Οι ισχυρισμοί των Προτεσταντών
Θα παραθέσουμε μερικούς από τους ισχυρισμούς των θρησκευτικών αυτών ομάδων: «Άρχισε ο διάβολος να εισηγείται δογματικές αλλαγές από την εποχή του Μ.Κωνσταντίνου, εξαπατώντας αρκετούς από τους επισκόπους…
Έτσι ανέπτυξαν μια διαφορετική θεολογία απ’ εκείνη της Γραφής επειδή αγκάλιασαν πολλή από τη φιλοσοφία του Πλάτωνα…Τελικά η διάβρωση έγινε πλήρης…Με την πάροδο των ετών και των αιώνων ο ιστορικός χριστιανισμός έγινε μια θρησκεία η οποία έχει απομακρυνθεί τελείως από την αποστολική απλότητα και πνευματικότητα, ώστε σήμερα να είναι εντελώς παραμορφωμένος…Τον πέμπτο αιώνα ο χριστιανισμός φάνηκε ότι είχε κατακτήσει την ειδωλολατρεία, αλλ’ όμως η ειδωλολατρεία είχε διαφθείρει το χριστιανισμό» (ευαγγελικό περιοδικό ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ-Μάρτιος-Απρίλιος 1992 σελ.8).
«Αλλά μετά το θάνατο των αποστόλων επήλθε βαθμιαία αλλαγή στην εκκλησία. Κατά το 2ο, τον 3ο και τον 4ο αιώνα πολλοί στην εκκλησία αλλοίωσαν και ακόμη απέρριψαν τις αλήθειες που ο Χριστός και οι απόστολοι είχαν διδάξει» (αντβεντιστικό περιοδικό ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2004, σελ.19).
«Διότι η Εκκλησία στις απρόσεκτες θέσεις της άλλαξε το θεοσύστατο πολίτευμά της και έτσι ανατράπηκαν τα πάντα» (βιβλίο ΤΑ ΑΝΑΠΟΔΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ- Σ.Χαραλαμπάκη, σελ. 26). Ο ίδιος συγγραφέας υποστηρίζει ότι η Εκκλησία που «μας παρέδωσαν οι Μαθηταί του Θείου Λυτρωτού, αύτη διετηρήθη μέχρι του 3ου περίπου αιώνος» γι’ αυτό προτείνει «σ’ αυτή την Εκκλησία πρέπει να επιστρέψουμε- στις ρίζες» (ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΓΝΗΣΙΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ, σελ.9). Σε άλλο κείμενό του υποστηρίζει ότι η αποστασία έγινε αργότερα: «Με βάση τα βιβλικά και ιστορικά δεδομένα, ξέρομε, ότι η Εκκλησία διατήρησε την αποστολική γραμμή μέχρι το 500 μ.Χ. περίπου» (φυλλάδιο Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ).
Έτσι βλέπουμε ότι δεν υπάρχει συμφωνία ως προς το πότε αποστάτησε η Εκκλησία: άλλοι την τοποθετούν από τον 2ο αιώνα, άλλοι από τον 3ο και άλλοι από τον 4ο ή 5ο. Ποια όμως είναι η αλήθεια; Πράγματι η Εκκλησία του Χριστού έπεσε σε αποστασία; Τι διδάσκει η Αγία Γραφή γι’ αυτό; Και αν συνέβη η αποστασία, πότε έγινε ιστορικά και ποιες διδασκαλίες επηρέασε;
Μια μεγάλη αντίφαση
Αν όμως η Αρχαία Εκκλησία δεν έμεινε στην αλήθεια, όπως υποστηρίζουν διάφορες προτεσταντικές ομάδες και αιρέσεις, τότε έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα. Πρέπει να αποδεχτούν την εξουσία μίας αποστατημένης Εκκλησίας στο να αποφασίσει τον κανόνα της Καινής Διαθήκης! Πώς μπορούν να εμπιστεύονται τον κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης, που έφτιαξαν αποστάτες από την αλήθεια; Πώς είναι βέβαιοι ότι έκαναν σωστή επιλογή στο ποια βιβλία είναι θεόπνευστα ή όχι, αφού είχαν αποστατήσει από την θεϊκή αλήθεια; Πώς είναι σίγουροι ότι αφού ήταν αποστατημένη η Εκκλησία, δεν επέλεξε τα βιβλία που την συνέφεραν και απέρριψε αυτά που δεν την συνέφεραν; Αν όμως, εμπιστεύονται τον κανόνα της Καινής Διαθήκης, τότε –ασυνείδητα- εμπιστεύονται και την Εκκλησία που τον δημιούργησε!
Ο αρχαιότερος πλήρης κατάλογος των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης δεν υπήρχε μέχρι το 367 μ.Χ. όταν ο Μέγας Αθανάσιος έγραψε την 39η εορταστική επιστολή του[1]! Ο κανόνας που έχουμε έκλεισε το 397 μ.Χ. με την Σύνοδο της Καρθαγένης. Τουλάχιστον εκείνη η Εκκλησία που μας έδωσε τον κανόνα της Καινής Διαθήκης ήταν «στύλος και εδραίωμα της αλήθειας» (Α΄ Τιμ. 3:15). Αν πράγματι διαφύλαξε η Εκκλησία την αποστολική παράδοση, μπορούσε να αποφασίσει τον κανόνα των έγκυρων βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Αν όμως είχε διαφθαρεί και αποστατήσει, προφανώς δεν θα κρατούσε πλέον την αποστολική παράδοση, επομένως όποια απόφαση και να έπαιρνε για τον κανόνα, θα ήταν εσφαλμένη! Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Τις δύναται να εξαγάγη καθαρόν από ακαθάρτου; Ουδείς» (Ιώβ 14:4, Μετάφραση Βάμβα). Όμως αν δεχτούμε ότι σωστά διατήρησε την αποστολική παράδοση εκείνη η Εκκλησία, ώστε να μπορεί να αποφασίσει για τον κανόνα, τότε δεν μπορεί να ήταν αποστατημένη!
Επομένως όσοι υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία αποστάτησε, έχουν μόνο δύο επιλογές:
Να απορρίψουν τον κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης της «αποστάτιδας» Εκκλησίας. Και να ξεκινήσουν δικές τους συνόδους και συζητήσεις ώστε να αποφασίσουν έναν νέο κανόνα της Καινής Διαθήκης.
Να παραδεχτούν ότι κάνουν λάθος και ότι ο κανόνας της Καινής Διαθήκης που έχουν, δεν μπορεί να δημιουργήθηκε από μια «αποστάτιδα» Εκκλησία.
[1] The Emergence of the New Testament Canon- Daniel Lieuwen- (www.orthodoxinfo.com).
Αντιρρήσεις με «αποδεικτικά» εδάφια
Διάφοροι προτεστάντες επικαλούνται μερικά εδάφια για να υποστηρίξουν την λεγόμενη αποστασία της Εκκλησίας. Λένε ότι «εκπληρώθηκε αυτό που προφητεύει ο Απ. Παύλος στην Α΄ επιστολή του προς τον Τιμόθεο, ότι δηλαδή: » … Στους έσχατους καιρούς ορισμένοι θα αποστατήσουν από την Πίστη, προσέχοντας σε πνεύματα πλάνης και σε διδασκαλίες δαιμονίων κτλ.»[1]». Όμως το εδάφιο Α΄ Τιμ.4:1 δεν υποστηρίζει πως δήθεν η Εκκλησία θα αποστατούσε. Το εδάφιο λέει ότι «ορισμένοι θα αποστατήσουν από την Πίστη», και όχι όλη η Εκκλησία! Και σε άλλα εδάφια μιλάει η Αγία Γραφή για μερικούς που αποστατούν από την πίστη: «έχων πίστιν και αγαθήν συνείδησιν, την οποίαν τινές αποβαλόντες εναυάγησαν εις την πίστιν» (Α΄ Τιμ. 1:19), «την οποίαν τινές επαγγελλόμενοι επλανήθησαν κατά την πίστιν» (Α΄ Τιμ. 6:21). Επίσης και το εδάφιο Πράξεις 20:28-30 δεν υποστηρίζει την αποστασία όλης της Εκκλησίας, αλλά ότι «θα παρουσιαστούν ορισμένοι άνδρες που θα διδάσκουν διαστρεβλωμένη την αλήθεια» (ευαγγελική Μετάφραση «Λόγου»).
Η Αγία Γραφή λέει: «Εξ ημών εξήλθον, αλλά δεν ήσαν εξ ημών· διότι εάν ήσαν εξ ημών, ήθελον μένει μεθ” υμών· αλλά εξήλθον διά να φανερωθώσιν ότι δεν είναι πάντες εξ ημών» (Α΄ Ιωάννου 2:19). Συνεπώς το εδάφιο αυτό αποδεικνύει ότι όσα άτομα αποστατούν από την αληθινή πίστη, ΔΕΝ μένουν στην Εκκλησία, αλλά φεύγουν, κι έτσι η Εκκλησία συνεχίζει να διατηρεί καθαρή την δογματική της διδασκαλία!
[1] Από επιστολή αναγνώστη του «Ερευνητή».
Η Εκκλησία δεν μπορεί να αποστατήσει!
Σύμφωνα με τον Κύριο Ιησού Χριστό η Εκκλησία δεν μπορεί να αποστατήσει: «πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ” αυτής» (Ματθ. 16:18). Επίσης η Αγία Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα ότι η αλήθεια θα παραμείνει παντοτινά στην Εκκλησία: «διά την αλήθειαν, ήτις μένει εν ημίν και θέλει είσθαι μεθ” ημών εις τον αιώνα» (Β΄ Ιωάννου 2). Όπως και ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπόσχεται ότι θα μένει συνέχεια με την Εκκλησία από τον 1ο αιώνα ως την συντέλεια, αδιάλειπτα: «εγώ είμαι μεθ” υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.28:20). Επίσης και το Άγιο Πνεύμα μένει αιωνίως στην Εκκλησία συνεχώς από τον 1ο αιώνα: «Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ” υμών εις τον αιώνα» (Ιωάννης 14:16). Άρα, η Εκκλησία δεν μπορεί ποτέ να πέσει σε αποστασία, γιατί ο Χριστός, η κεφαλή της μένει παντοτινά ενωμένος μαζί με το Σώμα Του, όπως και το Άγιο Πνεύμα μένει συνεχώς για να την οδηγεί σε όλη την αλήθεια (Ιωάννης 14:26), ενώ και η αλήθεια μένει συνέχεια στην Εκκλησία! Αν η Εκκλησία έπεσε σε αποστασία, όπως ισχυρίζονται διάφοροι διδάσκαλοι της πλάνης, αυτό θα σήμαινε ότι ο Χριστός έδωσε ψεύτικες υποσχέσεις, που δεν τις τήρησε! Όμως, είναι βλασφημία ένα τέτοιο συμπέρασμα!
Κάποιοι προτεστάντες όμως, ισχυρίζονται ότι ισχύουν αυτές οι υποσχέσεις, αλλά δεν αφορούν την ορατή Εκκλησία, αλλά την αόρατη! Όμως η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει πως η Εκκλησία που ιδρύθηκε από τον Χριστό είναι αόρατη! Αντιθέτως, μιλάει σαφώς για ορατή Εκκλησία:
«Και εάν παρακούση αυτών, ειπέ τούτο προς την εκκλησίαν· αλλ” εάν και της εκκλησίας παρακούση, ας είναι εις σε ως ο εθνικός και ο τελώνης» (Ματθ.18:17). Αν η Εκκλησία είναι αόρατη, τότε πως θα μιλήσει κάποιος στην Εκκλησία, και πως η…αόρατη Εκκλησία θα ελέγξει αυτόν που έχει αμαρτήσει;
«Διότι εγώ είμαι ο ελάχιστος των αποστόλων, όστις δεν είμαι άξιος να ονομάζωμαι απόστολος, διότι κατεδίωξα την εκκλησίαν του Θεού» (Α΄ Κορ.15:9). Αν η Εκκλησία είναι αόρατη, τότε πώς κατάφερε ο Παύλος να την καταδιώξει;
«Διότι εάν τις δεν εξεύρη να κυβερνά τον εαυτού οίκον, πως θέλει επιμεληθή την εκκλησίαν του Θεού;» (Α΄ Τιμ. 3:5). Πώς κάποιος επίσκοπος μπορεί να επιμεληθεί μία…αόρατη Εκκλησία;
Αυτά είναι λίγα από τα εδάφια που αποδεικνύουν ότι η Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός είναι ορατή, κι όχι αόρατη. Επομένως σ’ αυτή την ορατή Εκκλησία ισχύουν οι υποσχέσεις πως δεν μπορεί να αποστατήσει, και ότι η αλήθεια, ο Ιησούς Χριστός και το Άγιο Πνεύμα θα παραμείνουν σ’ αυτή αιωνίως!
Θαυμάσια παραδοχή ενός Ευαγγελικού λόγιου
Ο ευαγγελικός θεολόγος Rick Wade γράφει σχετικά στο άρθρο του “Scripture and Tradition in the Early Church” (www.probe.org/docs/tradition.html): «Περιστασιακά κάποιος θα βρει αναφορές στην ιδέα μιας «πτώσης» της εκκλησίας μετά από τη μεταστροφή του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου κατά τον 4ο αιώνα. Μερικοί θεωρούν ότι κάτω από τον Κωνσταντίνο η εκκλησία άρχισε να ολισθαίνει σε μια κρατική θρησκεία, που έχει διαφθαρεί από την εξουσία και τα χρήματα….Αυτό ρίχνει ένα βαρύ πέπλο πάνω σε όλη την εκκλησιαστική ιστορία μέχρι την Μεταρρύθμιση. Η παράδοση θεωρείται ως ένα στοιχείο της διεφθαρμένης και θεσμοποιημένης εκκλησίας.
Ενώ είναι αλήθεια ότι η νέα ελευθερία που η εκκλησία δοκίμασε κάτω από τον Κωνσταντίνο είχε την αρνητική πλευρά της, δεν έπεται ότι η εκκλησία «έπεσε» όπως λένε μερικοί. Καθ” όλη τη διάρκεια της ιστορίας η εκκλησία έχει κάνει λάθη στις δοσοληψίες της με την κοσμική κοινωνία και στο να γνωρίσει πώς να χειρίζεται κατάλληλα την ελευθερία και την δύναμη που έχει αποκτήσει…. Αλλά η ιδέα ότι η εκκλησία έγινε γρήγορα διεφθαρμένη, και ότι οι σύνοδοι που συγκαλούνται κατά τη διάρκεια της δικής του βασιλείας ήταν απλά πιόνια του αυτοκράτορα είναι απλοϊκή. Η εκκλησία συνέχισε να είναι πιστή στο καθήκον της αποσαφήνισης και της μετάδοσης της αποστολικής παράδοσης. «Η πίστη που ομολογούσαν και που ασκούσαν οι αρχαίες εκκλησίες, δεν καθορίστηκε από τις πολιτικές μηχανορραφίες των αυτοκρατόρων και τις επισκοπικές ιεραρχίες,» λέει ο Ουίλιαμς[1]. » Η ουσιώδης μορφή και δομή της χριστιανικής ταυτότητας ήταν κάτι το οποίο ο τέταρτος αιώνας έλαβε και συνέχισε να επεκτείνει μέσω της βιβλικής εξήγησης και της λειτουργικής ζωής όπως εκφράζεται στην παράδοση των Συμβόλων της Πίστεως.»
Εξετάστε τι προέκυψε από την περίοδο της βασιλείας του Κωνσταντίνου. Λέει ο Ουίλιαμς: ‘…Η θεολογία που αναπτύχθηκε μετά από τον Κωνσταντίνο δεν ήταν μια μετακίνηση ριζικά ανατρεπτική στην Αγία Γραφή και στην αποστολική πίστη. Αντίθετα, τα σημαντικότερα Σύμβολα της Πίστεως και οι επίσημες δογματικές συζητήσεις ήταν μια συνειδητή επέκταση της προηγούμενης Παράδοσης και της διδασκαλίας της Καινής Διαθήκης, ενώ προσπαθούσαν στο φως των νέων προκλήσεων, να διατυπώσουν την Χριστιανική κατανόηση του Θεού και της σωτηρίας’.
Ο λόγος ότι αυτό είναι σημαντικό για την μελέτη μας, είναι ότι μερικοί έχουν αφήσει την ιδέα ότι η εκκλησία έπεσε προς το τέλος της πατερικής εποχής, να τούς προκαλέσει να απορρίψουν ολόκληρη εκείνη την εποχή. Αυτό είναι λάθος. Υπήρξε καλό και κακό για την εκκλησία κάτω από την βασιλεία του Κωνσταντίνου. Εν τούτοις, η εκκλησία συνέχισε να αναπτύσσεται στην κατανόησή της τής αποστολικής Παράδοσης. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε την αρχαία εκκλησία λόγω των περιστασιακών αποτυχιών».
[1] D.H.Williams, Retrieving the Tradition, and Renewing Evangelicalism: A Primer for Suspicious Protestants (Eerdmans, 1999).
Δείχνει αποστασία η εύνοια της πολιτικής εξουσίας;
Οι περισσότεροι Έλληνες προτεστάντες, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Μορμόνοι κλπ., πιστεύουν ότι η Εκκλησία αποστάτησε επειδή ο Μέγας Κωνσταντίνος τερμάτισε τους διωγμούς και στράφηκε η εύνοια της Αυτοκρατορίας προς τους χριστιανούς. Όμως συμφωνεί η Αγία Γραφή με αυτό;
Ας δούμε ως παράδειγμα τον Αυτοκράτορα της Περσίας Κύρο. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός παρακίνησε την καρδιά του Κύρου για να οικοδομήσει (αυτός, ένας ειδωλολάτρης βασιλιάς!) τον κατεστραμμένο ναό του Θεού στην Ιερουσαλήμ, και να επιστρέψει μάλιστα τα ιερά σκεύη που είχε κλέψει ο Ναβουχοδονόσορ (Έσδρας, 1ο κεφάλαιο). Μήπως η εύνοια του ειδωλολάτρη βασιλιά προς τους Ιουδαίους, και μάλιστα η πρωτοβουλία που πήρε για την επανοικοδόμηση του Ναού του Θεού, αποδεικνύουν ότι ο Ισραήλ αποστάτησε από την αλήθεια; Η Αγία Γραφή απαντάει με ένα ηχηρό ΟΧΙ, διότι για τον ειδωλολάτρη βασιλιά Κύρο ο Θεός δηλώνει: «Αυτός είναι ο ποιμένας μου, και θα εκπληρώσει όλα τα θελήματά μου· και λέω στην Ιερουσαλήμ: Θα ξανακτιστείς· και στον ναό: Θα μπουν τα θεμέλιά σου» (Ησαΐας 44:28, Μετάφραση «ΠΕΡΓΑΜΟΣ»). Συνεπώς η Αγία Γραφή δηλώνει σαφώς πως ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμα και κοσμικούς άρχοντες προκειμένου να γίνει το θέλημά Του (Παροιμίες 21:1). Έτσι έγινε και με τον Μέγα Κωνσταντίνο. Ο Θεός έστρεψε την εύνοια του ειδωλολάτρη Αυτοκράτορα προς την υπόθεση των χριστιανών, και τον χρησιμοποίησε ως όργανό Του για να τερματιστούν οι κρατικοί διωγμοί εναντίον της Εκκλησίας και να διαδοθεί ελεύθερα το ευαγγέλιο σε όλη την Αυτοκρατορία.
Επομένως η θέση πολλών σύγχρονων θρησκευτικών κινημάτων πως η Εκκλησία αποστάτησε, είναι αντίθετη με την Αγία Γραφή, αλλά και με την κοινή λογική, αφού αν γίνει δεκτός ο ισχυρισμός τους τότε θα χάσει την εγκυρότητά του ο κανόνας της Καινής Διαθήκης που έχουν στα χέρια τους! Κλείνουμε, παραθέτοντας τι λέει ο γνωστός προτεστάντης Hank Hanegraaf, αναφερόμενος στους Μορμόνους, αν και ισχύουν γενικά για κάθε θρησκευτική ομάδα που κάνει τον ίδιο ισχυρισμό: «Σε απάντηση σε αυτή τη διδασκαλία [της αποστασίας της εκκλησίας], θα πρέπει να ρωτήσουμε τους Μορμόνους ακριβώς πως η εκκλησία θα μπορούσε να καταφέρει να δοξάζει τον Θεό ‘σε όλες τις γενεές τού αιώνα των αιώνων’- καθώς ο Απόστολος Παύλος σαφώς έγραψε στην Εφεσίους 3:21- εάν έπεφτε σε πλήρη αποστασία» (www.equip.org/free/CP0306.htm).
Μανώλης Καλομοίρης
Περιοδικό «Ερευνητής της Αλήθειας» Νο 30.
-250x180.jpg)
