Κάποιοι, που πιστεύουν πως στην Ορθοδοξία τιμάμε και ανύπαρκτους αγίους, έχουν τη γνώμη πως ο άγ. Φανούριος δεν υπήρξε και πως η αρχική εικόνα (η οποία, απ’ όσο ξέρω, δεν υπάρχει πια) απεικόνιζε τον άγιο Γεώργιο, αλλά το όνομά του είχε πάθει ζημιά κι έτσι, από λάθος, ο μητροπολίτης Νείλος νόμισε πως επρόκειτο για νεοφανή άγιο.

Η άποψη αυτή δεν ευσταθεί. Κατ’ αρχάς, τα αναρίθμητα θαύματα του αγίου τεκμηριώνουν πέρα από κάθε αμφιβολία την πραγματική του ύπαρξη, για όσους φυσικά δεν έχουν την αλαζονεία να νομίζουν πως ο ορθόδοξος ελληνικός λαός (ο λαός τους) είναι ένας λαός ηλίθιων θρησκόληπτων που παραλογίζονται (sorry κιόλας)… Εκτός αυτού όμως, τα μαρτύρια του αγίου, που παριστάνονται στην εικόνα, δεν ταιριάζουν με τη βιογραφία του αγίου Γεωργίου. Αλλά και η μορφή του, όπως εικονίζεται στις αγιογραφίες, είναι διαφορετική από τη μορφή του αγίου Γεωργίου.

Αυτός είναι ο καθιερωμένος παραδοσιακός εικονογραφικός τύπος του αγ. Φανουρίου

Διαφέρει σημαντικά από τον αντίστοιχο τύπο του αγ. Γεωργίου.

Οι μελετητές μπερδεύονται από το ότι και οι δύο άγιοι ήταν νέοι στρατιωτικοί μεγαλομάρτυρες κατά τους ρωμαϊκούς διωγμούς. Όμοια, όπως μπερδεύονται π.χ. με τους αγίους Θεοδώρους Τήρωνα & Στρατηλάτη και, ενώ οι βιογραφίες τους δεν έχουν καμία σχέση, κι ούτε οι άγιοι έχουν καμιά κοινή γιορτή (η λεγόμενη “εορτή των αγίων Θεοδώρων”, το πρώτο Σάββατο της Μεγάλης Σαρακοστής, αναφέρεται μόνο στον άγ. Θεόδωρο τον Τήρωνα), νομίζουν πως πρόκειται για …το ίδιο πρόσωπο.