Αφού ξυπνήσης το πρωί και προσευχηθής αρκετή ώρα λέγοντας, Κύριε, Ιησού Χριστέ, Υιε του Θεού, ελέησόν με, το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφθής είναι αυτό, το να νομίσης ότι βλέπης τον εαυτό σου κλεισμένο μέσα σε ένα τόπο και στάδιο
το οποίο δεν είναι άλλο, παρά η ίδια σου καρδιά και όλος ο εσωτερικός άνθρωπος? με αυτόν το νόμο, ότι όποιος εκεί δεν πολεμήσει, θα μένη για πάντα πεθαμένος? και μέσα σε αυτό φαντάσου Πως βλέπης μπροστά σου εκείνο τον εχθρό και εκείνη την κακή σου επιθυμία, την οποία αποφάσισες να πολεμήσης και είσαι έτοιμος να πληγωθής και να πεθάνης, αρκεί μόνο να την νικήσης.
Και από μεν το δεξιό μέρος του σταδίου, πίστεψε Πως βλέπης τον νικηφόρο σου Αρχιστράτηγο, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό με την Παναγία του Μητέρα και με πολλά τάγατα Αγγέλων και Αγίων και μάλιστα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ? και από την αριστερή πλευρά, ότι βλέπης τον υπόγειο διάβολο με τους δικούς του δαίμονες, για να ξεσηκώσουν το πάθος εκείνο και την κακή επιθυμία καταπάνω σου, και να σε παρακινήσουν να εγκαταλείψης τον πόλεμο και να υποταχθής σε αυτό? φαντάσου και Πως ακούς μία φωνή, σαν από τον φύλακά σου Άγγελο, να σου λέη τα εξής:
Εσύ σήμερα θα πολεμήσης εναντίον αυτού του πάθους και των άλλων σου εχθρών η καρδιά σου ας μη δειλιάση πλήρως και αποφύγης τον πόλεμον για τον φόβο ή άλλο περιορισμό με κανένα τρόπο? διότι ο Κύριος μας και Αρχιστράτηγός μας Ιησούς στέκεται εδώ περιτριγυρισμένος μαζί με όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους του, δηλαδή με όλα του τα δοξασμένα τάγματα, για να πολεμήση όλους τους εχθρούς σου και να μη τους αφήση να σε καταπιέσουν ή να σε νικήσουν «Ο Κύριος θα πολεμήση για σάς» (Εξοδ. 14,14).
Οπότε, στάσου σταθερός, βίασε τον εαυτό σου, υπόμεινε τον πόνο που θα θέλης να αισθανθής κάποια φορά, φώναζε πολλές φορές από τα σπλάγχνα της καρδιάς σου? «μη με παραδώσης στη βουλιμία των εχθρών μου» (Ψαλμ. 26,18). Φώναζε τον Κύριό σου και την Παρθένο και όλους τους Αγίους και τις Αγίες? και θα νικήσης οπωσδήποτε? γιατί λέει?
«Σάς γράφω νέοι μου για να σάς βεβαιώσω ότι έχετε νικήσει τον πονηρό» (Ιωάν. α΄ 2,13). Και αν εσύ είσαι αδύνατος και κακομαθημένος, ενώ οι εχθροί σου είναι δυνατοί και πολλοί, πολύ περισσότερες είναι οι βοήθειες εκείνου που σε έπλασε και σε λύτρωσε και ασύγκριτα δυνατώτερος είναι ο Θεός στον πόλεμον αυτόν, όπως γράφτηκε? «Ο Κύριός σου είναι κραταιός και δυνατός στον πόλεμο» (Ψαλμ. 23,8). Και περισσότερο πόθο έχει αυτός για να σε σώση, παρά αυτόν που έχει ο έχθρος για να σε καταστρέψη. Γι αυτό πολέμα και μη βαρεθής ποτέ σου τον κόπο. Γιατί από τον κόπο και από την βία και την δοκιμασία, που αισθάνεσαι για την συνήθεια που έδειξες στο κακό, γεννάται η νίκη και ο μεγάλος θησαυρός, με τον οποίο αγοράζεται η βασιλεία των ουρανών και ενώνεται η ψυχή για πάντα με το Θεό.
Λοιπόν άρχισε στο όνομα του Θεού να πολεμάς με τα οχήματα της απιστίας στον εαυτό σου και της ελπίδας και του θάρρους στο Θεό σου, με την προσευχή και με την εκγύμνασι? μάλιστα δε με το όχημα της καρδιακής και νοερής προσευχής, το οποίο είναι το? Κύριε, Ιησού Χριστέ, όνομα τόσο φοβερό, που σαν μαχαίρι με δυό στόματα στρέφεται μέσα στη καρδιά, μασάει και κατακόβει τους δαίμονες και τα πάθη? γι αυτό σχετικά είπε ο Ιωάννης της Κλίμακας.
«Ιησού ονόματι, μάστιζε πολεμίους»? για το οποίο μιλάμε ξεχωριστά στο με΄ κεφάλαιο. Μέ αυτά, λέω, πολεμάει εκείνο τον εχθρό και εκείνο το πάθος και την κακή επιθυμία, που σε πολεμάει την οποία είσαι αποφασισμένος να νικήσης με την σειρά, που σου είπα στο ιγ΄ κεφάλαιο? δηλαδή πότε με την αντίστασι, να τον πληγώνεις μέχρι θανάτου, πότε με το μίσος, πότε με τις πράξεις της αντίθετης αρετής? και έτσι, να κάνης πράγματα που αρέσουν στο Θεό σου, ο οποίος, με όλη την θριαμβεύουσα στον ουρανό Εκκλησία στέκεται αόρατα και βλέπει τον πόλεμό σου? για τον οποίο πόλεμο, δεν πρέπει να λυπάσαι σκεπτόμενος, ότι αφενός μεν είναι η υποχρέωσις που έχουμε όλοι μας να δουλεύουμε και να αρέσουμε στο Θεό και αφετέρου η ανάγκη που έχουμε να πολεμάμε, καθώς σου είπα από πριν.
Γιατί, αν εγκαταλείψουμε αυτόν τον πόλεμο, οπωσδήποτε θα θανατωθούμε. Έπειτα, και αν φύγης προς στιγμή από τον κατά Θεόν αυτό πόλεμο σαν αποστάτης και παραδοθής στο κόσμο και σε όλες τις καλοπεράσεις και αναπαύσεις της σάρκας, ύστερα όμως και με την πίεσί σου πάλι πρέπει να πολεμήσης και με τόσες αντιθέσεις, που πολλές φορές να ιδρώνη το πρόσωπό σου και να καταπληγώνεται η καρδιά σου με θανατηφόρες λυποθυμίες. Πότε; την ώρα των γηρατειών σου και του θανάτου σου.
Όταν οι δαίμονες και όλα τα πάθη σου, πιθανόν να σε έχουν περικυκλώσει. Και τόσο να σε συντρίψουν, που εσύ μη μπορώντας, ποιό πρώτα να πολεμήσης, θα παραδοθής σε αιώνιο θάνατο. Γι αυτό, μη γίνης τόσο ανόητος, αγαπητέ, που να θέλης να πολεμάς τότε σε μία ώρα ασύμφορη αλλά σαν φρόνιμος, υπόμεινε τώρα την κούρασι του πολέμου, για να νικήσης, να στεφανωθής και να ενωθής με τον Θεό και εδώ και εκεί στη βασιλεία του την ουράνια? «Θυμήσου τον δημουργό σου τις μέρες της νεότητός σου, πριν έλθουν οι μέρες οι κακές και φθάσουν τα χρόνια εκείνα που δεν θα έχης δύναμι» (Εκκλ. 12,1).
-120x86.jpg)
