Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος: Ο Άγιος Ιωάννης είναι ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.
Ονομάζεται «Πρόδρομος», γιατί με το κήρυγμα και με το έργο του εσήμανε τον ερχομό του Ιησού Χριστού και «Βαπτιστής», διότι βάπτιζε τους ανθρώπους στον Ιορδάνη ποταμό και εβάπτισε και τον Ιησού Χριστό.
Σήμερα, 7 Ιανουαρίου η Εκκλησία τιμά τη Σύναξη του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
Το βάπτισμα του Προδρόμου ήταν μία συμβολική πράξη καθαρμού εκείνων, που πήγαιναν σ’ αυτόν να εξομολογηθούν, ήταν όμως και ο τύπος του βαπτίσματος του Ιησού Χριστού, γι’ αυτό και ο Ιωάννης έλεγε: «Εγώ μεν εβάπτισα υμάς εν ύδατι, αυτός βαπτίσει υμάς εν Πνεύματι Αγίω» (Μάρκου α 8).
Ο βίος του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου
Ο Ιωάννης γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο από τον ιερέα Ζαχαρία και τη γηραιά Ελισάβετ. Ήταν συγγενής του Ιησού Χριστού από την πλευρά της μητέρας του και έξι μόλις μήνες μεγαλύτερός του.
Έζησε ασκητικό βίο στην έρημο και δεν δίστασε να ελέγξει απερίφραστα και κατά πρόσωπο την αδικία και την ηθική υπόσταση των ανθρώπων της εποχής του. Αυτό έγινε αιτία να συλληφθεί και να φυλακισθεί από τον τοπάρχη της Ιουδαίας Ηρώδη Αντύπα, που συζούσε παράνομα με την Ηρωδιάδα, σύζυγο του αδελφού του Ηρώδη Φιλίππου. Η Ηρωδιάδα έπεισε την κόρη της Σαλώμη να ζητήσει την «κεφαλήν του Ιωάννου επί πίνακι» (Μάρκου στ25) ως δώρο γενεθλίων και ο Ηρώδης Αντύπας για να την ευχαριστήσει διέταξε τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη.
Απολυτίκιο Συνάξεως Ιωάννου του προδρόμου – 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Σύγοχρονα Θαύματα του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου
Κάτω από το χωριό Καπετανιανά υπάρχει μια περιοχή που λεγεται «Αϊ Γιάννης».Σε αυτή την περιοχή σωζωνται σημερα κατάλοιπα ενός παλαιού μοναστηριού καθώς και το καθολικό αυτού αφιερωμένο στον Τίμιο Πρόδρομο.
Σε αυτή την εκκλησία πριν κάποια χρόνια πήγε να κοιμηθεί ενας τουρίστας, χωρίς να δείξει την πρέπουσα ευλάβεια στον χώρο.
Κατά την διάρκεια της νύχτας τον ξυπνά ενας άνθρωπος αγριοπός και του λεει «τι κάνεις εδώ; ενώ του δίνει και ένα δυνατό ραπισμα. Έντρομος ο τουρίστας σηκώνεται και φεύγει απο τον ναό.
Το Θαύμα με την καλόγρια στα Χανιά
Στην Ιερά Μονή του Τιμίου Προδρόμου Κορακιών στα Χανιά ζούσε απλοϊκά μία καλόγρια.
Μια μέρα διαπίστωσε ότι έχει ένα εξάνθημα σε απόκρυφο σημείο. Με πολλή πίστη πάει μπρος στην εικόνα του Τιμίου Προδρόμου και του λέει:
«Κοίτα τι έχω στο σώμα μου και για να πάω γι’ αυτό στους γιατρούς είναι για μένα ντροπή μου γι’ αυτό θεράπευσέ με γιατί δεν θα σε ξαναθυμιάσω άλλη φορά.»
Μετά από λίγες μέρες το εξάνθημα αυτό είχε φύγει και δεν φαινόταν τίποτα.
Το Θαύμα του Αγίου Ιωάννη ανήμερα του Αγίου Πνεύματος
Την 16η Μαΐου έτους σωτηρίου 1961, ημέρα Δευτέρα, εν τη εορτή του Αγίου Πνεύματος, μετά τη λειτουργία, ο εφημέριος ιερομόναχος Παύλος, διηγήσατό μοι την εν αυτώ γενομένην θαυματουργίαν της αγίας Δεξιάς του Τιμίου Προδρόμου, ως ακολούθως:
«Εκατάλαβες τι μού συνέβη σήμερον εις την λειτουργίαν, πάτερ Λάζαρε;» «Τί, του λέγω, παρακαλώ, εξήγησον μοι καλλίτερον». «Βεβαίως με άκουες εις την ακολουθίαν του όρθρου, πόσον εδυσκολευόμην εις τας εκφωνήσεις, πως είχε είχε φράξει ο λαιμός μου από την κατά καιρούς τυραννούσαν με φαρυγγίτιδα».
«Μάλιστα, του λέγω, αυτό το αντελήφθηκα και καθ΄ εαυτόν έλεγον· άρα γε εις την λειτουργίαν πως θα τα καταφέρει ο παπάς; Και μάλιστα σήμερον, όπου έχουν και συλλείτουργον;».
«Άκουσον λοιπόν: Όταν εσυνάχθημεν οι ιερείς εις την εκκλησίαν διά να παρωμεν καιρόν, βλέπων τον εαυτόν μου εις κακήν κατάστασιν, πρίν βάλη Ευλογητός ο ηγούμενος, τον παρεκάλεσα να βγάλη την Αγίαν Δεξιάν του Τιμίου Προδρόμου να την ασπασθώ και να με σταυρώση με αυτήν. Ο ηγούμενος ευθύς εσυγκατένευσε καί…μέ εσταύρωσε εις την κεφαλήν διά της Αγίας Δεξιάς, επιλέγων συγχρόνως και την ειθισμένην ευχήν.
Την ασπάσθηκα δε και εγώ με πολλήν ευλάβειαν και αγάπην, παρακαλών άμα τον Τίμιον Πρόδρομον να με λυπηθή και να με ιατρεύση από την τυραννούσαν με ταύτην ασθένειαν, διά να μπορέσω εις δόξαν Θεού να κάμω τας εκφωνήσεις με ευχέρειαν φωνής, να είπω δε το Ευαγγέλιον με ευκολίαν και ευρυφωνίαν, καθώς το λέγομεν εις τοιάτας εορτασίμους δεσποτικάς εορτάς.
Τοιαύτα περίπου είπα εις τον Τίμιον Πρόδρομον, ασπαζόμενος την Αγίαν Δεξιάν του. Καί, ώ της θαυμασίας και ταχείας σου αντιλήψεως, μέγιστε Κυρίου Πρόδρομε! παρευθύς αισθάνθηκα την ενέργειαν της θείας χάριτος, εμαλάκωσεν ο λάρυγξ μου, ανοιξεν η φωνή μου και ζήλου θείου πλησθείς, μετά πολλής ευλαβείας και αγάπης, έκαμα τις εκφωνήσεις, είπα το Ευαγγέλιον μετά πάσης ανέσεως και ευκολίας, και από βάθους ψυχής και καρδίας, πανευλαβώς και ευγνωμόνως ευχαρίστησα τον πανάγαθον προστάτην μας, τον πανένδοξόν του Κυρίου Βαπτιστήν και Πρόδρομον, ού ταις πρεσβείαις τύχοιμεν τέλους αγαθού και της ουρανών βασιλείας. Αμήν Γένοιτο, παπά μου, γένοιτο. Αμήν».
Το παραπάνω Θαύμα είναι από το βιβλίο: «Διονυσιατικαί Διηγήσεις» του Αγιορείτου Μοναχού Λαζάρου Διονυσιάτου.
