1. Γιατί έχω φύγει από το Θεό με τις μικρές ή τις μεγάλες αμαρτίες μου, δηλαδή την άγνοια για το θέλημά Του, που είναι η αγάπη, και την αδυναμία μου να ξεπεράσω τον εγωισμό μου, και νιώθω την ανάγκη ν’ αλλάξω τρόπο σκέψης και ζωής.
2. Γιατί ξέρω ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας που συγχωρεί όποιον επιστρέφει, ό,τι κι αν έχει κάνει, του απλώνει το χέρι Του και τον σηκώνει με την αγάπη Του,
3. Γιατί έχω ανάγκη να μοιραστώ τους λογισμούς μου, τα προβλήματά μου, τις χαρές και τις λύπες μου με το Θεό και τον ιερέα- πνευματικό, να πάρω αγάπη και στήριξη.
4. Γιατί έχω ανάγκη κάποιος να μου πει την αλήθεια για τον εαυτό μου και να μου δώσει ελπίδα.
5. Γιατί η μετάνοια είναι το μυστήριο που με ξαναβάζει στη ζωή της Εκκλησίας, με κάνει να κατανοώ ότι είμαι άνθρωπος και δε τα κάνω όλα σωστά.
6. Γιατί ξέρω ότι ο ιερέας- πνευματικός δεν θα με ανακρίνει και δεν θα με μαλώσει, δεν θα πει σε κανέναν αυτά που έχει η καρδιά μου, αλλά θα μου μιλήσει γι’ αυτά που χρειάζομαι πραγματικά.
7. Γιατί μέσα από την εξομολόγηση βρίσκω γιατρό για την ψυχή μου, δεν στέκομαι απλώς μπροστά σε μια εικόνα, όπως όταν έχω πρόβλημα υγείας δεν πάω στη φωτογραφία του γιατρού, αλλά στον ίδιο το γιατρό.
8. Γιατί ξέρω ότι όλοι έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε τις αμαρτίες μας, ακόμη και οι παπάδες εξομολογούνται στους πνευματικούς τους τις δικές τους και ζούνε την ταπείνωση του να ξέρεις ότι ουδείς αναμάρτητος, αλλά και τη χαρά της συγχώρεσης του Θεού.
9. Γιατί ακόμη κι αν ξέρω ότι θα ξαναπέσω στα ίδια αμαρτήματα, δείχνω στο Θεό και την Εκκλησία ότι μ’ αρέσει η προσπάθεια και ζητώ τη δύναμη να το παλέψω.
10. Γιατί δεν μπορώ να κοινωνώ χωρίς να έχω ετοιμάσει την καρδιά μου να γίνει φάτνη για το Χριστό και αυτό γίνεται όταν ζητούμε τη χάρη, το έλεος και την αγάπη Του την ώρα της επιστροφής.
(από το περιοδικό ΒΗΜΑΤΑ)
