Αποβιβάστηκε στο λιμάνι ο διάσημος ζωγράφος Γκυστάβ Ντορέ (1832-1883), και ψάχνοντας το διαβατήριο του, διαπίστωσε ότι το είχε χάσει. Στον αρμόδιο διευθυντή δήλωσε την ταυτότητα του: Είμαι ο Γκυστάβ Ντορέ!
Στην αρχή τον εξέλαβαν για παράφρονα. Αλλά εκείνος επέμενε. Οπότε ο διευθυντής του έδωσε μία κόλλα χαρτί και μολύβι. «Απόδειξέ το » του είπε. Κι εκείνος, ήρεμος έριξε μια ματιά στην απέναντι πλευρά του λιμανιού κι άρχισε να τραβάει γραμμές. Στην κάθε γραμμή οι δισταγμοί του διευθυντή υποχωρούσαν.
Μέχρι που τελείωσε το εξαίσιο σκίτσο, το υπέγραψε και του το έδωσε. Ήταν πράγματι ο Γκυστάβ Ντορε. Κι εμείς υποστηρίζουμε και διαλαλούμε ότι είμαστε «χριστιανοί»! Το πιστοποιεί όμως αυτό κάθε πράξη μας και κάθε γραμμή της πνευματικής μας προσωπογραφίας;
