“Να αρχίζεις ό,τι μπορείς να κάνεις ή ονειρεύεσαι πως θα ήθελες να κάνεις. Η τόλμη χαρίζει ευφυΐα, μαγεία και δύναμη”… Η φράση αυτή ανήκει στον Γκαίτε. Το γερμανικό Ινστιτούτο στην Αθήνα το οποίο φέρει το όνομά του “απειλείται” πλέον από χθες μετά την βαρύγδουπη κυβερνητική ανακοίνωση πως προτίθεται να προχωρήσει ακόμη και σε δήμευση περιουσιών του γερμανικού κράτους μετά την άρνησή του Βερολίνου να καταβάλει τα οφειλόμενα από το γερμανικό δάνειο και την καταστροφή των υποδομών της χώρας κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο!
Τώρα απομένει να δούμε κατά πόσο αυτή η ανακοίνωση θα έχει συνέχεια γιατί και παλιότερα είχαμε πολιτικά “πυροτεχνήματα” σχετικά με τις γερμανικές επανορθώσεις, αλλά τελικά…μηδέν εις το πηλίκιον(που θα έλεγε και ο Γιωργάκης).
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίον τόσο μιμείται ο νυν πρωθυπουργός, στην τελευταία του ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ το Μάιο του 1995, πριν καταπέσει, ανακοίνωνε εξίσου πομπωδώς την εντολή στον πρέσβη μας στη Βόννη να υποβάλει διπλωματική «ρηματική διακοίνωση» προς τη Γερμανία, με την οποία θα ζητούσε την έναρξη διαπραγματεύσεων για την τακτοποίηση των οφειλών της.
Συνάμα λίγα χρόνια αργότερα ποιος μπορεί να λησμονήσει πως η ένταξη στην ΟΝΕ «γλίτωσε» το κτίριο που στεγάζεται σήμερα το Ινστιτούτο Γκαίτε!
Από το 1997 υπήρχε απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, με την οποία επιδικάζονταν 28 εκατομμύρια ευρώ στους συγγενείς των θυμάτων του Διστόμου. Η απόφαση αυτή κατέστη αμετάκλητη με την 11/2000 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η οποία απέρριψε αίτηση αναίρεσης του Γερμανικού Κράτους. Σύμφωνα όμως με το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας η «αναγκαστική εκτέλεση κατά αλλοδαπού δημοσίου δεν μπορεί να γίνει χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού της Δικαιοσύνης».
Το 2000 ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ είχε υπογράψει την σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου και προ των πυλών του γερμανικού Ινστιτούτου στην οδό Ομήρου βρέθηκε δικαστικός επιμελητής προκειμένου να εκτελέσει την δικαστική απόφαση του Αρείου Πάγου. Επειδή όμως ο Κώστας Σημίτης ήταν πιο φιλογερμανός και από τον Σαμαρά κι επειδή λίγες μέρες αργότερα οι Γερμανοί έκαναν την κίνηση ματ να εγκρίνουν την ένταξη της χώρας μας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση η υπόθεση μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας….
Χθες στη Βουλή ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμος να δώσει την άδεια για την εκτέλεση της απόφασης.
Σημασία όμως έχει αυτό που είπε για τον χρόνο εκτέλεσης αυτής!!!!!!
«Το χρόνο για την εκτέλεση αυτής της επίσπευσης αυτής της διαδικασίας, βεβαίως θα τον εξαρτήσω, ενόψει και της νομικής πολυπλοκότητας του θέματος αλλά και των εθνικών του διαστάσεων, και από την πολιτική διαπραγμάτευση που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση και από τη γνώμη της Βουλής», είπε ο κ. Παρασκευόπουλος. Δηλαδή μας λέει εμμέσως πλην σαφώς πως η δήμευση γερμανικών περιουσιών δε γίνεται ουσιαστικά προς όφελος και δικαίωση του ελληνικού λαού αλλά χρησιμοποιείται ως εργαλείο και μοχλός πίεσης στην κόντρα με το Βερολίνο
Κοντολογής επιστρέφοντας στα αποφθέγματα του Γκαίτε περιμένουμε να δούμε πόσο διαφορετική θα είναι η στάση του νυν πρωθυπουργού έναντι του Κώστα Σημίτη, αφού όπως λέει και ο Γκαίτε “δεν υπάρχουν ούτε δυο άνθρωποι στον κόσμο που να βλέπουν τη ζωή με τον ίδιο ακριβώς τρόπο”…..
