Η Βία είναι μία σφεντόνα που μπορεί να σε εκσφενδονίσει στον ουρανό ή σε κάνει λίθο κατά του αδελφού σου.
«Η βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν». Η άσκηση βίας δεν είναι από τη φύση της κάτι το κακό. Ανάλογα τι εννοούμε κάθε φορά με τον όρο «βία».
Όταν ο άνθρωπος βιάζει τον εαυτό του, δηλαδή τον κρατά σε εγρήγορση, προσπαθεί να επιβληθεί στα πάθη του, τότε η «βία» γίνεται θεάρεστη κατάσταση μιας και συμβάλει ουσιαστικά στην πνευματική πρόοδό του.
Όταν ο άνθρωπος όμως χρησιμοποιεί την δύναμή του για να βλάψει τον συνάνθρωπό του, για να επιβληθεί όχι στα πάθη του αλλά στους άλλους (καλλιεργώντας και αυξάνοντας τον εγωισμό του) τότε η βία γίνεται όργανο πτώσης και δαιμονοποίησης του ανθρώπου.
Η Αγία Γραφή με τις λέξεις «βία», «βιάζεται» και «βιασταί» εννοεί ότι η Βασιλεία του Θεού κερδίζεται όχι με άνεση αλλά με κόπο.
«Ὑποπιάζω µου τό σῶµα καί δουλαγωγῶ», γράφει ο απόστολος Παύλος (Α’ Κορ. θ’ 27). «Βίαν ἐκάλεσε τήν τοῦ σώµατος καταπόνησιν, ἥν ὑποµένουσιν ἐκουσίως οἱ τοῦ Χριστοῦ μαθηταί», σχολιάζει αρχαίος ερμηνευτής.
Δηλαδή, μαθαίνουμε να κυριαρχούμε στις κατώτερες επιθυμίες µας, να λέμε όχι στη λαιμαργία µας, όχι στην πολυλογία µας, όχι στον αργόσχολο τρόπο ζωής, όχι στη χλιδή, την τρυφή και την καλοπέραση. Αν χρειασθεί, μαθαίνουμε να ζούμε και µε στερήσεις, χωρίς αναπαυτικά στρώματα, χωρίς αφθονία και υπερεπάρκεια υλικών αγαθών.
Κι όλα αυτά τα κάνουμε όχι για να βασανίσουμε το θεόπλαστο σώμα µας, αλλά για να πολεμήσουμε τα πάθη µας και να επιτύχουμε τον αγιασμό µας.
Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί την δύναμή του, την θέση του, εξουσιαστικά πάνω στους άλλους, βλάπτοντας, υποτάσσοντας και εξουθενώνοντας την προσωπικότητά τους αλλά και γενικότερα προκαλεί με τις εγωιστικές του πράξεις θλίψη στους γύρω του αποδεικνύει ότι έχει αποτύχει σαν άνθρωπος, σαν συνάνθρωπος.
«Η βία είναι το τελευταίο επιχείρημα των αποτυχημένων». Έμερσον
«Η βία δεν είναι δύναμη, αλλά έλλειψη δύναμης». Ασίμοφ Ισαάκ
Η κατά Θεόν βία είναι η μητέρα της καθ’εαυτού μας βίας και εχθρός της κατά συνανθρώπου βίας.
-120x86.jpg)
