ΑΜΑΡΤΙΕΣ: Στην Αθήνα ζούσε ένα αντρόγυνο, που κάλεσε κάποτε έναν γέροντα, ο οποίος είχε Χάρη Θεού (είχε κάνει και κάποιον άλλον καλά) στο σπίτι τους, για να δει το τρίχρονο παράλυτο παιδί τους.
Φθάνοντας στο σπίτι ο γέροντας, μόνος του τράβηξε προς το δωμάτιο της τραπεζαρίας, αγνοώντας τους γονείς, που τον έλεγαν ότι το παιδί είναι στο υπνοδωμάτιο και όχι στην τραπεζαρία. Καθίσανε στην τραπεζαρία και ρωτάει ο γέροντας τον πατέρα:
– Από πότε έχεις να πας στην Εκκλησία;
– Από τότε που με πήγαινε η γιαγιά μου, απάντησε ο πατέρας.
– Πόσες φορές την ημέρα βλασφημάς την Παναγία; τον ξαναρώτησε ο γέροντας.
Ψωμοτύρι το είχε αυτό και σιώπησε…
– Πόσους έχεις αδικήσει και γιατί τον αδελφό σου, τον έκλεισες στο τρελάδικο για να του πάρεις την περιουσία;
Κόκκαλο ο πατέρας!
Του έκανε και μια σειρά από άλλες αποκαλύψεις, που ο πατέρας έπρεπε να τρελαθεί…
Στη συνέχεια ο γέροντας στρέφεται στην μητέρα και της ρωτάει:
– Ο πρώτος σου άνδρας είναι αυτός;
– Ναι, απάντησε εκείνη.
Ο γέροντας, ήξερε ότι τον έλεγε ψέματα, αλλά δεν της είπε τίποτα, για να μην την προσβάλει.
– Από πότε έχεις να εξομολογηθείς;
– Δεν θυμάμαι… έχω πολλά χρόνια! απάντησε εκείνη.
– Πόσες εκτρώσεις έχεις κάνει;
– Ίσα που ακούστηκε το 4 να ψελλίζει από το στόμα της.
Τότε ο γέροντας ρωτάει:
– Ποιός είναι τώρα παράλυτος; Το παιδάκι με την αγνή ψυχή ή εσείς; Εγώ βλέπω, ότι εσείς είστε οι παράλυτοι και όχι το παιδάκι, γι΄αυτό και δεν πήγα στο δωμάτιο του παιδιού και ήρθα κατευθείαν στο ”δικό” σας δωμάτιο. Αν θέλετε να γίνει καλά το παιδί σας, πρέπει πρώτα εσείς τα γίνετε καλά! Να πάτε να εξομολογηθείτε όλες τις αμαρτίες σας και αν σας επιτρέψει ο πνευματικός, να Κοινωνήσετε.
Αυτά του είπε ο γέροντας και έφυγε.
Τα λόγια του γέροντα, ξύπνησαν από τον λήθαργο τους γονείς και την επόμενη μέρα πήγαν και εξομολογήθηκαν. Κατά οικονομία, τους άφησε και να Κοινωνήσουν.
Ήταν της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, που πήγαν στην Εκκλησία και Κοινώνησαν. Και γυρίζοντας στο σπίτι τους, βλέπουν το παιδί τους σηκωμένο από το κρεβάτι, να τους ανοίγει την πόρτα!…
