Αρχιμ. Αρσένιος Κατερέλος
Η οδός του Χριστιανού ποτέ δεν μπαίνει σε πνευματικά καλούπια. Δεν υπάρχει κάποιος νόμος, που να διέπη τους πάντες και τα πάντα στην εν Θεώ ζωή. Διότι το Άγιον Πνεύμα όπου, όπως και όταν θέλη ”πνεί”. Η σχέσις του κάθε ανθρώπου με τον προσωπικό ζώντα Θεό είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, διότι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος.
Ο Θεός δεν δεσμεύεται, ούτε από νόμους, ούτε από ”πνευματικές συνταγές”, άλλωστε οι παράμετροι της πνευματικής ζωής είναι απειράριθμοι.
Βλέπομε ανθρώπους να κάνουν τα ίδια πράγματα εξωτερικά και να φαίνεται ότι και εσωτερικά έχουν το ίδιο φρόνημα πάνω-κάτω, όχι μόνον στα θέματα πίστεως, που αυτό θεωρείται αυτονόητο – αλλά, δυστυχώς στις ημέρες μας δεν είναι -, αλλά και σε θέματα Ορθοδόξου πνευματικότητος. Όμως, εσωτερικά, υπάρχουν σ᾽ αυτούς πάρα πολύ μεγάλες διαφορές, οι οποίες δεν φαίνονται εξωτερικά. Καί, ως εκ τούτου, διαφέρει πάρα πολύ και η προσωπική τους σχέσι με τον Θεό.
Οι θεοφόροι Πατέρες, κάνοντας μία προσπάθεια να μας βοηθήσουν, μας έχουν δώσει κάποια όρια-οδηγίες για τον πνευματικό μας αγώνα, τα οποία όμως δεν απολυτοποιούνται. Γι᾽ αυτό πρέπει να υπάρχη στον αγωνιζόμενο χριστοκεντρική πνευματική καθοδήγησις. Σε διαφορετική περίπτωσι, θα αρκούσε κάποιος να εδιάβαζε κάποια βιβλία και μετά να εγνώριζε τι θα έπρεπε να κάνη.
Γιά να αντιμετωπισθούν σωστά όλα τα πνευματικά φαινόμενα, χρειάζεται ο Χριστιανός να έχη σταθερή πνευματική σχέσι με διακριτικό πνευματικό πατέρα, που θα τον συμβουλεύη ο,τι τον συμφέρει. Αλλά, το τι συμφέρει εμάς, τις πιο πολλές φορές εξαρτάται από την ιδική μας δεκτικότητα, που δηλαδή θέτομε τον πνευματικό μας πήχυ. Γι᾽ αυτό, να μην έχωμε την αυταπάτη, ακόμη κι όταν κάνωμε υπακοή στον πνευματικό, ότι εφαρμόζομε το κατ᾽ ευδοκίαν θέλημα του Θεού, το οποίο είναι όλοι να γίνωμε άγιοι, πράγμα από το οποίο απέχομε πάρα πολύ…
