Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Δυστυχώς στην Εκκλησιαστική εξουσία συμβαίνει, ό,τι και με τις κοσμικές εξουσίες

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Το μέγεθος του αξιώματος το οποίο κατέχουν εκείνοι που δεν επιδιώκουν να ζουν όπως ταιριάζει στο αξίωμά τους, είναι γι’ αυτούς προσθήκη αμαρτίας.

Όσο μεγαλύτερο αξίωμα κατέλαβε κανείς στον κόσμο αυτόν, τόσο λεπτομερέστερο λόγο των πράξεών του θα υποχρεωθεί να δώσει στην άλλη ζωή.

Αν κάποιος προτού γίνει μαθητής, αμέσως γίνεται δάσκαλος, οπωσδήποτε θα φτάσει στην αλαζονεία. Και αν προτού μάθει να άρχεται γίνει άρχοντας, αμέσως θα φουσκώσει από υπερηφάνεια. Όσοι από χαμηλές τάξεις πάρουν υψηλά αξιώματα, ευκολότερα φουσκώνουν από υπερηφάνεια.

Όταν διαφθαρούν οι άρχοντες, οι σύμβουλοι, οι δικαστές, οι ιερείς, τίποτε πλέον δεν υπάρχει, που μπορεί να εμποδίσει τον λαό, να καταστραφεί…

Όποιος είναι ασεβής ως λαϊκός, θα είναι πιο ασεβής, όταν καταλάβει Εκκλησιαστικό αξίωμα. Ο ασεβής γίνεται ασεβέστερος, όταν αναλαμβάνει αξίωμα.

Δυστυχώς στην Εκκλησιαστική εξουσία συμβαίνει, ό,τι και με τις κοσμικές εξουσίες. Επιδιώκουμε την ιερωσύνη ως αξίωμα. Όταν όμως γινόμαστε ιερείς για να δοξαστούμε και να τιμηθούμε από τους ανθρώπους χανόμαστε για τον Θεό.

Γιατί έχει καταστεί περιζήτητο το αξίωμα του Επισκόπου; Δυστυχώς δεν επιδιώκουμε την σωτηρία των αδελφών αλλά για την τιμή και την απόλαυση γινόμαστε Επίσκοποι. Αν ήξερες, ότι είναι οφειλέτης όλων ο Επίσκοπος, ότι βαστάζει τα βάρη όλων, ότι για τους άλλους που οργίζονται υπάρχει συγγνώμη, γι’ αυτόν όμως καθόλου, δεν θα έσπευδες και δεν θα έτρεχες να γίνεις Επίσκοπος.

Να χειροτονείς κάποιον κληρικό, όχι με την πρώτη δοκιμασία, ούτε με την δεύτερη, ούτε με την τρίτη, αλλά αφού το σκεφτείς πολλές φορές και εξετάσεις το θέμα με προσοχή. Διότι είναι επικίνδυνη η υπόθεση. Και εσύ που με την χειροτονία δίνεις την εξουσία, θα δώσεις λόγο, για τις αμαρτίες του χειροτονουμένου και του παρελθόντος και του μέλλοντος. Τις πρώτες, τις παρέβλεψες άκαιρα και έτσι είσαι υπεύθυνος και για τις δεύτερες, τις μελλοντικές. Θα είσαι αίτιος των μελλοντικών αμαρτημάτων, διότι εσύ του έδωσες εξουσία. Θα είσαι αίτιος για τις περασμένες αμαρτίες του, επειδή δεν του έδωσες την ευκαιρία να κλάψει γι’ αυτές και να νοιώσει κατάνυξη. Όπως δηλαδή είσαι συμμέτοχος στα κατορθώματά του, έτσι είσαι και υπεύθυνος στα αμαρτήματά του.