Ικετήριος Κανόνας στον Ιησού Χριστό: (Ποίημα Θεοκτίστου Μοναχού του Στουδίτου)
Ωδή α΄. Ήχος β΄. Εν βυθώ κατέστρωσέ ποτε
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε,
τα της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα,
Ιησού και γλύκανον, την καρδίαν μου Πολυέλεε δέομαι,
Ιησού Σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού διάνοιξον,
της μετανοίας μοι πύλας Φιλάνθρωπε,
Ιησού και δέξαι με, σοι προσπίπτοντα
και θερμώς εξαιτούμενον, Ιησού Σωτήρ μου,
των πλημμελημάτων την συγχώρησιν.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού εξάρπασον,
εκ της χειρός του δολίου Βελίαρ με,
Ιησού και ποίησον, δεξιόν παραστάτην της δόξης σου,
Ιησού Σωτήρ μου, μοίρας ευωνύμου λυτρωσάμενος.
Θεοτοκίον
Ιησούν γεννήσασα Θεόν, Δέσποινα δυσώπησον ,
υπέρ αχρείων οικετών Πανάχραντε,
όπως της κολάσεως ταίς πρεσβείαις σου
λυτρωθώμεν αμόλυντε, οι μεμολυσμένοι,
δόξης αϊδίου απολαύσαντες.
Ωδή γ΄. Εν πέτρα με της πίστεως…
Εισάκουσον φιλάνθρωπε Ιησού μου,
του δούλου σου βοώντος εν κατανύξει∙
και ρύσαι Ιησού με της καταδίκης,
και της κολάσεως, μόνε μακρόθυμε,
Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.
Υπόδεξαι τον δούλον σου, Ιησού μου,
προσπίπτοντα σύν δάκρυσοιν , Ιησού μου∙
και σώσον Ιησού μου μετανοούντα,
και της γεένης με, Δέσποτα λύτρωσαι,
Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.
Τον χρόνον Ιησού μου, ον δέδωκας μοι,
εις πάθη εδαπάνησα Ιησού μου∙
διό με Ιησού μου μη απορρίψης
αλλ’ ανακάλεσαι δέομαι Δέσποτα,
Ιησού γλυκύτατε και διάσωσον.
Θεοτοκίον
Παρθένε η τεκούσα τον Ιησούν μου,
ικέτευε ρυσθήναι με της γεέννης,
η μόνη προστασία των θλιβομένων, Θεοχαρίτωτε,
και καταξίωσον, της ζωής Πανάμωμε της αγείρω με.
Κάθισμα. Ήχος α΄. Τον τάφον σου Σωτήρ…
Σωτήρ μου Ιησού, ο τον Άσωτον σώσας,
Σωτήρ μου Ιησού, ο δεξάμενος Πόρνην,
καμέ νύν ελέησον, Ιησού πολυέλεε∙
σώσον, οίκτηρον, ω Ιησού ευεργέτα,
ώσπερ ώκτειρας, τον Μανασήν Ιησού μου,
ως μόνος φιλάνθρωπος.
Ωδή δ΄. Ελήληθας, εκ Παρθένου…
Θεράπευσον, Ιησού μου ψυχής μου τα τραύματα,
Ιησού μου δέομαι, και της χειρός με εξάρπασον,
Ιησού μου εύσπλαχνε,
του ψυχοφθόρου Βελίαρ,
και διάσωσον.
Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαχνε,
Ιησού μου σώσον με, τον προσφυγόντα τη σκέπη σού,
Ιησού μακρόθυμε,
και βασιλείας της σής με καταξίωσον.
Ούχ ήμαρτεν, Ιησού μου ουδείς ώσπερ ήμαρτον,
εγώ ο ταλαίπωρος∙ νυν δε προσπίπτω δεόμενος∙
Ιησού μου σώσον με,
και την ζωήν Ιησούν μου κληροδότησον.
Θεοτοκίον
Πανύμνητε, Ιησούν η γεννήσασα Κύριον αυτόν καθικεύτευε,
του λυτρωθήναι κολάσεως, πάντας τους υμνούντας σε,
και Θεοτόκον κυρίως ονομάζοντας.
Ωδή ε΄. Ο φωτισμός…
Συ φωτισμός, Ιησού μου νοός μου,
συ σωτηρία της απεγνωσμένης ψυχής μου Σώτερ,
συ Ιησού μου, της κολάσεως ρύσαι,
και γεένης, εμέ κραυγάζοντα∙
Σώσον Ιησού μου, Χριστέ με, τον άθλιον.
Ολοσχερώς Ιησού μου, προς πάθη της ατιμίας,
καταβεβλημένος, ήδη κραυγάζω∙
Συ Ιησού μου, βοηθείας μοι χείρας,
καταπέμψας έκσπασον κράζοντα∙
Σώσον Ιησού μου, Χριστέ με, τον άθλιον.
Βέβηλον νουν, Ιησού περιφέρων αναβοώ σοί∙
κάθαρον του ρύπου με των πταισμάτων,
και λύτρωσαι με τον εις βάθη κακίας
εξ αγνοίας κατολισθήσαντα,
Σώτερ Ιησού μου,
και σώσον με δέομαι.
Θεοτοκίον
Τον Ιησούν, η γεννήσασα Κόρη Θεογεννήτορ,
τούτον εκδυσώπει σωθήναι πάντας τους ορθοδόξους,
μοναστάς και μιγάδας,
και γεέννης ρυσθήναι, κράζοντας∙
Πλήν σου προστασίαν βεβαίαν ουκ έγνωμεν.
Ωδή ς΄. Εν αβύσσω πταισμάτων…
Ιησού μου Χριστέ πολυέλεε,
εξομολογούμενον δέξαι με Δέσποτα,
ω Ιησού και σώσον με,
και φθοράς Ιησού με εξάρπασον.
Ιησού μου ου γέγονεν έτερος άσωτος,
ουδείς ως εγώ ο ταλαίπωρος,
ω Ιησού φιλάνθρωπε∙
αλλά συ Ιησού με διάσωσον.
Ιησού μου και Πόρνη και Άσωτον,
και τον Μανασσήν και Τελώνην νενίκηκα,
ω Ιησού μου πάθεσι,
και Ληστήν, Ιησού, Νινευΐτας τε.
Θεοτοκίον
Ιησούν τον Χριστόν μου κυήσασα,
άχραντε Παρθένε, η μόνη αμόλυντος,
μεμολυσμένον όντα με,
πρεσβειών σου υσσώπω νυν κάθαρον.
Κοντάκιον. Ήχος δ΄. Επεφάνης σήμερον…
Ιησού γλυκύτατε, το φώς του κόσμου,
της ψυχής μου φώτισον,
τους οφθαλμούς , Υιέ Θεού,
τη θεαυγεί σου λαμπρότητι,
ίνα υμνώ σε,
το φώς το ανέσπερον.
Ωδή ζ΄. Εικόνος χρυσής…
Χριστέ Ιησού, ουδείς ήμαρτεν εν γη εκ του αιώνος,
ω Ιησού μου, ώσπερ ήματρον, εγώ ο τάλας και άσωτος∙
όθεν Ιησού μου, βοώ σοι∙ Μελωδούντα με οίκτηρον,
Ευλογητός ει ο Θεός, ο των Πατέρων ημών.
Χριστέ Ιησού, εν τω φόβω σου βοώ∙
καθήλωσόν με, ω Ιησού μου και κυβέρνησον,
νύν προς λιμένα τον εύδιον∙
όπως Ιησού μου οικτήρμον, μελωδώ σοι σωζόμενος∙
Ευλογητός ει ο Θεός, ο των Πατέρων ημών.
Χριστέ Ιησού, μυριάκις υπεσχέθην σοι ο τάλας,
ω Ιησού μου, την μετάνοιαν, αλλ’ εψευσάμην ο άθλιος∙
όθεν Ιησού μου, βοώ σοι∙
Την αναίσθητον μένουσαν ψυχήν μου φώτισον Χριστέ∙
ο των Πατέρων Θεός.
Θεοτοκίον
Χριστόν Ιησούν, η γεννήσασα φρικτώς και υπέρ φύσιν,
αυτόν δυσώπει Παναμώμητε, τα παρά φύσιν πταίσματα,
πάντα συγχωρήσαι μοι, Κόρη, ίνα κράζω σωζόμενος∙
Ευλογημένη η Θεόν σαρκί κυήσασα.
Ωδή η΄. Τον εν καμίνω του πυρός…
Σε Ιησού μου δυσωπώ∙
Ως την Πόρνην Ιησού μου ελυτρώσω,
των πολλών εγκλημάτων, ούτω καμέ Ιησού,
Χριστέ μου λύτρωσαι και κάθαρον,
την ρερυπωμένην ψυχή μου Ιησού μου.
Καθυποκύψας Ιησού,
ταίς αλόγοις ηδοναίς, άλογος ώφθην,
και τοις κτήνεσιν όντως ω Ιησού μου οικτρώς,
ο τάλας Σώστερ αφωμοίωμαι∙
όθεν Ιησού με, της αλογίας ρύσαι.
Περιπεσών ω Ιησού,
ψυχοφθόροις εν λησταίς απεγυμνώθην,
την στολήν Ιησού μου, την θεοΰφαντόν, νυν,
και κείμαι μώλωψι κατάστικτος∙
έλαιον Χριστέ μου επίχεε και οίνον.
Θεοτοκίον
Τον Ιησούν μου και Θεόν,
η βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως,
Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί,
κινδύνων σώζεσθαι τους δούλους σου,
και τους υμνητάς σου απείρανδρε Παρθένε.
Ωδή θ΄. Τον εκ Θεού Θεόν Λόγον…
Τον Μανασσήν Ιησού μου,
τον Τελώνην, την Πόρνην,
τον Άσωτον, οικτίρμον Ιησού,
και τον Ληστήν υπερβέβηκα,
Ιησού μου εν έργοις,
αισχίστοις και ατόποις Ιησού∙
αλλά συ Ιησού μου,
προφθάσας με διάσωσον.
Τους εξ Αδάμ Ιησού μου,
αμαρτήσαντας πάντας πρό νόμου
και εν νόμω Ιησού, και μετά νόμον ο άθλιος,
Ιησού μου, και χάριν,
νενίκηκα τοις πάθεσιν οικτρώς∙
αλλά συ Ιησού μου,
τοις κρίμασι σου σώσον με.
Μη χωρισθώ Ιησού μου,
της αφράστου σου δόξης,
μη τύχω της μερίδος Ιησού,
της ευωνύμου γλυκύτατε, Ιησού,
αλλά συ με, τοις δεξιοίς προβάτοις σου Χριστέ,
Ιησού μου συντάξας ανάπαυσον ως εύσπλαχνος.
Θεοτοκίον
Τον Ιησούν Θεοτόκε, ον εβάστασας μόνη,
απείρανδρε Παρθένε Μαριάμ,
τούτον αγνή εξιλέωσαι,
ως Υιόν σου και Κτίστην,
ρυσθήναι τους προστρέχοντας είς σε,
πειρασμόν και κινδύνων,
και του πυρός του μέλλοντος.
Στιχηρά Προσόμοια
Ήχος πλ.β΄. Όλην αποθέμενοι…
Ιησού γλυκύτατε, ψυχής εμής θυμηδία,
Ιησού η κάθαρσις, του νοός μου, Δέσποτα πολυέλεε,
Ιησού σώσον με, Ιησού, Σωτήρ μου, Ιησού με ελέησον,
και λύτρωσαι κολάσεως, πάσης Ιησού, και αξίωσον,
της των σωζομένων μερίδος, Ιησού μου τω χορώ,
των εκλεκτών σου με σύνταξον, Ιησού φιλάνθρωπε.
Ιησού γλυκύτατε, των Αποστόλων η δόξα,
Ιησού μου καύχημα, των Μαρτύρων,
Δέσποτα, παντοδύναμε∙
Ιησού σώσον με, Ιησού Σωτήρ μου,
Ιησού μου ωραιότατε,
τον σοι προστρέχοντα,
Σώτερ Ιησού με ελέησον,
πρεσβείαις της τεκούσης σε,
πάντων Ιησού των Αγίων σου,
Προφητών τε πάντων,
Σώτερ μου Ιησού και της τρυφής,
του Παραδείσου αξίωσον,
Ιησού φιλάνθρωπε.
Δόξα Πατρί…
Ιησού γλυκύτατε, των μοναζόντων το κλέος,
Ιησού μακρόθυμε, ασκητών εντρύφημα και καλώπισμα∙
Ιησού σώσον με, Ιησού Σωτήρ μου,
Ιησού μου υπεράγαθε, χειρός εξάρπασον,
Σώτερ Ιησού με του δράκοντος,
και τούτου των παγίδων νυν,
Σώτερ Ιησού ελευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου,
Σωτήρ μου, Ιησού αναγαγών,
και δεξιοίς συναρίθμησον,
Ιησού προβάτοις με.
Και νυν …
Θεοτοκίον
Μη καταπιστεύσεις με, ανθρωπίνη προστασία,
Παναγία Δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου∙
θλίψις γάρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι,
των δαιμόνων τα τοξεύματα∙ σκέπην ου κέκτημαι,
ουδέ που προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος,
και παραμυθίαν ουκ έχων πλήν σου,
Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστών,
μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον.
Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν
Δέσποτα Χριστέ, ο Θεός,
ο τοις πάθεσί σου τα πάθη μου θεραπεύσας,
και τοις τραύμασί σου τα τραύματα μου ιατρεύσας,
χάρισαί μοι τω πολλά σοι
πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως∙
συγκέρασον μου το σώμα,
από οσμής του ζωοποιού σώματος σου,
και γλύκανον μου την ψυχήν, τω σω τιμίω αίματι,
από της πικρίας, ην με ο αντιδικος επότισεν.
Ύψωσόν μου τον νούν προς σε, κάτω ελκυσθέντα,
και ανάγαγε με από του χάσματος, της απωλείας∙
ότι ούκ έχω μετάνοιαν, ουκ έχω κατάνυξιν,
ουκ έχω δάκρυον παρακλητικόν,
τα επανάγοντα με τέκνα προς ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τον νουν εν τοις βιωτικοίς πάθεσι,
και ουκ ισχύω ατενίσαι προς σε εν οδύνη,
ου δύναμαι θερμανθήναι τοις δάκρυσι
της προς σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ,
ο θησαυρός των αγαθών,
δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον,
και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησίν σου∙
χάρισαί μοι την χάριν σου,
και ανακαίνισον εν εμοί τας μορφάς της σής εικόνος.
Κατέλιπόν σε, μη με εγκαταλίπης∙
έξελθε είς αναζήτησίν μου,
επανάγαγέ με προς την νομήν σoύ,
συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης,
και διάθρεψόν με συν αυτοίς
εκ της χλόης των θείων σου Μυστηρίων
πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου,
και πάντων των Αγίων σου∙
Αμήν.
