Το σχέδιο της Θείας Οικονομίας (της σωτηρίας του ανθρώπου) αποσκοπούσε στο να δεχθεί ο πεσμένος άνθρωπος την συγνώμη του Θεού και να αποκαταστήσει και πάλι την σχέση του μαζί Του.
Η συγνώμη αυτή προσφέρθηκε δωρεάν με την απολυτρωτική Θυσία του Κυρίου. Υπάρχει όμως μια προϋπόθεση για να μπορέσει ο άνθρωπος να την οικειοποιηθεί:
Να προσφέρει κι ο ίδιος την συγνώμη του στον συνάνθρωπο. Αυτό ακούμε τον Κύριο να λέει κατηγορηματικά: «Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος• εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών» (Ματ. 6, 14-15). Καί δεν παρέλειψε λόγω της σπουδαιότητός της να την προσθέσει και στην σύντομη Κυριακή προσευχή που μας παρέδωσε για να μην την ξεχνάμε καθημερινά: «και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Ματ. 6, 12).
Συγνώμη! Ίσως η δυσκολότερη χριστιανική ιδιότητα. Πόσο δυσκολευόμαστε να ζητήσουμε συγνώμη από τους άλλους (αναγνωρίζοντας τα λάθη μας). Καί πόσο δυσκολευόμαστε να συγχωρέσουμε κάποιον που μας έφταιξε… Όμως είναι ο μόνος απαραίτητος όρος να συγχωρεθούμε από το Θεό! Γι’ αυτό και η Εκκλησία με τον πρώτο Κατανυκτινό Εσπερινό της Συγνώμης, μας καλεί σε συγνώμη για να μπούμε στο στάδιο της Μ. Σαρακοστής.
Συγνώμη, λοιπόν, και καλή Σαρακοστή!
