ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Είναι αυτονόητο ότι η θεία Λειτουργία τελείται πρωτίστως για να κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όταν δεν έχουμε κάποιον που σίγουρα θα κοινωνήσει δεν θα τελεσθεί θεία Λειτουργία, ή ότι θα κοινωνήσουμε απροετοίμαστοι δήθεν για να «μη μπεί ο Χριστός μέσα, μετά το ‘’Μετά φόβου’’ παραμελημένος», όπως συνηθίζουν να κηρύττουν μερικοί. Ο Χριστός δεν προσβάλλεται αν δεν κοινωνήσει κανείς, αλλά αν κανείς κοινωνήσει απροετοίμαστος γιατί τότε αυτός είναι ένοχος του Αίματός Του, όπως διδάσκει η Εκκλησία. Μάλιστα, κατά τον Απόστολο Παύλο πολλοί πέθαναν κοινωνώντας αναξίως. Το συγκεκριμένο χωρίο το διαβάζει η Εκκλησία τη Μεγάλη Πέμπτη όταν όλοι, τρέχουν να κοινωνήσουν «για το καλό» εντελώς απροετοίμαστοι και χωρίς συναίσθηση για το τι κάνουν.
Η τέλεση της θείας Λειτουργία, λοιπόν, γίνεται και «υπέρ του σύμπαντος κόσμου». Μεγάλη ωφέλεια απολαμβάνουν όσοι μνημονεύονται στην Προσκομιδή της θείας Λειτουργίας και για τον λόγο αυτό είθισται για τους κεκοιμημένους να γίνονται Σαρανταλείτουργα.
Πολλά θαύματα έχουμε που αποδεικνύουν την αξία της μνημονεύσεως των ονομάτων στην Αγία Πρόθεση, όπως εμφάνιση των ανθρώπων που μνημονεύτηκαν, ζώντων και κεκοιμημένων, και συμμετοχή τους στη θεία Λειτουργία, απελευθέρωση αιχμαλώτου που πιστευόταν για νεκρός επειδή το όνομά του μνημονεύοταν, γνήσια οράματα ανθρώπων που αναπαύτηκαν μετά από Σαρανταλείτουργο κ.α.
Εξάλλου η θεία Λειτουργία γίνεται και προς τιμήν των αγίων οι οποίοι «…ως συνηγωνισμένοι με τον Χριστόν, απολαμβάνουσι με τούτο το φρικτόν μυστήριον, με την κοινωνία δήλα δη της σωτηριώδους θυσίας, μεγαλυτέραν δόξαν και ανάβασιν, και μας ειρηνεύουσι με αυτόν, και μας ενώνουσι και μάλιστα όσον πλέον ημείς τους μνημονεύομεν», όπως τονίζει ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης.
Τέλος ο ιερεύς, ως μεσίτης, μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, μπροστά στον σωματικώς παρόντα Χριστόν, και πλήρης αγίου Πνεύματος ο ίδιος («κατάπεμψον το Πνεύμα σου το Άγιον εφ’ ημάς, και επί τα προκείμενα Δώρα ταύτα και ποίησον τον μεν Άρτον τούτον τίμιον Σώμα του Χριστού σου, το δε εν τω Ποτηρίω τούτω, τίμιον Αίμα του Χριστού σου») εύχεται μυστικώς προς τον Θεόν Πατέρα για όλους και για όλα σύντομα μεν και περιληπτικά στη θεία Λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αναλυτικά δε στη θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, ενώ και εκφώνως προσκαλεί τον λαό να ζητήσει, τη φοβερή αυτή ώρα, όλα όσα χρειάζονται για τη σωτηρία του ανθρώπου μέσα από τις προτροπές των «Πληρωτικών». Υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα μέσα σε αυτήν την κατάσταση Χάριτος, που είναι η ίδια η Βασιλεία του Θεού, να μη δοθούν όλα αυτά τα αιτήματα; Ασφαλώς όχι.
Να, λοιπόν, ο λόγος τελέσεως της θείας Λειτουργίας, όπως υπάρχει στις ευχές της Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου: Η ωφέλεια και ειρήνη της Εκκλησίας, των μοναστών και οσίων, των προσφερόντων τα δώρα, αυτών που ελεούν και τρέφουν τους πτωχούς («χάρισαι αυτοίς αντί των επιγείων τα επουράνια»), των αρχόντων («ίνα εν τη γαλήνη αυτών ήρεμον και ησύχιον βίον διάγωμεν εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι»), των αγαθών ανθρώπων ώστε να διατηρηθούν, των πονηρών ώστε να αλλάξουν, η αυτάρκεια των υλικών αγαθών, η ενότητα των συζύγων, η ωφέλεια των νηπίων («έκθρεψον»), των νέων («παιδαγώγησον»), των γερόντων («περικράτησον»), η παραμυθία των ολιγοψύχων, η επιστροφή των πεπλανημένων, η απαλλαγή των δαιμονισμένων, η προστασία των ταξιδευόντων με κάθε μέσο, των χηρών, των ορφανών, του κάθε ανθρώπου που βρίσκεται σε οποιαδήποτε ανάγκη καθώς, όπως είπαμε, και η περαιτέρω «ανάβασις» των αγίων από «δόξαν εις δόξαν».
Η θεία Λειτουργία συγκρατεί τα σύμπαντα και παρέχει τρομερή ωφέλεια σε όλον τον κόσμο.
-120x86.jpg)
