Έπαινοι και επιπλήξεις

Σ’ αυτόν τον κόσμο είμαστε σαν εμπόρευμα βγαλμένο στο παζάρι. Οι μεν έμποροι σηκώνουν την τιμή μας έως τον ουρανό, οι δεν την ρίχνουν έως το μηδέν.

Ο έπαινος ή η επίπληξη που μας έρχεται από τους ανθρώπους, πάντα μας χωρίζει την ψυχή μας στα δύο, με το ένα μισό της ψυχής χαιρόμαστε για τον έπαινο, ενώ με το άλλο θλιβόμαστε.

Με το ένα μισό της ψυχής θλιβόμαστε για την επίπληξη, ενώ για το άλλο μισό χαιρόμαστε. Και αυτό συμβαίνει γιατί αισθανόμαστε στα βάθη της ίδιας μας της γνώσης, ότι ούτε από μόνος του ο έπαινος ούτε από μόνη της η επίπληξη δεν τα είπε όλα για τον εαυτό μας.

Να είσαι προσεκτικός προς ακραίους επαίνους και ακραίες επιπλήξεις, και να θεωρείς ότι είσαι από τους πρώτους μικρότερος και από τους δεύτερους μεγαλύτερος. Ώστε να μην πετάξεις χωρίς φτερά και για να μην καταστραφείς χωρίς ελπίδα.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς