Φάρμακον Αθανασίας…

Κάποιοι χριστιανοί διερωτώνται μήπως η χρήση κοινής λαβίδας για όλους, ενέχει τον κίνδυνο μόλυνσης από κάποια αρρώστια.

Υπάρχουν μάλιστα γονείς, ελάχιστοι ευτυχώς, που αποφεύγουν νά κοινωνήσουν τα παιδιά τους για να μην μολυνθούν. Κάποιοι μάλιστα προτείνουν κουταλάκια…μιας χρήσης! Αλοίμονο, όμως, αν ο Χριστός κολάει μικρόβια.

Ο Χριστός είναι η Ζωή και μόνο ζωή μπορεί να δώσει. «Ζωήν ήλθες παρασχείν και ου θάνατον» λέει ένα ωραίο τροπάριο. Γι’ αυτό και οι πατέρες ονομάζουν τη θ. κοινωνία «φάρμακον αθανασίας» και όχι αιτία θανάτου. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας καθαρίζει από τις αμαρτίες, μας χαρίζει την αιώνια ζωή. Πως μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί με αυτήν η οποιαδήποτε μολυσματική άρρώστια.

Ποτέ δεν παρουσιάστηκε έστω κι ένα κρούσμα τέτοιας μόλυνσης. Ούτε κάν στους ιερείς των νοσοκομείων που κοινωνούν άρρωστους με βαρείες μολυσματικές νόσους, που όπως είναι γνωστό καταλύουν στο τέλος ό,τι έχει μείνει στο ‘Αγ. Ποτήριο.

[irp posts=”349062″ name=”Η Μετάνοια είναι μία Πνευματική Άνοιξη…”]

Οι χριστιανοί που έχουν τέτοιες φοβίες και λογισμούς θα πρέπει να ενισχύσουν την πίστη τους και να μην αφήνουν τον πειρασμό να τους ταράζει. Η θεία κοινωνία είναι το θαύμα της αγάπης του Θεού. Το θαύμα αυτό επεκτείνεται σε όλη την έκταση της ζωής μας και καλύπτει τα πάντα.

«Γενέσθω μοι ο άνθραξ του παναγίου Σου Σώματος και του Τίμιου Σου Αίματος εις αγιασμόν και φωτισμόν και ρώσιν της ταπεινής μου ψυχής και του σώματος».

Πηγή: Λίγα λόγια για τη Θεία Ευχαριστία, Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, Ναύπλιο.