Εγώ: Κύριε, μπορώ να σας κάνω μια ερώτηση;
Ο Θεός: Φυσικά.
Εγώ: Υπόσχεσται ότι θα θυμηθείτε;
Ο Θεός: Υπόσχομαι.
Εγώ: Γιατί επιτρέψατε σε μένα τόσα πολλά να μου συμβούν σήμερα;
Θεέ: Τι εννοείς;
Εγώ: Ξύπνησα αργά.
Θεός: Έτσι.
Εγώ: Απλά δεν μπορούσα να πάρω το αυτοκίνητό μου και έπρεπε να τρέξω για να δουλέψω.
Θεός: Εντάξει.
Εγώ: Στο δείπνο μου δόθηκε λάθος σάντουιτς και έπρεπε να περιμένω.
Θεός: Χμμμ.
Εγώ: Στο δρόμο για το σπίτι, μόλις ήθελα να απαντήσω στην κλήση, έμεινα από μπαταρία.
Θεός: Είναι όπως τα λέτε.
Εγώ: Και για να το τελειώσω όταν πήγαινα σπίτι, ήθελα απλά να πάρω στα πόδια μου νέα μηχανή μασάζ ποδιών και να χαλαρώσω, αλλά το μηχάνημα δεν λειτούργησε! Όλα πήγαν στραβά σήμερα! Γιατί το επιτρέψατε αυτό;
Θεέ: Να σκεφτώ. Ο Άγγελος του Θανάτου ήταν στο κρεβάτι σας το πρωί και έπρεπε να στείλω έναν από τους Αγγέλους Μου για να πολεμήσει για τη ζωή σας. Σας άφησα να κοιμηθείτε αυτή τη στιγμή.
Εγώ (ταπεινωμένος):
O Θεός: Δεν σας άφησα να ξεκινήσετε αμέσως το αυτοκίνητο, γιατί στην κατεύθυνσή σας υπήρχε ένας μεθυσμένος οδηγός που θα σας χτυπούσε αν βρισκόσασταν στο δρόμο.
Εγώ: (ντροπή)
[irp posts=”431844″ name=”Οπτασία Μοναχού που είδε την Παναγία να κοινωνεί τους κοπιώντες αδελφούς”]
Θεός: Ο πρώτος άνθρωπος που έφτιαχνε σήμερα το σάντουιτς ήταν άρρωστος και δεν ήθελα να μολυνθείς, γιατί ξέρω ότι δεν μπορείς να χάσεις τη δουλειά σου.
Εγώ (αμηχανία): Εντάξει.
Ο Θεός: Η μπαταρία στο τηλέφωνο έγινε επειδή ο άνθρωπος που καλέσατε θα έδινε ψευδείς μαρτυρίες για το τι θα λέγατε σε αυτή τη συζήτηση, και δεν σας άφησα να μιλήσετε μαζί του. Έτσι προστατευτήκατε από αυτό.
Εγώ: Καταλαβαίνω, Κύριε.
Ο Θεός: Λοιπόν, αυτό το μηχάνημα το μασάζ ποδιών, είχε ένα ελάττωμα που θα μπορούσε να χτυπήσει όλη την ηλεκτρική ενέργεια στο σπίτι σας το βράδυ. Δεν νομίζω ότι θα θέλατε να είστε χωρίς φως.
Εγώ: Συγχώρεσε με, Κύριε.
Θεέ μου: Μην λυπάσαι, απλά μάθε να με εμπιστεύεσαι … σε όλα τα πράγματα, καλά και κακά.
Εγώ: Θα σας εμπιστευθώ.
Ο Θεός: Και μην αμφιβάλλετε ότι το Σχέδιο Μου για την ημέρα σας είναι πάντα καλύτερο από το σχέδιό σας.
Εγώ: Δεν θα αμφιβάλλω, Θεέ μου. Και, Κύριε, επιτρέψτε μου να σας πω ευχαριστώ για τα πάντα σήμερα.
Ο Θεός: Παρακαλώ, παιδί μου. Ήταν μια ακόμη μέρα ότι είμαι ο Θεός σας, και μου αρέσει να φροντίζω τα παιδιά μου.
Τις άλλες μέρες, είσαι τόσο απορροφημένη στα γεγονότα της τρέχουσας ζωής σου που σχεδόν ξεχνάς ποιος σου έδωσε ζωή.
