ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: Στο Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας, η σιωπή δεν είναι απουσία· είναι παρουσία.
Παλιές μαρτυρίες πιστών που δημοσιεύονται στο vimaorthodoxias.gr συγκλονίζουν, περιγράφοντας πνευματικές εμπειρίες, θεραπευτικές επεμβάσεις και παρηγοριά εν ώρα λύπης.
Πιστοί που επισκέφθηκαν το Άγιον Όρος μιλούν για «άλλο φως», για εσωτερική αλλαγή, για μετάνοια που σμίγει με την ειρήνη της καρδιάς. Κάποιοι, όπως αναφέρουν, έφτασαν ως εκεί όχι από θρησκευτικό ζήλο αλλά από αγωνία — και αναχώρησαν με την καρδιά αναμμένη από πίστη.
Ένας προσκυνητής ανέφερε: «Πήγα στη Σκήτη του Αγίου Βασιλείου με σκυμμένο κεφάλι, κουρασμένος από τη ζωή και τις αμαρτίες μου. Δεν είδα κανέναν μοναχό να με παρηγορεί, αλλά ένιωσα μέσα μου πως κάποιος με θεράπευε από μέσα προς τα έξω. Άλλαξα χωρίς να μου μιλήσει κανείς».
Οι μοναχοί, όταν τους ρωτάς για τέτοια θαύματα, χαμογελούν με πραότητα και λένε: «Εμείς δεν κάνουμε τίποτε. Η προσευχή των Πατέρων ενεργεί». Και ανάμεσα στους Πατέρες, ξεχωρίζει ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής.
Ο Άγιος Ιωσήφ, ασκητής της ερήμου του Αγίου Όρους, ζούσε με νηστεία, σιωπή και νοερά προσευχή. Οι διδαχές του, όπως διασώζονται από επιστολές και μαρτυρίες, φωτίζουν μέχρι σήμερα τους πνευματικούς οδοιπόρους. Γράφει χαρακτηριστικά:
«Η υπακοή, η ταπείνωση και η ευχή — αυτά είναι τα τρία θεμέλια. Και αν έχεις αυτά, μη φοβηθείς ούτε δαίμονες, ούτε σκέψεις, ούτε θλίψεις».
Και αλλού:
«Ο άνθρωπος πρέπει να νεκρωθεί ως προς τον κόσμο και να ζει μόνο για τον Θεό. Όχι με λόγια, αλλά με έργα. Και το έργο του είναι να μην κάνει τίποτε χωρίς προσευχή».
Πολλοί προσκυνητές είχαν αναφέρει ότι ένιωσαν την παρουσία του Αγίου Ιωσήφ στο Άγιον Όρος. Κάποιοι τον είδαν σε όραμα. Άλλοι θεράπευσαν πληγές ψυχικές μόνο διαβάζοντας τις επιστολές του. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε πως η σκληρότητα της εποχής μας δεν μαλακώνει με φωνές, αλλά με σιωπηλές καρδιές που προσεύχονται.
Η χάρις του Αγίου Όρους, το πνεύμα της ησυχίας, οι ευχές των γερόντων και οι διδαχές των Αγίων δεν είναι παρελθόν. Είναι παρόν ενεργό. Σε καιρούς όπου η ψυχή αναζητά ρωγμή φωτός, εκεί στο Όρος, μέσα στα αγιορείτικα καλύβια, γεννιέται μια ελπίδα που δεν είναι ανθρώπινη. Είναι ουράνια.
Και όπως είπε κάποτε ένας μοναχός στον αρθρογράφο μας:
«Εδώ ο Θεός δεν φωνάζει. Μιλά με την ανάσα Του. Αν την ακούσεις, δεν θες πια να φύγεις».
-120x86.jpg)
