να παίρνουν επιδόματα, στο τέλος χωρίζουν πραγματικά!
[irp posts=”388118″ name=”Θυμιάζοντας στο σπίτι μας”]
Έχει αποδειχθεί -και το γνωρίζουν όλοι οι άνθρωποι- ότι τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, όταν μεγαλώνουν ΚΑΙ με τους δύο γονείς, σε ήρεμο περιβάλλον. Αν δεν υπήρχαν παιδιά στη μέση, πάει στο διάολο, ας νομοθετούσαν ό,τι ήθελαν. Αλλά γιατί να πληρώνουν τα παιδιά την κτηνωδία του κράτους να ωθεί τα ζευγάρια στο διαζύγιο, με ένα σωρό τεχνάσματα;
Προς τι λοιπόν τόση πρεμούρα να σου λέει το κράτος “θες λιγότερους φόρους και να παίρνεις κοινωνικά μερίσματα κι άλλα επιδόματα; Πάρε διαζύγιο!”
