Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Επιφέρει ο Θεός την τιμωρία, για να ανακόψει τα δεινά που έρχονται και για να αναχαιτίσει την αύξηση της κακίας.
Εκείνοι οι οποίοι δεν υπομένουν ευχαρίστως την εκ του Θεού προερχόμενη τιμωρία (η οποία εκφράζεται συνήθως με μια θλίψη, δοκιμασία ή αρρώστια), αλλά δυσανασχετούν γι’ αυτήν, εκτός του ότι καμμία ωφέλεια δεν απολαμβάνουν, από την παίδευση αυτή, προετοιμάζουν για τον εαυτόν τους, πολύ μεγαλύτερες συμφορές.
Πολλές φορές ο Θεός τιμωρεί τους ανθρώπους όλους μαζί, όπως έκανε στον κατακλυσμό του Νώε, προκειμένου να εμποδιστούν, στο να διαπράξουν μεγαλύτερες τιμωρίες, αλλά και στο να μην αποτελέσουν για τις μεταγενέστερες γενεές, παράδειγμα και διδάσκαλοι της αμαρτίας.
Ο Θεός θέλοντας να τιμωρήσει τον Αδάμ, τον έβαλε να καλλιεργεί τη γη απέναντι από τον παράδεισο (Γεν. 3,24), ώστε βλέποντας κάθε μέρα τον επιθυμητό εκείνο χώρο από όπου βγήκε, να έχει πάντοτε στην ψυχή του τη λύπη.
Για ποιό λόγο ο Θεός προλέγει τις τιμωρίες που πρόκειται να επιβάλλει; Για να μην επιβάλλει τις τιμωρίες που προλέγει… Είναι σαν να μας λέει ο Θεός: Ας σας φοβίζουν τα λόγια, για να μην σας προξενήσει λύπη η πραγματικότητα.
Τον ίδιο τιμωρεί ο Θεός έναν Χριστιανό που αμαρτάνει με έναν ειδωλολάτρη που επίσης αμαρτάνει; Όχι φυσικά! Τον Χριστιανό τον τιμωρεί πιο αυστηρά, διότι έχει γνώση του Νόμου του Θεού.
Τα δυσάρεστα πράγματα και τις τιμωρίες που μας στέλνει ο Θεός στον παρόντα κόσμο, μειώνουν και μάλιστα κατά πολύ μεγάλο βαθμό, τα βάσανα της μετά θάνατον ζωής. Γι’ αυτό να μην κλαίμε εκείνους που τιμωρούνται, ούτε εκείνους που βασανίζονται, αλλά εκείνους που αμαρτάνουν και δεν τιμωρούνται.
