ΔΥΝΑΜΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ: ΓΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΟ ΤΕΚΝΟ
Εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (εκ γ).
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά σου. Ελθέτω η βασιλεία σου. Γενηθήτω τό θέλημά σου, ως εν ουρανώ, καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον. Καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών. Καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού. Αμήν.
Δι ευχών τών αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός, ελέησον ημάς.Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σού. Ευλογημένη σύ εν γυναιξί, καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες τών ψυχών ημών.
Βαπτιστά τού Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν τών ανομιών ημών, σοί γάρ εδόθη χάρις, πρεσβεύειν υπέρ ημών.
Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιόν του Παρακλήτου, ανεδείχθης θεοφόρε Αρσένιε, καί τών θαυμάτων τήν χάριν δεξάμενος, πάσι παρέχεις ταχείαν βοήθειαν, πάτερ Όσιε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι, ημίν τό μέγα έλεος.
Δεύτε προσκυνήσομεν καί προσπέσωμεν τώ Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν καί προσπέσωμεν Χριστό τώ Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν καί προσπέσωμεν Αυτώ Χριστώ τώ Βασιλεί καί Θεώ ημών.
ΨΑΛΜΟΣ ΛΓ (33ος)
ΕΥΛΟΓΗΣΩ τόν Κύριον εν παντί καιρώ, διά παντός η αίνεσις αυτού εν τώ στόματί μου.
εν τώ Κυρίω επαινεθήσεται η ψυχή μου· ακουσάτωσαν πραείς, καί ευφρανθήτωσαν.
μεγαλύνατε τόν Κύριον σύν εμοί, καί υψώσωμεν τό όνομα αυτού επί τό αυτό.
εξεζήτησα τόν Κύριον, καί επήκουσέ μου καί εκ πασών τών θλίψεών μου ερρύσατό με.
προσέλθετε πρός αυτόν καί φωτίσθητε, καί τά πρόσωπα υμών ου μή καταισχυνθή.
ούτος ο πτωχός εκέκραξε καί ο Κύριος εισήκουσεν αυτού καί εκ πασών τών θλίψεων αυτού έσωσεν αυτόν.
παρεμβαλεί άγγελος Κυρίου κύκλω τών φοβουμένων αυτόν καί ρύσεται αυτούς.
γεύσασθε καί ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος· μακάριος ανήρ, ός ελπίζει επ αυτόν.
φοβήθητε τόν Κύριον πάντες οι άγιοι αυτού, ότι ουκ έστιν υστέρημα τοίς φοβουμένοις αυτόν.
πλούσιοι επτώχευσαν καί επείνασαν, οι δέ εκζητούντες τόν Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού. (διάψαλμα).
δεύτε, τέκνα, ακούσατέ μου· φόβον Κυρίου διδάξω υμάς.
τίς εστιν άνθρωπος ο θέλων ζωήν, αγαπών ημέρας ιδείν αγαθάς;
παύσον τήν γλώσσάν σου από κακού καί χείλη σου τού μή λαλήσαι δόλον.
έκκλινον από κακού καί ποίησον αγαθόν, ζήτησον ειρήνην καί δίωξον αυτήν.
οφθαλμοί Κυρίου επί δικαίους, καί ώτα αυτού εις δέησιν αυτών.
πρόσωπον δέ Κυρίου επί ποιούντας κακά τού εξολοθρεύσαι εκ γής τό μνημόσυνον αυτών.
εκέκραξαν οι δίκαιοι, καί ο Κύριος εισήκουσεν αυτών, καί εκ πασών τών θλίψεων αυτών ερρύσατο αυτούς.
εγγύς Κύριος τοίς συντετριμμένοις τήν καρδίαν καί τούς ταπεινούς τώ πνεύματι σώσει.
πολλαί αι θλίψεις τών δικαίων, καί εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος·
φυλάσσει Κύριος πάντα τά οστά αυτών, έν εξ αυτών ου συντριβήσεται.
θάνατος αμαρτωλών πονηρός, καί οι μισούντες τόν δίκαιον πλημμελήσουσι.
λυτρώσεται Κύριος ψυχάς δούλων αυτού, καί ου μή πλημμελήσουσι πάντες οι ελπίζοντες επ αυτόν.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΔ (124ος)
ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΟΤΕΣ επί Κύριον ως όρος Σιών· ου σαλευθήσεται εις τόν αιώνα ο κατοικών Ιερουσαλήμ.
όρη κύκλω αυτής, καί ο Κύριος κύκλω τού λαού αυτού από τού νύν καί έως τού αιώνος.
ότι ουκ αφήσει Κύριος τήν ράβδον τών αμαρτωλών επί τόν κλήρον τών δικαίων, όπως άν μή εκτείνωσιν οι δίκαιοι εν ανομίαις χείρας αυτών.
αγάθυνον, Κύριε, τοίς αγαθοίς καί τοίς ευθέσι τή καρδία·
τούς δέ εκκλίνοντας εις τάς στραγγαλιάς απάξει Κύριος μετά τών εργαζομένων τήν ανομίαν ειρήνη επί τόν Ισραήλ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ (Λουκ. α 39-56)
ΑΝΑΣΤΑΣΑ δέ Μαριάμ εν ταίς ημέραις ταύταις επορεύθη εις τήν ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα, καί εισήλθεν εις τόν οίκον Ζαχαρίου καί ησπάσατο τήν Ελισάβετ. καί εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τόν ασπασμόν τής Μαρίας, εσκίρτησεν τό βρέφος εν τή κοιλία αυτής· καί επλήσθη Πνεύματος αγίου η Ελισάβετ καί ανεφώνησε φωνή μεγάλη καί είπεν· Ευλογημένη σύ εν γυναιξί καί ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου. καί πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ τού Κυρίου μου πρός μέ; ιδού γάρ ως εγένετο η φωνή τού ασπασμού σου εις τά ώτά μου, εσκίρτησεν τό βρέφος εν αγαλλιάσει εν τή κοιλία μου. καί μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Καί είπε Μαριάμ· Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον καί ηγαλλίασε τό πνεύμά μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρί μου, ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού. ιδού γάρ από τού νύν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί.
ότι εποίησέ μοι μεγάλα ο δυνατός καί άγιον τό όνομα αυτού, καί τό έλεος αυτού εις γενεάς γενεών τοίς φοβουμένοις αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών· καθείλε δυνάστας από θρόνων καί ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών καί πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. αντελάβετο Ισραήλ παιδός αυτού, μνησθήναι ελέους, καθώς ελάλησε πρός τούς πατέρας ημών, τώ Αβραάμ καί τώ σπέρματι αυτού εις τόν αιώνα. Έμεινε δέ Μαριάμ σύν αυτή ωσεί μήνας τρείς καί υπέστρεψεν εις τόν οίκον αυτής.Κομβοσχοίνι: Τό «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» κ. «Άγιε Αρσένιε, πρέσβευε υπέρ ημών».
-250x180.jpg)
