Μερικές σκέψεις για τη Νηστεία και τις…προφάσεις εν αμαρτίαις

Γράφει ο π. Παντελεήμων Κρούσκος

Πολλοί λένε πώς δεν νηστεύουν γιατί βλάπτουν τα εξερχόμενα και όχι τα εισερχόμενα κατά τον λόγο του Κυρίου. Είναι όμως έτσι;

Οι φαρισαίοι έπλυναν τα πιάτα, τα ποτήρια ακόμα και τα ανάκλιντρα πριν φανε. Και τα πιατα τους ήταν γεμάτα με αρπαγές και αδικίες. Αυτήν την υποκρισία καυτηρίασε ο Κύριος και αυτή είναι η ουσία των λόγων Του, όταν λέει πώς τα εξερχόμενα βλάπτουν και όχι τα εισερχόμενα βλάπτουν. Επίσης δεν ετρωγαν χοιρινά και άλλα ζώα ως ακαθαρτα.

Δεν βλάπτουν οι τροφές. Βλάπτει η κακία που εκπορεύεται από το στόμα.

Ουδεμία λοιπόν σχέση δεν έχει με την εκκλησιαστική νηστεία ο λόγος του Κυρίου εκτός βεβαια από ένα πράγμα: καλό είναι όταν νηστεύουμε τα εισερχόμενα, να νηστεύουμε και τα εξερχόμενα. Αυτό ειναι το πλέον σημαντικό, χωρίς να σημαίνει πώς δεν χρειάζεται η νηστεία της τροφής.

Η άδεια κοιλια σκοτώνει τα πάθη και κρατάει τους δαίμονες σε καταστολή. Ο Χορτάτος αφού θεοποιεί την γαστέρα μετά φωνάζει και όλα τα άλλα πάθη και δεσμεύεται από αυτά. Είναι σημαντικό να νηστεύουμε και την ποιότητα αλλά και την ποσότητα. Επίσης αν η Εκκλησία μου λέει νηστεψε το κρεας, θα νηστεψω το κρεας. Η νηστεία της σαρακοστής είναι εκκλησιαστικό και όχι ατομικό βίωμα. Άμα αρχίσω και ρωταω και εξεταζω δεν νηστεύω ούτε από τους λογισμους.

Είμαι άπιστος, δειλός, περιεργος και μικρόψυχος. Είμαι πιό…έξυπνος από τους θεοφόρους Πατέρες πού μίλησαν με τον Θεό. Οπότε και στα εξερχόμενα πού λέω πώς τα θεωρώ σημαντικά ψεύτης είμαι. Ένας ηθικολόγος υποκριτάκος. Καθόλου δεν νηστεύω.

Η αλήθεια είναι πως μας αρέσει το φαί και φοβόμαστε την κακοπάθεια. Γι’ αυτό και εφευρίσκουμε προφάσεις.

Ε επειδή μας αρέσει ας το στερηθούμε. Στο κάτω κάτω ας νηστεύουμε και αυτά που θα χαλούσαμε για καλοπέραση να τα δίνουμε στους πεινασμένους. Με τόσους πεινασμένους ο καταναλωτισμός είναι πρόκληση.

Τέλος, κανένας δεν μας υποχρεώνει να κάνουμε κάτι. Ελεύθεροι είμαστε να διαχειριστούμε το δώρο του Θεού. Μην έχουμε όμως απαίτηση να αντλήσουμε και τα οφέλη. Στο μηδεν θα καταλήγουμε.Αμα δεν εχεις εκκλησιαστικό βίωμα δεν έχω απαίτηση από σενα.Θα υποκρινόμουν αλλιώς.Δικιά σου είναι η σωτηρία. Πάρε την ή κλώτσησε την.

Δεν έχω καιρό. Θα ασχοληθώ με την νηστεία την δική μου. Αλλά μην πείς πώς δεν σε ειδοποίησα αδελφέ/ή.