ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ: -Θυμάσθε, Γέροντα, νά μού ειπήτε κάποιο θαύμα τών Αγίων Αναργύρων;
-Ναί. Ακουσε ένα πού συνέβη επί τών ημερών μου. Οταν επήρα αυτό τό κελλί τών Αγίων Αναργύρων, τά καλύμματα τής Αγίας Τραπέζης, ήσαν εφθαρμένα. Επρεπε νά τά αλλάξω. Τό θέμα ήτο καί οικονομικό καί επί πλέον δέν εγνώριζα κάποιον νά τά ράψει. Ευτυχώς θυμήθηκα μία γυναίκα από τήν Θεσσαλονίκη. Μού είχε ράψει καί παλαιότερα τρείς σειρές καλυμμάτων γιά τήν Μεγάλην Εβδομάδα. Μέ τήν οικονομικήν βοήθεια ευσεβών γυναικών, αγόρασε αυτή η γυναίκα, Αμαλία τό όνομά της, τά καλύμματα καί τά έραψε. Από τήν εξαντλητική όμως εργασία τυφλώθηκε. Οταν τήν συνήντησα σέ μία έξοδό μου στόν κόσμο, μού είπε:
-Γέροντα, παρακάλεσε εσύ τούς Αγίους Αναργύρους, γιά τήν εκκλησία τών οποίων έρραψα τά καλύμματα, νά μέ θεραπεύσουν. Σέ είκοσι ημέρες, όπως μού είπαν οι ιατροί, θά χειρουργηθώ, αλλά οι ελπίδες θεραπείας μου είναι ελάχιστες. Μά κι άν επιτύχει η εγχείρησις, θά βλέπω τούς ανθρώπους σάν μιά μαύρη σκιά.
Εγώ, συνέχισε ο Γέροντας, καί από αγάπη κινούμενος καί από υποχρέωση, έκανα ειδικόν αγώνα πρός τούς Αγίους Αναργύρους. Κεράκια, κανδηλάκια, Παρακλήσεις καί παρακάλια, δέν συταματούσα διά πολλές ημέρες «Αγιοι Ανάργυροι, τούς έλεγα, λυπηθείτε αυτή τήν ψυχούλα πού μάς έφτιαξε τά καλύμματα, πού ενδιαφέρεται γιά τό σπίτι μας. Παναγία μου, καλή μου Παναγία, πές εις τούς Αγίους Αναργύρους νά κάνουν τό θαύμα τους«. Εν πάση περιπτώσει, μέ βαρέθηκαν οι Αγιοι καί έκαμαν τό θαύμα τους. Μετά 15 ημέρες από τήν εγχείρησι, έλαβα γράμμα απ αυτήν τήν γυναίκα, πού έγραφε τά εξής:
Σεβαστέ μου Γέροντα, μέ πολύ χαρά σάς γράφω, ότι ήλθαν τήν παραμονή τής εγχειρήσεώς μου τό βράδυ καί οι 12 Αγιοι Ανάργυροι, στάθηκαν όλοι γύρω από τό κρεβάτι μου, καί μού έκαναν οι ίδιοι τήν εγχείρησι πού κράτησε επί τρείς ώρες. Εγώ ήμουν σάν κοιμισμένη καί έβλεπα νοερά τίς σκιές τους γύρω από τό σώμα μου. Οταν ετελείωσαν τήν εγχείρησι, αποκαταστάθηκε τό φώς μου, καί είμαι όπως πρώτα.
Τό πρωί, ήλθε μέ τό φορείο ο νοσοκόμος νά μέ μεταφέρη στό χειρουργείο. Τού είπα ότι δέν χρειάζεται, διότι μέ εθεράπευσαν θαυματουργικώς οι Αγιοι Ανάργυροι. Εκείνος, λέγοντας ότι πρέπει νά εκτελέση τήν εντολήν τού ιατρού, ήταν ανένδοτος. Οπότε επήγαμε μαζί στόν ιατρό, στόν οποίον είπα τά εξής:
«Κύριε ιατρέ, ξέρετε ότι έχωμεν θρησκεία καί η θρησκεία μας έχει Αγίους πού κάνουν θαύματα; Ενα τέτοιο θαύμα έγινε καί σ εμένα χθές τό βράδυ. Ηλθον οι Αγιοι Ανάργυροι καί μέ εχειρούργησαν».
Τότε ο ιατρός, αφού διεπίστωσε τήν υγείαν τών οφθαλμών μου, μού έδωσε εξιτήριο λέγοντας: «Πήγαινε, παιδί μου, πρόκειται περί θαύματος, δέν μπορώ νά ειπώ τίποτε».
από το βιβλίο: «ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΙΚΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ» Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου (ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΑΘΩ, 2005)
