Πνευματικός: Μέσα στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα, μικρά ή μεγάλα. Η ανθρώπινη φύση του, η οποία μετά την πτώση έγινε από αθάνατη θνητή, ρέπει πολύ εύκολα προς την αμαρτία.
Αυτό έχει αποτέλεσμα να αυξάνει ο βαθμός δυσκολίας ως προς την διαβίωσή του γενικά, ειδικά δε προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων του.
Τι σχέση έχει η αντιμετώπιση των προβλημάτων του ανθρώπου με την αμαρτία;
Η αμαρτία άλλαξε την φύση του ανθρώπου, την αρρώστησε. Πώς είναι δυνατόν ένας άρρωστος, μέσα από την ασθένειά του και τους πόνους που προκαλούνται, να μένει ανεπηρέαστος και με καθαρό μυαλό να διαχειρίζεται την ζωή και την ασθένειά του; Όλα μέσα του είναι θολωμένα και επηρεασμένα από την ασθένειά του. Χρειάζεται την βοήθεια του γιατρού, ο οποίος με τις γνώσεις, την εμπειρία του και την αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο, προσφέρει την ιατρική του βοήθεια, το κατάλληλο φάρμακο και φροντίδα με σκοπό την ίαση.
Έτσι ακριβώς και ο άνθρωπος, καθώς είναι επηρεασμένος από την «άρρωστη» θνητή φύση του και είναι «άρρωστος» πλέον, κάθε του κίνηση είναι «αρρωστημένη». Η ασθένεια της αμαρτίας έχει θολώσει μέσα του τα πάντα, του προκαλεί ψυχική κόπωση, αδυναμία. Αδύνατον να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Χρειάζεται βοήθεια «ιατρού», ο οποίος θα του δώσει την κατάλληλη θεραπεία και το κατάλληλο φάρμακο, θα του τονώσει το ηθικό, δίνοντάς του θάρρος να συνεχίσει την προσπάθεια και προτρέποντάς τον να κάνει υπομονή. Αυτός είναι ο ιατρός της ψυχής, ο πνευματικός, του οποίου η παρουσία στην ζωή του ανθρώπου είναι αναγκαία και επιτακτική.
Ο πνευματικός θα του φωτίζει τα σκοτεινά σημεία, αυτά που δεν κατανοεί. Με τον πνευματικό συνάπτει μια σχέση ζωής, κοινής πορείας. Ο πνευματικός είναι αυτός που θα γνωρίζει προσωπικά τον χαρακτήρα του ανθρώπου. Γνωρίζοντας τον χαρακτήρα, θα γνωρίζει τις αντοχές και τις δυνατότητές του, τις αδυναμίες και τα πάθη του. Ο πνευματικός θα είναι ο συνδετικός κρίκος, που θα ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό. Θα λειτουργεί όπως το νερό που αναλύει τα συστατικά της άμμου με το τσιμέντο και τα ενώνει, φτιάχνοντας γερό το μίγμα.
Αυτή η δυνατή ένωση με τον Θεό θα του δίνει την δυνατότητα να χτίζει επάνω της την ίδια του την ζωή. Ο πνευματικός θα είναι αυτός που θα δεχθεί τον πόνο και την αμαρτία του, ελαφρύνοντάς τον από το βάρος, χαρίζοντας την συγχώρεση. Ο πνευματικός θα είναι ο συνοδοιπόρος στην ζωή του. Αυτός θα του διαλύει το αίσθημα της μοναξιάς και της απελπισίας. Ο πνευματικός είναι ο πατέρας του, ο οποίος ακούραστα θα τον παρηγορεί, θα τον ενισχύει, θα τον ενθαρρύνει, θα τον αγκαλιάζει, θα τον αγαπά.
Η παρουσία του πνευματικού στην ζωή του ανθρώπου είναι το μέσον που οδηγεί στην σωτηρία του. Η έλλειψη της παρουσίας αυτής από την ζωή του, μπερδεύει και οδηγεί σε αδιέξοδα, τα οποία μετατρέπουν την ζωή του σε απελπιστική, μονότονη, γεμάτη αναπάντητα ερωτήματα, μια ζωή θολωμένη.
Η παρουσία του πνευματικού δίνει πνοή ζωής. Ο πνευματικός είναι αυτός, ο οποίος θα μεσολαβήσει στον Θεό και θα αποκαταστήσει την σχέση μαζί Του.
Μη χάνουμε καιρό. Διάθεση χρειάζεται. Ας μη σκεφτόμαστε πόσο δύσκολη, ακόμη και απελπιστική, μπορεί να είναι η κατάσταση. Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Ας έχουμε θάρρος!
Δική μας η επιλογή!
†αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου
