ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ: Η ανισότητα είναι σοφότερη και προτιμότερη από την ισότητα. Η ανισότητα έχει τοποθετηθεί στο ίδιο το θεμέλιο του κτιστού κόσμου.
Θα πρέπει να χαιρόμαστε με την ανισότητα αυτή και όχι να επαναστατούμε εναντίον της, επειδή την τοποθέτησε η αγάπη και όχι το μίσος, η σύνεση και όχι η παραφροσύνη. Δεν είναι η ζωή του ανθρώπου άσχημη επειδή λείπει η ισότητα, αλλά εξαιτίας της έλλειψης αγάπης και πνευματικής κατανόησης ανάμεσα στους ανθρώπους.
Προσθέστε ακόμα περισσότερη αγάπη Θεού και πνευματικής κατανόησης της ζωής και θα δείτε, ότι και δυό φορές περισσότερη ανισότητα δεν μπορεί να βλάψει την μακαριότητα των ανθρώπων.
Όλοι οι άνθρωποι είναι άνισοι, επειδή δεν μας είναι το ίδιο απαραίτητοι: ο Αλέξανδρος και ο Διογένης, ούτε το ίδιο αδύναμοι: ο Πέτρος και ο Αλέξιος, ούτε πάλι το ίδιο ικανοί να αγαπήσουν: ο Παύλος και ο Ιούδας ούτε και κατάλληλοι για δικαιοσύνη: ο Χαρούν αλ Ρασίντ και οι ευνουχισμένοι σουλτάνοι.
Η εξίσωση των πάντων σημαίνει την εξασθένηση της δημιουργίας. Η ζωή βασίζεται στις ανισότητες.
Κοιτάξτε καλλίτερα μέσα σας και θα δείτε, ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν επιθυμείτε την ισότητα. Αυτό που επιθυμείτε δεν είναι η εξίσωση όλων αλλά η ανύψωση των μικρών και αδυνάτων στο ίδιο επίπεδο με τους μεγάλους και ισχυρούς. Και αυτό είναι ένας πόθος ευγενής. Μη έχοντας, όμως, την δύναμη να εξυψώσετε μικρούς και αδυνάτους, υποβιβάζετε από το ύψος τους μεγάλους και ισχυρούς στο περιβάλλον των μικρών και αδυνάτων.
Όσο σας ενδιαφέρει η νίκη, άλλο τόσο σας ενδιαφέρει η ζωή. Μία ζωή όμως που έχει τη λέξη νίκη, πρέπει να έχει και την λέξη ανισότητα. Ο Θεός έδωσε την δύναμη στον ισχυρό για να γίνει βοηθός του αδυνάτου, τον πλούτο στον πλούσιο για να επιτελεί έργα ελεημοσύνης, την σοφία στον σοφό για να διδάσκει τους αδαείς και να συνετίσει τους ασυνέτους.
Ο Θεός μοίρασε στους ανθρώπους με άνισο μέτρο τα χαρίσματα, ώστε εξαιτίας αυτής της ανισότητας να υπάρχει μία συνεχής κινητικότητα στη ζωή του ανθρώπου. Κανένας δεν ευθύνεται, για το ότι δεν ήρθε σε αυτή την ζωή με κάποιο μεγαλύτερο χάρισμα. Θα είναι, όμως, ένοχος και πικρά τιμωρημένος εκείνος, όπου δεν μπορεί να αντικρίσει το χάρισμά του στο πραγματικό του μέγεθος και εκείνος, όπου δεν θα φροντίσει με το χάρισμα που του δόθηκε να δικαιολογήσει την ύπαρξή του και να εκτελέσει την αποστολή του.
