Τόσο στην ευτυχία όσο και στη δυστυχία ό άνθρωπος πρέπει να έχει θάρρος. Γιατί χρειάζεται θάρρος να μην παραδοθεί κανείς ούτε στην ευτυχία ούτε στη δυστυχία.
Σ’ εκείνον πού ή ευτυχία λειτουργεί ως είδωλο του, ό Θεός παύει να είναι Θεός. “Όποιος θυμιατίζει την ευτυχία του με λιβάνι και σμύρνα, αυτός δεν προσφέρει θυσίες στο Θεό”.
Όποιος νομίζει ότι ό ορίζοντας της ευτυχίας του περιορίζεται στα όρια αυτού τού κόσμου, αυτός δημιουργεί μια ψευδαίσθηση από καπνό…
Όποιος πιστεύει πώς είναι ευτυχισμένος και μπορεί να γιορτάζει χωρίς Θεό, αυτός βιώνει την ηρεμία πού επικρατεί πριν από την καταστροφή, γελάει μ’ ένα γέλιο πού σε λίγο θα μετατραπεί σε περιδέραιο από πάγο…
-120x86.jpg)
